هشدارهای یک جامعه شناس درباره ضرورت آشتی ملی: آینده ایران بستگی به این دارد که حاکمیت چطور برخورد کند/ با این دولت، آینده‌ خوبی نمی‌شود متصور بود

آرمان ملی آنلاین خبرآنلاین نوشت، از آن‌جایی‌که نوروز شروع دوباره است بسیاری با آمدن نوروز به آینده امیدوارتر می‌شوند، شروع سال جدید می‌تواند به معنای شروع یک زندگی جدید باشد، اما برای استقبال کردن از این شروع دوباره، گذاره‌های پررنگی از امید و امیداری معطوف به آینده در جامعه باید وجود داشته باشد، چیری‌که به‌نظر می‌رسد در جامعه ایرانی کمرنگ شده است. سعید معدنی، جامعه‌شناس دراین‌باره به خبرآنلاین می‌گوید: «ما در چنبره‌ای به‌نام دولت ناکارآمد گیر کرده‌ایم، کسی تصور نمی‌کرد با گذشت یک سال از دولت جدید، مشکلاتی مانند فقر و گرانی این چنین زیاد شود، اگر با همین فرمان پیش برود آینده‌ خوبی برای جامعه ایران در سال آینده متصور نیستم، اگر قرار است شرایط با همین دولت، وزیران و با همین مدیران مدیریت شود آینده خوبی وجود ندارد. اما برای این‌که بخواهیم امید اجتماعی ایجاد کنیم نیاز است سال آینده یکسری اتفاقاتی بیفتد.»

او ادامه می‌دهد: «به‌نظرم اگر حاکمیت بخواهد دست این دولت را با این وزرای کم تجربه باز بگذارد آینده خوبی برای ایران در سال بعد نمی‌شود متصور بود، مگر این‌که اتفاقی مشابه با دور دوم ریاست‌جمهوری احمدی‌نژاد رخ بدهد، یعنی در حقیقت آن زمان حکومت خودش جامعه را مدیریت کرد تا دوره احمدی‌نژاد تمام شود چراکه دولت او ناتوان بود.»

معدنی بیان می‌کند: «این دولت توانایی ندارد مگر این‌که خود حاکمیت وضعیت را مدیریت کند، به نظر می‌رسد با همین رویکرد بود که با فردی خارج از دولت، یعنی آقای شمخانی پای قرارداد با چین و عربستان نشست. شاید هم آن‌ها خواستند با نماینده حاکمیت مذاکره کنند نه دولت؛ چیزی‌که آقای روحانی برعکس آن را انجام داد یعنی مذاکرات را از حاکمیت گرفت و به داخل دولت کشاند و وزیر امور خارجه یعنی آقای ظریف پای مذاکرات هسته‌ای نشست تا حصول نتیجه که برجام بود.»

این جامعه‌شناس به‌دنبال این مسئله که اقدامات حاکمیت در آینده را مسیر روشنی برای ترمیم امید اجتماعی می‌داند یا خیر می‌گوید: «آینده ایران بستگی به این دارد که حاکمیت چطور برخورد کند، مهم‌ترین چالش جمهوری اسلامی ایران تنش زدایی با جهان غرب است، واقعیت این است که اقتصاد جهان دست جهان غرب است و ما با آن‌ها قطع رابطه کردیم، اگر بخواهیم امیدی ایجاد کنیم باید مانند بسیاری از کشورهای دنیا یک رابطه نرمال با جهان غرب داشته باشیم، چراکه منبع توسعه‌یافتگی در غرب است، توسعه‌یافتگی در چین و روسیه نیست، کشوری نداریم با روسیه و چین همراه شده باشد و توسعه پیدا کند.»

او در پایان می‌گوید: «ما باید مراقب جامعه باشیم، سازمان‌های مردم نهاد باید بتوانند به کمک جامعه بیایند تا امید را احیا کنند، بایستی برای کاهش برخی شاخص‌های آسیب‌های اجتماعی مانند خودکشی سازمان‌های مردم نهاد پا به میدان بگذارند، البته ما موارد دخالت حاکمیت در کار این سازمان‌ها را داریم اما فعلاً تنها راه همین است، با توجه به حوادث تلخی که در سال ۱۴۰۱ رخ داد جامعه به این سادگی‌ها نمی‌تواند با حاکمیت صاف شود، لذا برای بازگشت امید اجتماعی ما نیاز به یک آشتی ملی داریم.»