آیا ابتلا به دیابت نوع 2 ارثی است؟

ديابت يا بيماري قند، عبارت است از: اختلال در سوخت‌وساز مواد کربوهيدارت‌دار(نشاسته‌دار). هم اکنون ديابت نوع يک و 2 از مهمترين انواع اين بيماري است. اغلب مبتلايان به ديابت نوع‌يک لاغر و شامل گروه سني کودکان، نوجوانان و جوانان هستند؛ حدود 10تا 15درصد ديابتي‌ها را اين گروه تشکيل مي‌دهند. در سلول‌هاي بتاي پانکراس اين افراد، انسولين يا اصلا ساخته نمي‌شود يا به مقدار بسيار ناچيزي توليد مي‌شود که براي جبران آن بايد به اين افراد انسولين تزريق شود. در اين نوع ديابت، سلول‌هاي دفاعي خودي که عليه باکتري‌ها مي‌جنگند به سلول‌هاي بتا حمله مي‌کنند و آنها را از بين مي‌برند. اين نوع ديابت زماني خود را نشان مي‌دهد که تعداد سلول‌هاي توليدکننده انسولين بسيارکم شود، درحالي که روند بدون علائم بيماري از مدت‌ها پيش شروع شده است. اغلب مبتلايان ديابتي نوع2 را هم افراد چاق و ميانسالان را تشکيل مي‌دهند. اين نوع ديابت با تغذيه صحيح و کاهش وزن قابل درمان است زيرا در بدن اين افراد ابتدا به اندازه کافي انسولين ساخته مي‌شود و در صورت کاهش وزن مي‌توانند مدت‌ها بدون انسولين درمان شوند اما در غير اين صورت براي کنترل قندخون مجبور خواهند بود از داروهاي خوراکي يا انسولين استفاده کنند؛ حدود 85تا90 درصد ديابتي‌ها در اين گروه قرار دارند.ديابت نوع1و نوع2 از نظر وارثت هيچ گونه ارتباطي با يکديگر ندارند. هرچند ديابت نوع2 وابسته به ارث است اما اين عامل، تنها علت ابتلا به ديابت نوع2 نيست. در حال حاضر تحت نام «ديابت نوع2» مجموعه‌اي از بيماري‌هاي گوناگون قرار مي‌گيرند. شکلي از اين ديابت به‌صورت اختلال ارثي است که اغلب در سنين پايين به آن مبتلا مي‌شوند و افراد زيادي در يک خانواده را دچار مي‌کند. در بعضي خانواده‌ها، تقريبا بعد از 50سالگي هر عضو از خانواده ممکن است ديابتي شود. هرچند امروزه ديابت نوع2 يکي از شايع‌ترين بيماري‌هاي مزمن است اما در عين حال ارث نمي‌تواند نقش اصلي را داشته باشد زيرا در نيم قرن پيش، ديابت نوع2 حتي در ايران بسيار نادر بوده زيرا اغلب انسان‌ها فعاليت جسمي داشته‌اند و فاقد اضافه وزن بوده‌اند.هم‌اکنون کاهش وزن و انجام فعاليت‌هاي جسمي، تنها راهکار پيشگيري از ديابت نوع2 است. بنابراين براي پيشگيري از ابتلا به ديابت بايد از دوران جواني، فاقد اضافه وزن بوده و فعاليت جسمي داشته باشيد. اين مساله به‌خصوص براي افرادي که در اعضاي خانواده خود سابقه ديابت دارند، بسيار مهم و ضروري است.