دیروز بستن خانه اندیشمندان؛ امروز پلمب انجمن روزنامه‌نگاران

هر چند که شاید از معدود اقدامات و اظهاراتی که در این بین مطرح شد صحبت‌های رئیس قوه قضائیه بود که در جمع مدیران رسانه‌ها بود که با اشاره به قانون مطبوعات اظهارکرد: از همه اصحاب رسانه می‌خواهم که حداکثر تا ۱۵ شهریور به ما اعلام کنند که آیا نیاز به اصلاح و بازنگری قانون در حوزه رسانه وجود دارد یا خیر؟ چنانچه پاسخ اهالی رسانه، به این پرسش، مثبت است، قید کنند که در چه حوزه‌هایی باید این اصلاح و بازنگری اِعمال شود. اما به لحاظ صنفی شاهدیم که حمایت‌ها از مطبوعات و رسانه‌ها صرفا در مقام بیان بوده و تاکنون چه از ناحیه دولت یا سایر ارکان حاکمیتی و حتی شهری در عمل حمایتی بروز و ظهور نکرده و به عبارتی آنچه از نگاه اهالی مطبوعات بر می‌آید اینکه محدودیت‌ها و مشکلات بیش از حمایت‌ها بوده است. نموه بارز و واضح این امر را می‌توان در ماجرای بحران کاغذ مشاهده کرد که بسیاری از روزنامه‌ها را با مشکلات عدیده‌ای مواجه نموده و برخی از آنها را تا چند روز مجبور به انتشار آنلاین روزنامه‌های خود نموده است. هر چند که مطبوعات و روزنامه‌نگاران مظلومانه با وجود انواع فشارها، مشکلات و محدودیت‌ها در راستای رسیدن به شرایط مطلوب و بهبود یافته به فعالیت خود ادامه می‌دهند.

*از خانه اندیشمندان تا انجمن روزنامه‌نگاران

شهرداری تهران بارها نشان داده که در مواجهه با صنف روزنامه‌نگاران و اهالی علم و دانش نگاه مثبت و آزادی ندارد و همواره با دیدگاه تهدید به آنها نگاه کرده است. به‌ویژه دوره حاضر که علیرضا زاکانی، شهرداری تهران را بر عهده دارد این نگاه به اوج خود رسیده است. میانه‌های خردادماه بود که پس از کش و قوس‌های فراوان پیرامون مکان خانه اندیشمندان علوم انسانی میان این نهاد علمی و شهرداری تهران بودیم که به‌رغم توصیه‌ها و مکاتبات به شهرداری تهران اما نتیجه چیز دیگری بود و در نهایت شهرداری تهران اقدام به تخلیه خانه اندیشنمندان علوم انسانی کرد که اتفاقا با واکنش‌های مختلفی نیز روبه‌رو شد. اتفاقی که نشان داد مدیریت شهری تهران در شرایط حاضر چندان وقعی به نهاد علم و دانش نمی‌نهند و اولویت را به مسائلی که شاید اهمیت چندانی نیز ندارند داده است. اما زمان به همین منوال گذشت و انتظار می‌رفت که دیگر شاهد چنین برخوردها و مواجهاتی از سوی شهرداری نباشیم. اما روز گذشته خبر رسید که پس از رفت و آمدهای بسیار این بار انجمن صنفی روزنامه‌نگاران از سوی شهرداری تهران پلمب شده است تا رویکرد حذفی و مقایله‌ای شهرداری با نهادهای صنفی همچنان ادامه داشته باشد. به عبارت دیگر تکرار پروژه تخلیه خانه اندیشمندان ایران این بار برای انجمن صنفی روزنامه‌نگاران استان تهران رخ داده است. واقعیت این است که شهردار منطقه سه تهران از ماه‌ها پیش با ارسال احضاریه‌های پی‌درپی، تلاش داشت روزنامه‌نگاران را از محل فعالیتشان بیرون کند، اما هر بار این فشارها با رایزنی موقتا متوقف می‌شد اما طی روز‌های اخیر شدت برخوردها افزایش یافت و نهایتا با اعزام مأموران و بستن درهای ساختمان، آزادی فعالیت یک نهاد صنفی مستقل عملا هدف قرار گرفت. جالب اینکه این نهاد صنفی در دوره قبلی از سوی شورای شهر تهران در اختیار انجمن روزنامه‌نگاران تهران قرار گرفته بود. اما روز گذشته با فشار‌های وارده ماموران این ساختمان را پلمب کردند تا به نحوی پیام آشکار علیرضا زاکانی یعنی محدودیت فزآینده فعالیت‌های صنفی در شهر تهران را به روزنامه‌نگاران برسانند. اتفاقی بس غم‌انگیز که نشان می‌دهد روزنامه‌ها دیگر سر پناهی هم برای پیگیری حقوق و مطالبات خود ندارند.

