ارتباط استقامت قلبی‌تنفسی و کاهش خطر زوال عقل

به گزارش آرمان ملی آنلاین، استقامت قلبی‌تنفسی که با عناوینی همچون ظرفیت هوازی یا آمادگی قلبی‌عروقی نیز شناخته می‌شود، به توانایی سیستم‌های گردش خون و تنفس برای تامین اکسیژن موردنیاز عضلات اشاره دارد. این توانایی عاملی کلیدی در میزان آمادگی بدنی محسوب می‌شود و افزایش آن، امکان فعالیت‌های ورزشی طولانی‌مدت و شدیدتر بدون خستگی را فراهم می‌کند.

با افزایش سن، استقامت قلبی‌تنفسی کاهش می‌یابد؛ این کاهش در دهه‌های ۲۰ و ۳۰ زندگی به‌طور میانگین ۳ تا ۶ درصد در هر دهه است، اما در دهه ۷۰ زندگی، این رقم به بیش از ۲۰ درصد در هر دهه می‌رسد.

نتایج مطالعه:

در این پژوهش، که داده‌های بیش از ۶۱ هزار فرد بدون زوال عقل بین ۳۹ تا ۷۰ سال را از بیوبانک انگلیس بررسی کرده است، مشخص شد افرادی که استقامت قلبی‌تنفسی بالاتری داشتند:

• عملکرد شناختی بهتری نشان دادند.
• خطر ابتلا به زوال عقل در آن‌ها به میزان قابل‌توجهی کمتر بود (نسبت خطر ۰.۶).
• در افرادی با ریسک ژنتیکی متوسط یا بالا برای آلزایمر، استقامت قلبی‌تنفسی بالا توانست خطر ابتلا به زوال عقل را تا ۳۵ درصد کاهش دهد.

محدودیت‌ها و اهمیت تحقیق:

این پژوهش مشاهده‌ای بوده و بنابراین نمی‌تواند رابطه علت و معلولی مستقیم بین استقامت قلبی‌تنفسی و کاهش زوال عقل را ثابت کند. همچنین برخی محدودیت‌های دیگر نیز مطرح بوده است، اما یافته‌ها تأیید می‌کنند که افزایش استقامت قلبی‌تنفسی می‌تواند راهکاری موثر برای پیشگیری از زوال عقل باشد.

با این حال، نیاز به مطالعات بیشتری برای بررسی مکانیزم دقیق این ارتباط به‌ویژه در افراد مسن وجود دارد.

توصیه متخصصان:

تقویت استقامت قلبی‌تنفسی از طریق ورزش‌های هوازی و فعالیت بدنی منظم می‌تواند به کاهش خطر ابتلا به زوال عقل کمک کند. این روش به‌خصوص برای افرادی که ریسک ژنتیکی دارند، اهمیت بیشتری دارد.