سعید پورصمیمی را بیشتر بشناسید
سعید پورصمیمی، بازیگر باسابقه تئاتر و سینما با شش دهه فعالیت و سه سیمرغ بلورین، این‌بار نه با نقش، بلکه با اتهام آزار جنسی از سوی کتایون ریاحی خبرساز شد.
به گزارش آرمان ملی آنلاین؛ سعید پورصمیمی بازیگری است که بیش از شش دهه در تئاتر، سینما و تلویزیون فعال بوده است. او از دوره دانشجویی در دانشگاه تهران وارد عرصه نمایش شد و با بازی در آثار مهمی مانند «ناخدا خورشید»، «پرده آخر» و «تحفه‌ها» شناخته شد. سه سیمرغ بلورین جشنواره فیلم فجر گواهی بر فعالیت مستمر او در نقش‌های مکمل مرد است.
در کنار فعالیت‌های هنری، پورصمیمی در سال‌های اخیر با جنجالی در رسانه‌ها روبه‌رو شد؛ اتهام آزار جنسی از سوی کتایون ریاحی که بازتاب گسترده‌ای داشت. با این حال، حضور او در سینما و تئاتر همچنان مورد توجه قرار می‌گیرد و بخش بزرگی از فعالیت‌هایش در نقش‌های گوناگون همچنان وجود دارد.
آغاز زندگی و تحصیلات سعید پورصمیمی
سعید پورصمیمی در نهم اسفند سال ۱۳۲۲ در تهران به دنیا آمد. علاقه او به هنر از همان سال‌های نوجوانی شکل گرفت و به تدریج مسیر زندگی‌اش با دنیای تئاتر و بازیگری پیوند خورد. او پس از پایان دوران دبیرستان تصمیم گرفت آموزش حرفه‌ای هنر را دنبال کند و وارد دانشکده هنر‌های زیبای دانشگاه تهران شد تا رشته بازیگری و کارگردانی تئاتر را بیاموزد.
هنگامی‌که در دانشگاه تحصیل می‌کرد، نگاه دقیق و پژوهشگرانه‌اش به نمایش و نقش‌های مختلف، او را میان هم‌دوره‌ها و استادان شناخته‌شده کرد. پورصمیمی نه تنها به تمرین و اجرا اهمیت می‌داد، بلکه تلاش می‌کرد ریشه‌های تاریخی و فرهنگی نمایش را نیز درک کند و در آثار خود منعکس کند. همین ویژگی سبب شد که او در همان سال‌های اولیه، فرصت‌هایی برای اجرای نمایش‌های دانشجویی و همکاری با گروه‌های حرفه‌ای پیدا کند و پایه‌های حرفه بازیگری خود را محکم کند.
ورود سعید پورصمیمی به دنیای تئاتر
پورصمیمی از همان آغاز دههٔ ۱۳۴۰ با گروهی از جوانان پرشور، چون عباس یوسفیانی، پرویز پورحسینی، اسماعیل پورحسینی و پرویز فنی‌زاده گروهی تئاتری با نام «بازارگاه» تشکیل داد. آن گروه کوچک، یکی از نخستین حلقه‌های جوانان اندیشمند و خلاقی بود که بعدتر بخش بزرگی از بدنهٔ تئاتر نوین ایران را شکل دادند. او همزمان با تحصیل، در ادارهٔ تئاتر به‌عنوان کارمند پذیرفته شد و تجربهٔ کار در صحنه و پشت‌صحنه را در کنار هم آموخت.
پس از چند سال، فعالیتش را در واحد نمایش صدا و سیما ادامه داد. در همان‌جا با ساخت و کارگردانی چند نمایش تلویزیونی و نوشتن نمایش‌نامه‌های کوتاه، نامش در میان علاقه‌مندان تئاتر و تلویزیون شناخته‌تر شد. از مهم‌ترین آثار صحنه‌ای او می‌توان به نمایش‌های «آندورا»، «پژوهشی ژرف و سترگ»، «استثناء و قاعده»، «بازرسی»، «ریچارد سوم»، «خسیس» و «هنر» اشاره کرد که هر یک نمونه‌ای از دانش و دقت او در انتخاب نقش و متن به‌شمار می‌روند.
