راهکاری برای کاهش مصرف گاز

سيل، زلزله، توفان و عواملي از اين دست که انسان در به‌وجود آوردن آنها نقشي ندارد در همه کشورها اتفاق مي‌افتد اما به تعطيلي کشاندن کشور در پي عواملي که دست بشر در آنها دخالت دارد و مي‌توان از آن جلوگيري کرد، برمي‌گردد به مديريت که باعث و باني حوادثي است که منجر به آخرين برگ تصميم گيري مديران کشور مي‌شود؛ يعني تعطيلي. استقرار توده هواي سرد در هفته گذشته و تداوم استمرار آن احتمال افزايش مصرف انرژي برق و گاز و صدور انواع هشدارها از ناحيه سازمان هواشناسي، مديران را واداشت که به کم هزينه‌ترين يعني تعطيلي ادارات، بانک‌ها و سازمان‌ها روي آورند. هرچند ابتدا گاز نهادها و سازمان‌هاي دولتي را به علت مصرف زياد قطع کردند، کارساز واقع نشد بعد سراغ صنعت و کارخانجات و شهرک‌هاي صنعتي رفتند بدون درنظر گرفتن ضررهايي که به بخش صنعت خصوصا صنايعي که با خاموش کردن دستگاه‌هاي حرارتي از جمله کوره‌هاي حرارتي، صاحبان صنايع بي‌رمق را به بن‌بست توليد رهنمون مي‌سازد. من از صنعت و ضررهاي آن به لحاظ قطع برق اطلاعي ندارم اما نمي‌دانم وضع کارگران خصوصا کارگران روزمزد اين تاسيسات و صنايع چه مي‌شود. چه کسي در قطعي برق و بيکاري حقوق آنان را پرداخت مي‌کند و ايضا براي راه‌اندازي مجدد چه آسيب‌هايي به دستگاه‌ها وارد مي‌آيد و مواد اوليه‌اي که در حال توليد است و به علت قطع ناگهاني برق و گاز از حيز انتفاع ساقط مي‌شوند چه ميزان است. اما اين اندازه آگاهي دارم که با صرف هزينه بعد از پايان دوران بحران مي‌توان چرخ توليد را دوباره به کار انداخت. هرچند طرح گازکشي همه کشور به گفته کارشناسان اشتباه بود و مي‌شد اين ميزان گازي که امروزه مصرف روزانه به جاي سوخت در بخاري‌هايي که بيشتر هدررفت گاز را دارند به نيروگاه‌ها داد و برق توليدي را به خانه‌ها ارزان فروخت. برقي که در دوران فعلي اکثر مناطق ايران از نعمت برق برخوردار شدند و مازاد گازي که بي‌خودي با سوخت ناقص در خانه‌ها هدر مي‌رود را صادر کرد و جهان را محتاج گاز خود کرد که به اندک بهانه‌اي تحريم‌مان نکنند. به هر حال اين طرح اجرا شد. رئيس گروه نظارت و اندازه‌گيري کنترل کيفيت شرکت ملي گاز اعلان داشت ايران 22 پالايشگاه گازي دارد و روزانه نزديک يک ميليارد مترمکعب معادل بيش از 55 ميليون بشکه نفت در کشور توليد و تنها 6 درصد گاز توليدي صادر مي‌شود. 70 ميليون متر مکعب در روز به نيروگاه‌ها و صنايع داخلي مي‌رسد که همين ميزان را هم اکنون نمي‌توانيم به نيروگاه‌ها بفرستيم. 130 ميليون مترمکعب در روز جهت تزريق به مخازن نفتي و باقي‌مانده به مصارف خانگي مي‌رسد هرچند ميزان گازهايي که به علت عدم استحصال روزانه سوزانده مي‌شود که علاوه بر آلودگي هوا ضرر هنگفتي به صنعت نفت کشور وارد مي‌شود. هرچند گفته مي‌شود روزانه 100 ميليون مترمکعب به علت عدم استحصال در چاه‌ها در مناطق نفتي سوزانده مي‌شود که اگر اين 100 ميليون مترمکعب استحصال شود، بيش از ميزان گازي است که امروزه به نيروگاه‌ها تحويل داده مي‌شود. آيا اين آمار از مصرف خانگي قابل قبول است؟ سال‌هاست فرياد مي‌زنم که چرا از نو چرخ را اختراع مي‌کنيد؟ ببينيد ديگر کشورها براي جلوگيري از هدررفت انرژي در مصارف خانگي چه برنامه‌هايي را اجرا کرده‌اند؟ امروزه ديگر قابل قبول نيست در منازلي که ده‌ها سال از ساخت آنها مي‌گذرد و از نازل‌ترين مصالح و در و پنجره آهني استفاده کرده‌اند بخاري علاءالدين را با سوخت گاز گرم کنيم. اگر هزينه تجديد بنا را نداريم حداقل در و پنجره ساختمان‌هاي قديمي را عوض کنيد. نوشتم يکي از شهرهاي سردسير کشور را به عنوان پايانه تحقيقات در نظر بگيريد. اين شهر هم اکنون چه ميزان گاز و گازوئيل براي گرمايشي شهروندانش مصرف مي‌کند؟ با هزينه خود مردم در و پنجره‌هاي منازل را دوجداره کنيد. ممکن است گفته شود مردم هزينه دوجداره کردن را ندارند. بسم‌ا...، شرکت نفت و ديگر سازمان‌ها با تامين اعتبارات و تزريق آن به سيستم بانکي از شرکت‌هاي توليدکننده در و پنجره دوجداره بخواهد همه در و پنجره شهرمورد نظر را دوجداره کند. طبيعي است که مصرف سوخت کم خواهد شد و گفته مي‌شود تا 40 درصد از هدررفت انرژي کاسته خواهد شد. مصرف سوخت جديد را محاسبه کنيد و مابه‌التفاوت مصرف قبل از عمليات ضربتي دوجداره کردن در و پنجره‌ها را حساب کنيد و از روي قبض مصرف کننده برداشت نماييد و به بانک يا شرکت نفت که اعتبار در و پنجره را تامين کرده است، بپردازيد. ظرف دو، سه سال هزينه دوجداره با مصرف کمتر جبران مي‌شود و بعد از تامين هزينه پنجره‌ها مصرف کننده پول کمتري مي‌پردازد و شما هم مابه‌التفاوت سوخت بعد و قبل از دوجداره کردن را صادر کنيد و يا به نيروگاه‌ها بفروشيد تا دچار بحران امروزه نشويد که مناطقي از کشور را به تعطيلي کشانده است. مي‌شود کارکرد اگر جلسات مديريت‌ها به نشستن و گفتند و برخاستند بدون نتيجه خاتمه پيدا نکند.