*دولت و صنف روزنامه‌نگاران

رئیس هیات مدیره انجمن روزنامه‌نگاران تهران در خصوص مساله پلمب این انجمن اظهار داشت: قرار بود در پشت پرده و با لابی، گفت‌وگو و در واقع ریش سفیدی این موضع را حل کنیم اما این دو سه روز خیلی فشار زیاد شد و روز چهارشنبه هم آمدند و ساختمان را پلمب کرد و قفل زدند و ما ناگزیر به تخلیه ساختمان هستیم. اکبر منتجبی به «آرمان ملی» گفت: ظاهر امر این است که یک اتفاق حقوقی رخ داده و می‌گویند شهرداری یا شورای شهر یک ساختمان را در اختیار شما قرار داده و از موعدش گذشته و حالا باید آنجا را تخلیه کنید؛ اما باطن امر سیاسی است، علتش هم این است که شهرداری با این همه املاک و مستغلات لنگ یک ساختمان پنجاه و یک متر یا صد متری در شهر تهران نیست وقتی می‌آید و با یک نهاد صنفی آن هم روزنامه‌نگاری برخورد می‌کند و از طرف دیگر در مرکز شهر خانه روزنامه‌نگاران شهر را بنا، راه‌اندازی، تاسیس کرده و آقای زاکانی آن را افتتاح کرده نشان می‌دهد که متاسفانه دنبال تضعیف صنف روزنامه‌نگاری و برکشیدن روزنامه‌نگاران مدیریت شده هستند. وی افزود: اصلا هم برایشان اهمیت ندارد که پیامدها یا فشارها به صنف روزنامه‌نگاری یا لطماتی که به استقلال روزنامه‌نگاری وارد می‌شود چیست. در واقع اینها روزنامه‌نگار هدایت شده می‌خواهند که در خط خودشان باشد و خارج از خط خودشان برخورد می‌کنند. این اصل ماجراست که یک امر سیاسی به اسم امر حقوقی رخ می‌دهد. منتجبی بیان کرد: از مدت‌ها پیش با برخی از مدیران شهرداری که یک مقدار میانه‌رو‌تر هستند و به اهمیت صنف روزنامه‌نگاری واقف هستند تلاش می‌کردیم این مشکل را حل کنیم. ببینید این پلمب را دقیقا گذاشتند زمانی‌که تعطیلی هست و شورای شهر هم تا هفته بعد تشکیل جلسه نمی‌دهد که از آن طریق بتوانیم فشاری هم بر شهرداری بیاوریم. ظاهرا رایزنی‌ها به نتیجه نرسیده و به بن‌بست رسیده بود چون شهرداری منطقه سه می‌گوید از بالا به ما فشار می‌آورند که باید این محل تخلیه شود ما هم که با بالا رایزنی می‌کنیم حاضر نیستند با شهرداری منطقه سه مکاتبه کنند که انجمن همچنان به کار خود ادامه دهد. وی ادامه داد: این ساختمان را نه شهرداری که شورای شهر در سال‌های گذشته به ما داده بود و اساسا ربطی به شهرداری و اقدامات اینگونه ندارد منتها زور دارند، نیرو دارند می‌ریزند هر کاری بخواهند می‌کنند. رئیس انجمن روزنامه‌نگاران تهران در خصوص احتمال حمایت دولت از روزنامه‌نگاران تصریح کرد: بعید می‌دانم رسانه برای دولت اهمیتی داشته باشد چه برسد به صنف روزنامه‌نگاران. متاسفانه رسانه برای دولت بی‌اهمیت‌ترین موضوع است و صنف روزنامه‌نگاری بی‌اهمیت‌تر از اصناف دیگر است.