نخستین تجربه سعید پورصمیمی در قاب تصویر
سعید پورصمیمی در سال ۱۳۵۴ و در سن سی‌ودو سالگی، با بازی در سریال «سلطان صاحبقران» به کارگردانی علی حاتمی برای نخستین‌بار در قاب تلویزیون دیده شد. حضور او در نقش کوتاهی که با ظرافت و دقت اجرا کرده بود، توجه تماشاگران و منتقدان را به خود جلب کرد. تا پیش از انقلاب، بیشتر وقت خود را به اجرای تئاتر اختصاص داده بود، اما پس از انقلاب، ورودش به سینما فصل تازه‌ای از زندگی هنری او را رقم زد.
اوج سعید پورصمیمی در سینما
در سال ۱۳۶۵، سعید پورصمیمی با بازی در فیلم ماندگار «ناخدا خورشید» به کارگردانی ناصر تقوایی به سینمای حرفه‌ای گام نهاد. اجرای نقش او در کنار داریوش ارجمند و علی نصیریان درخشان بود و همان نقش برایش نخستین جایزهٔ بزرگ دوران حرفه‌ای‌اش را به همراه آورد؛ لوح زرین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد از جشنوارهٔ فیلم فجر.
او در سال ۱۳۶۶ برای فیلم «تحفه‌ها» و در سال ۱۳۶۹ برای فیلم «پردهٔ آخر» نیز موفق به دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد شد. بدین‌ترتیب، پورصمیمی رکورددار دریافت این جایزه در تاریخ جشنوارهٔ فجر شد. بازی‌های او در این آثار ترکیبی از ظرافت، عمق روان‌شناختی و درک درونی از شخصیت‌ها بود؛ ویژگی‌هایی که کمتر در بازیگران نسل خودش دیده می‌شد.
آثار تلویزیونی و تئاتر‌های ماندگار سعید پورصمیمی
افزون‌بر حضور پررنگ در سینما، پورصمیمی در تلویزیون نیز چهره‌ای آشنا برای مخاطبان به‌شمار می‌رود. بازی او در سریال‌هایی، چون «در پناه تو»، «ماه عسل» و «شبی از شب‌ها»، همچنین تله‌تئاتر «هنر»، هنوز در ذهن بینندگان باقی مانده است و بسیاری نقش‌های او را به یاد دارند. سبک بازی او، که تلفیقی از دقت، ظرافت و طبیعی بودن است، باعث شده تا حضورش در قاب تلویزیون همواره مورد توجه قرار گیرد و نقش‌هایش تأثیری پایدار بر تماشاگران داشته باشند.
پس از سال‌ها دوری از صحنه، پورصمیمی در شهریور ۱۳۹۸ با نمایش «آواز قو» به کارگردانی پریزاد سیف، دوباره بر صحنه تئاتر ظاهر شد و نشان داد که علاقه و عشق به بازی در وجود او هرگز خاموش نشده است. این بازگشت پس از ۱۷ سال، فرصتی فراهم کرد تا مخاطبان قدیمی دوباره او را روی صحنه ببینند و نسل جدید نیز با مهارت و تجربه او در صحنه تئاتر آشنا شود. حضور پورصمیمی در این نمایش، نه تنها یادآور تعهد و تلاش بی‌وقفه او در طول سال‌هاست، بلکه نشان‌دهنده اشتیاق او به ادامه مسیر هنری و پیوند مداوم با مخاطبانش است.
