اضطراب اجتماعی کودکان
فرحناز کیان ارثی روانشناس
یکسری مشکلات در دوران کودکی و نوجوانی رایجتر از موارد دیگر هستند که والدین باید از آن مطلع شوند. برای مثال والدین بهدلیل درسنخواندن و بازیگوشبودن فرزندانشان به آنها برچسب میزنند اما باید بدانند علل این رفتار چیست. یکی از مواردی که والدین باید در دوران کرونا با آن آشنا باشند بحث افسردهخویی است که بهدلیل قرنطینه ما شاهد افت علاقه و انگیزه هستیم. بسیاری از کودکان و نوجوانان برای برقراری ارتباط اجتماعی خود در این دوران به فضایمجازی روی آوردهاند. یکی از بحثهایی که والدین باید به آن توجه داشته باشند؛ به خصوص اگر در خانواده سابقه افسردگی داشته باشند، همین افسردهخویی است. یکی دیگر از مهمترین مشکلاتی که برای کودکان و نوجوانان وجود دارد اضطراب اجتماعی است. بیشتر والدین از این مشکل مطلع نیستند و به کودک اصرار میکنند تا رفتارهای اجتماعی انجام دهند اما این امر باعث میشود کودک بیشتر مضطرب شود و بسیاری جاها حضور پیدا نکند. در بحث تربیت فرزندها ما ابتدا باید آگاه باشیم. متاسفانه بسیاری از والدین فکر میکنند با خواندن چند کتاب تربیت کودک میتوانند برای این امر آماده باشند. افراد باید بدانند مضطرببودن و
خجالتیبودن متفاوت است. کودکان خجالتی تنها نیاز دارند تا مدتی را در فضای موردنظر بگذرانند تا آماده ارتباطگرفتن شوند، اما کودکانی که اضطراب اجتماعی دارند در هر موقعیت اجتماعی دچار اضطراب شدید میشوند که همین مساله موجب میشود در آینده دچار افسردهخویی شوند. گروه بعدی مشکلات کودکان و نوجوانان بیشفعالی است که به معنی نقص توجه است و در سه نوع قرار دارد. باید بدانیم که برای تشخیص افراد بیشفعال حتما بهصورت تخصصی مورد بررسی قرار گیرند و نمیتوان به آنها بیدلیل برچسب زد. گروه اول افراد هایپراکتیو هستند که بیشتر دیده میشوند. این افراد کسانی هستند که خیلی تحرک دارند و سر و صدای زیادی دارند. گروه دومی که کمتر میشناسیم افرادی هستند که شیطنت و تحرک ندارند اما تمرکز دارند؛ چراکه ساعتهای بسیاری را در فکر و خیال میگذرانند. این اشخاص با بیبرنامگی مواجه میشوند، میتوانند برنامه بریزند اما قدرت اجرای آن را ندارند. این دسته از کودکان و نوجوانان بسیار حواسپرت هستند و متوجه محیط اطرافشان نیستند. این مساله میتواند تا بزرگسالی افراد ادامه داشته باشد اما خوشبختانه قابل درمان است. نوع سوم مشکلات بیشفعالی ترکیبی از
دو نوع دیگر است که برای درمان آن، افراد باید تحت نظارت متخصص روانپزشک و روانشناس باشند.
ارسال نظر