رئیس جمهور بلاروس از ورود فرمانده گروه واگنر به بلاروس خبر داد و گفت قصد ندارد مانع عضویت شهروندان بلاروس در گروه واگنر شود.
رئیس جمهور بلاروس از ورود فرمانده گروه واگنر به بلاروس خبر داد و گفت قصد ندارد مانع عضویت شهروندان بلاروس در گروه واگنر شود.
سخنگوی ریاست جمهوری روسیه گفت: در باره وردو یوگنی پریگوژین رهبر گروه نظامی واگنر به بلاروس اطلاعی نداریم.
یک اندیشکده مستقر در ایالات متحده آمریکا اعلام کرد که کرملین تمام تلاشش را خواهد کرد تا شویگو وزیر دفاع روسیه بر سر کار باقی بماند. این اندیشکده گفت حالا که باج گیری واگنر به پایان رسیده دلیلی برای این تغییر وجود ندارد.
مهمترین پیامدهای شورش واگنر علیه پوتین چیست؟ چرا چنین شکاف عمیقی بین نظامیان روسیه در حین جنگ با اوکراین به وجود آمد؟ آیا گروه واگنر از حمایتهای خارجی برخوردار بود؟ شورش واگنر چه تأثیری روی مخالفان داخلی پوتین خواهد داشت؟ «آرمان ملی» برای بررسی و تحلیل این موضوع با دکتر محسن جلیلوند، تحلیلگر روابط بینالملل گفتوگو کرده است.
پریگوژن گفت: قصد عقد قرار داد با وزارت دفاع روسیه را نداریم و به زودی گروه را منحل میکنیم.
دبیر کل ناتو گفت: اگر چه ماجرای شورش واگنر و حواشی آن موضوع داخلی روسیه است اما حاکی از تصمیمات اشتباه پوتین در حمله به کریمه و اوکراین است.
کاخ ریاست جمهوری روسیه با انتشار بیانیهاز از گفت و گوی روسای جمهوری دو کشور ایران و روسیه درباره حوادث اخیر روسیه خبر داد
سرانجام «یوگنی پریگوژین» رئیس شرکت یا پیمانکار نظامی خصوصی روسیه، مشهور به گروه «واگنر» که مدتها با مقامات عالی نظامی روس در رابطه با چگونگی فرماندهی در جنگ اوکراین مخالف بود، روز 23 ژوئن (2 تیر) دشمنی خود را بهطور علنی آشکار و جرقهای را برانگیخت که به نظر میرسد یک بحران جدید در روسیه باشد.
روسیه در روزهای اخیر بحران امنیتی بزرگی را پشتسرگذاشت؛ بحرانی که اگرچه زود به پایان رسید اما پیامدهای طولانی مدتی برای قدرت پوتین در روسیه خواهد داشت. مدتها بود خبرهایی پراکنده از اختلاف میان پریگوژین و نیروهای واگنر با نیروهای ارتش روسیه و شخص وزیر دفاع، سرگئی شویگو، به گوش میرسید. گروه واگنر ارتش روسیه را به بیکفایتی در جنگ اوکراین و عدم پشتیبانی از خود در این جنگ متهم میکردند و پریگوژین نیز هر از گاهی تهدید میکرد نیروهای خود را از خطوط مقدم جنگ خارج میکند.
اگر سیاست، تلفیقی از ادبیات، فلسفه و هنر باشد این سوال مطرح میشود هنر سیاستورزی حکمرانان چطور و چگونه باید باشد تا در موضوعاتی مثل شورش گروه واگنر در داخل خاک روسیه، ذائقه مردم و مسئولان تا حدودی در تناسب هم باشد؟ وقتی از طریق نشانهها و همچنین از طریق جامعه آماری محدود، مشاهده میشود که بخشی از جامعه تمایل به پیروزی یک گروه شبه نظامی در قالب پیمانکاری خصوصی دارند قاعدتا این سوال به وجود میآید که چرا ذائقهها در خصوص سیاستخارجی متفاوت است؟