نویسندگی و کتب سعید پورصمیمی
پورصمیمی افزون‌بر بازیگری و کارگردانی، دستی توانا در نویسندگی نیز دارد. از آثار او می‌توان به کتاب‌های «آزادی به سرزمین خود بازمی‌گردد»، «آشغال‌سازان»، «کاخ نیرنگ» و «خوشدلان» اشاره کرد. کتاب اخیر بر پایهٔ ماجرایی تاریخی از دوران صفوی نوشته شده و بخش‌هایی از زندگی حسین مشرف اصفهانی شاعر آن روزگار را روایت می‌کند.
سبک بازی و نگاه هنری سعید پورصمیمی
سبک بازی سعید پورصمیمی را بسیاری از منتقدان «منحصر‌به‌فرد» توصیف کرده‌اند. او به قالب‌های متداول بازیگری تن نمی‌دهد و نقش‌ها را بر اساس درک شخصی و درونی خود بازسازی می‌کند. بازی او تکنیکی، عمیق و در عین حال طبیعیست. در میان نسل‌های مختلف بازیگران، کمتر کسی توانسته است همانند او بین تئاتر، سینما و تلویزیون چنین تعادلی برقرار کند.
پورصمیمی بار‌ها گفته است که بازیگری برایش بیش از هر چیز نوعی شناخت انسان است. او شخصیت را نه صرفاً از روی متن، بلکه از درون خود جست‌و‌جو می‌کند و همین سبب شده است هر نقش در کارنامه‌اش رنگ و حالتی ویژه داشته باشد.
بازگشت به صحنه و سال‌های پایانی فعالیت سعید پورصمیمی
در زمستان ۱۳۹۷، او در نمایشی با داستانی برگرفته از اسطوره «ضحاک» به کارگردانی پریزاد سیف و در کنار رضا بابک و بهرام شاه‌محمدلو روی صحنه رفت. اجرای این نمایش در تالار رودکی و چند شهر دیگر با استقبال علاقه‌مندان تئاتر روبه‌رو شد. حضور دوبارهٔ او پس از سال‌ها، نشان داد که هنوز پرانرژی و خلاق است.
حضور سعید پورصمیمی در جشنواره کن
در سال ۱۴۰۱، سعید پورصمیمی با فیلم «برادران لیلا» به کارگردانی سعید روستایی، در جشنوارهٔ فیلم کن حضور یافت. او در مراسم فتوکال و فرش قرمز حضوری پرشور داشت و عکس‌هایش در رسانه‌های جهانی بازتاب گسترده‌ای یافت. با این حال، چند روز پس از این رویداد، حاشیه‌ای سنگین درباره او شکل گرفت.
ماجرای اتهام کتایون ریاحی به سعید پورصمیمی
در خرداد ۱۴۰۱، همزمان با حضور پورصمیمی در جشنواره کن فرانسه، کتایون ریاحی در صفحهٔ شخصی خود در شبکه‌های اجتماعی ادعایی مطرح کرد و اعلام کرد که حدود ۲۵ سال پیش، در دوران مسئولیت داوود رشیدی در خانه سینما، از سوی سعید پورصمیمی مورد تعرض قرار گرفته است. انتشار این نوشته موجی از واکنش‌ها را در پی داشت و بحث‌های گسترده‌ای میان اهالی سینما و کاربران فضای مجازی شکل گرفت. این ماجرا بار دیگر نگاه‌ها را به تاریخچه رفتارهای حرفه‌ای و اخلاقی در عرصه سینما معطوف کرد و بحث‌های جدی درباره مسئولیت و قدرت در محیط‌های هنری به‌وجود آورد.
کتایون ریاحی عکسی از سعید پورصمیمی را در استوری اینستاگرام خود منتشر کرد که روی آن ضربدر بزرگ قرمز رنگی کشیده بود و صفحه ۸۰۰ زن را رویش تگ کرده بود. این صفحه اینستاگرامی به فعالیت‌های ۸۰۰ زن امضاکننده بیانیه اعتراض به خشونت جنسی و جنسیتی در سینما و تئاتر ایران می‌پردازد.
