شاید اگر کسی نوع مواجهه دولت سیزدهم و مجلس یازدهم را از ابتدای همکاری تاکنون و حتی پیش از آن در قالب یک جریان سیاسی به تماشا مینشست و عقد اخوت و برادری این دوقوه را میدید؛ امروز از نوع مواجهه بهارستان و پاستور متعجب میماند که چطور میشود دولت و مجلسی که ماهها به هم نرد دوستی، هم آوایی و همگرایی میباختند امروز این چنین در مقابل هم بایستند. هر چند که این روند هم برای امروز و دیروز نیست و نگاهی به صف طویل تغییرات در دولت سیزدهم سیدابراهیم رئیسی نشان میدهد که بخشی از رویکرد قانونی و نظارت…
مسیر جام جم به پاستور کوتاه نیست اما برخی این مسیر را با سرعت زیادی طی میکنند و به دولت و مشاغل دولتی میرسند. جالب است که تابلوی ورود ممنوع یا چراغ قرمزی هم در مسیرشان نیست و بدون مواجه شدن با ترافیک افراد لایقی که شرایط پذیرش برخی پستها را دارند، به کرسیهایی میرسند که بعضا تخصصی در آن ندارند. در سالهای اخیر مجریان صداوسیما از جمله این افراد بودند که به انتصاب آنها در برخی جایگاههای دولت قابل تامل بود.
علی مجتهدزاده حقوقدان نوشت: با ماندن میثم لطیفی، دولت اول قانون را تحقیر کرد و بعد از آن خودش را تحقیر کرد.
شاید کمتر کسی تصور میکرد که دولت مردمی و مجلس انقلابی که از ابتدا خود را هماهنگترین قوای پس از انقلاب برمیشمردند تنها 9 ماه بتوانند این رویکرد را پیش ببرند. اما واقعیت امر این است که دولت و مجلس خیلی زودتر از آنچه تصور میشد بهسمتوسوی مواجهه حرکت کردند. چه اینکه این رویه تاکنون نیز ادامه دارد و بهنظر میرسد اگر روند عملکردی دولت در موضوعات مختلف بهویژه مسائلی که ارتباط مستقیم با نظارت مجلس دارد تغییر نکند این رویه همچنان در آینده نیز ادامهدار باشد.