پورصمیمی به‌طور مستقیم واکنشی به این ادعا نشان نداد، اما پریزاد سیف، یکی از نزدیک‌ترین همکاران او، اعلام کرد که پورصمیمی قصد شکایت دارد. با این حال، در ادامه هیچ خبری از پیگیری رسمی این پرونده منتشر نشد و ماجرا در سکوت فرو رفت. این سکوت، هم فضای خبری را تحت تأثیر قرار داد و هم شائبه‌ها و گمانه‌زنی‌های مختلفی در میان علاقه‌مندان و فعالان سینما به‌وجود آورد.
دوری از گفت‌و‌گو و حضور رسانه‌ای سعید پورصمیمی
پورصمیمی از اندک هنرمندانیست که فاصله خود را با گفت‌وگوهای رسانه‌ای حفظ کرده است. او سال‌هاست از انجام مصاحبه خودداری کرده و ترجیح داده درباره زندگی خصوصی‌اش سخنی به میان نیاورد. وضعیت تأهل و جزئیات خانوادگی او مشخص نیست و منابع رسمی اطلاعات دقیقی درباره زندگی شخصی او ارائه نکرده‌اند.
افتخارات و جوایز سعید پورصمیمی
پورصمیمی در طول بیش از شش دهه فعالیت هنری، جوایز بسیاری دریافت کرده است. سه سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد برای فیلم‌های «ناخدا خورشید»، «تحفه‌ها» و «پردهٔ آخر» از جشنوارهٔ فجر، جایزهٔ تندیس زرین بهترین بازیگر نقش اول مرد برای فیلم «سرزمین خورشید» از خانهٔ سینما، و جایزهٔ حافظ برای یک عمر فعالیت هنری از مهم‌ترین آنهاست. افزون‌بر این، در دومین جشنوارهٔ کمدی گل‌آقا نیز به‌عنوان پیشکسوت سینمای کمدی از او تقدیر شد.
میراث هنری سعید پورصمیمی
سعید پورصمیمی از آن دست هنرمندانیست که نامش همواره با واژه «استادی» همراه شده است. او در طول مسیر حرفه‌ای خود هرگز اسیر شهرت نشد و مسیر خویش را با دقت و پایبندی ادامه داد. نگاه او به بازیگری، نگاهی اندیشمندانه و در عین حال انسانیست که همواره بر ارزش‌های اخلاقی و هنری تأکید داشته است. از دید بسیاری از سینمادوستان، پورصمیمی نمونه نادری از بازیگرانیست که در سکوت زیسته‌اند و حتا بدون حضور پررنگ در رسانه‌ها، در ذهن و خاطره مردم ماندگار شده‌اند.
با وجود گذشت سال‌ها از نخستین نقش‌های او، نسل جوان بازیگران هنوز از پورصمیمی به‌عنوان الگویی برای صداقت، دقت و تعهد در کار یاد می‌کنند. بازی‌های او نه تنها فن تکنیکی بلکه روح و احساس واقعی را منتقل می‌کند و نشان می‌دهد که بازیگری فراتر از نمایش روی صحنه یا قاب تلویزیون است. پورصمیمی تنها بازیگر یک دوران نیست؛ او روایت زنده‌ای از تاریخ تئاتر و سینمای ایران است و هر حضورش یادآور اصالت و درخشش بازیگری واقعیست.
سبک او در بازیگری، ترکیبی از شناخت دقیق متن، درک عمیق شخصیت و توانایی انتقال احساسات ظریف به مخاطب است. این سبک باعث شده است که نقش‌های کوتاه او حتا در کنار بازیگران مشهور، فراموش‌نشدنی شوند و حضورش در هر اثر، اعتبار و وزن خاصی به آن بدهد. افزون‌بر این، تلاش او برای حفظ یکپارچگی هنری و پرهیز از حاشیه‌های بی‌پایه، باعث شده است که حرفه‌اش الگویی برای کسانی باشد که می‌خواهند با تعهد و احترام به هنر مسیر خود را ادامه دهند.
ارسال نظر