گرانی یک شبه به وجود نیامده که بشود یک شبه آن را از بین برد | باید نخبگان به حاشیه رفته را بازگردانیم

​آرمان ملی آنلاین: در شرایطی که شعار سال توسط مقام معظم رهبری رشد تولید و مهار تورم عنوان شده اما روز به روز قیمت کالاهای اساسی مورد نیاز مردم در حال افزایش است؟آیا با توجه به اتفاقات اخیر دولت به دنبال گشایش‌های بین‌المللی برای بهبود وضعیت اقتصادی مردم است؟

باید بین شعار و عمل تفاوت قائل شد و نباید شعار را معیار سنجش عملکرد دولت‌ها قرار داد. همه چیز به این بستگی دارد که ما به چه میزان از ظرفیت‌های داخلی برای تغییر شرایط استفاده می‌کنیم. هنگامی که ما می‌توانیم برنج، گندم و کالاهای اساسی را خودمان تولید کنید باید روی این موضوع سرمایه‌گذاری کنیم و از ظرفیت‌های موجود استفاده کنیم. در شرایط کنونی نزدیک به یک سوم محصول کشاورزی ما به دلایل مختلف از بین می‌رود. دولت بارها عنوان کرده که باید میزان مصرف برق را کاهش بدهیم که ناچار به خاموشی نشویم. من معتقدم ما باید از همه ظرفیت‌های موجود برای کاهش و از بین بردن چالش‌های کنونی استفاده کنیم. در این زمینه بخش خصوصی نیز باید به صحنه بیاید و موجودی و ظرفیت‌های خود را برای تغییر این وضعیت به کار بگیرد. دولت نیز باید به صورت حمایت، هدایت و نظارت حرکت کند. در چنین شرایطی است که نگاه از بیرون به درون تغییر پیدا می‌کند و ما دیگر نیازمند به بیگانگان نخواهیم بود. البته من هنوز هم برخی از سوءمدیریت‌ها را در داخل کشور مشاهده می‌کنم و معتقدم برخی چالش‌های امروز کشور به دلیل سوءمدیریت‌هاست. مدیریت صحیح جامعه یک رکن اساسی برای توسعه و پیشرفت جامعه است و تصمیماتی که مسئولان در هر مقطع زمانی اتخاذ می‌کنند در سرنوشت مردم و کشور تأثیرگذار است. ما باید از مرحله شعار عبور کنیم و به سمت عمل حرکت کنیم. تنها در چنین شرایطی است که می‌تواند نسبت به بهبود شرایط امیدوار بود.

ما بدون هیچ دلیلی اقتصاد کشور را به قیمت دلار و یورو وابسته کرده‌ایم در حالی که پول رسمی کشور ریال است. ما باید پول کشور را تقویت کنیم و جنبه‌های منفی تأثیرگذاری دلار و یورو بر اقتصاد را از بین ببریم. راه حل این مسأله هم این است که باید به تولید به عنوان یک اولویت کلیدی توجه کنیم و به آن بها بدهیم

با توجه به شرایط موجود مهم‌ترین دلایل تورم و عدم تحقق وعده‌های دولت را چه می‌دانید؟

من پنج دوره در مجلس شورای اسلامی به عنوان نماینده حضور داشته‌ام و با دلایل مشکلات کنونی به خوبی آشنایی دارم. به همین دلیل معتقدم باید چه اقداماتی برای کنترل مشکلات کنونی انجام بدهیم. نخست اینکه تجربه نشان داده که دولت کاسب و تاجر خوبی نیست. به همین دلیل باید تا آنجا که امکان دارد به سمت خصوصی سازی و تعاونی حرکت کنیم. در چنین شرایطی دولت به همان صورت که آقای رئیسی عنوان کرده‌اند باید جنبه حمایت، هدایت و نظارت داشته باشد. تا زمانی که اقتصاد ایران متکی به نفت است که آیا کشورهای خارجی از ما نفت بخرند یا خیر وضعیت به همین صورت خواهد بود. یکی از آفت‌های اقتصاد دولتی همین است که قیمت نفت در اختیار ما نیست و به همین دلیل نمی‌توانیم برای آینده به خوبی برنامه ریزی داشته باشیم. دولت باید از تصدی‌گری در اقتصاد دست بردارد و جنبه حمایتی و نظارتی داشته باشد. نکته دوم اینکه ما بدون هیچ دلیلی اقتصاد کشور را به قیمت دلار و یورو وابسته کرده‌ایم در حالی که پول رسمی کشور ریال است. ما باید پول کشور را تقویت کنیم و جنبه‌های منقی تأثیرگذاری دلار و یورو بر اقتصاد را از بین ببریم. راه حل این مسأله هم این است که باید به تولید به عنوان یک اولویت کلیدی توجه کنیم و به آن بها بدهیم. مقام معظم رهبری امسال را سال رشد تولید و مهار تورم نام‌گذاری کرده‌اند. به همین دلیل باید به توانایی‌های داخلی خودمان اتکا کنیم و از ظرفیت‌هایی که در اختیار داریم بیشتر استفاده کنیم. 

آیا مسیر صحیحی برای تغییر شرایط موجود و بهبود وضعیت معیشتی مردم مشاهده می‌کنید؟

اگر تصمیمات به‌صورت عقلایی‌تر گرفته شود و نهادهای تصمیم گیر به هم کمک کنند من امیدوارم که به‌تدریج بهبودی حاصل خواهد شد. این اتفاق نیز نیازمند ارجح دانستن منافع ملی بر منافع شخصی و گروهی است که باید موردتوجه مسئولان مربوطه قرار داشته باشد. واقعیت این است که هنوز وضعیت برجام مشخص نیست و وضعیت پیچیده‌ای به خود گرفته است. به همین دلیل ما نمی‌دانیم قرار است در آینده چه اتفاقی در این زمینه رخ بدهد. تحریم‌های بین‌المللی در سال‌های اخیر فشارهای زیادی روی اقتصاد ایران آورده است. این تحریم‌ها به‌صورت ظالمانه علیه مردم ایران اعمال‌شده است. به همین دلیل این تحریم‌ها باید برداشته شود و منتی نیز بر ما نگذاشته شود. به‌هرحال هر کشوری حق دارد که با کشورهای دیگر ارتباط اقتصادی و تجاری داشته باشد و بتواند پول خود را دریافت کند. نکته مهم اینکه اگر تحریم‌ها برداشته شود و ما بتوانیم مانند گذشته در بازارهای جهانی فعالیت داشته باشیم فوائد این فعالیت اقتصادی باید در طرح‌های زیربنایی و زیرساختی مورداستفاده قرار بگیرد. در شرایط کنونی ما طرح‌هایی در کشور داریم که بیش از 50 درصد یا حتی80 درصد آن تکمیل‌شده و تنها بخش‌هایی از آن باقی‌مانده است.

به همین دلیل در ابتدا باید این طرح‌های نیمه‌تمام را به پایان برسانیم. اگر به سمت تکمیل پروژه‌های نیمه‌تمام حرکت کنیم هم اشتغال ایجاد می‌شود و معضل بیکاری از بین می‌رود و هم اینکه دسترسی به خدمات راحت‌تر می‌شود و شرایط بهتری برای کشور به وجود می‌آید. مدیریت پروژه‌های نیمه‌تمام و به پایان رساندن آن در شرایط کنونی می‌توان کمک بزرگی به اقتصاد کشور کند و گشایش‌های بزرگی را به وجود آورد. کشور را باید با مالیات اداره کرد و درآمدهای نفتی صرف امور زیربنایی شود. در شرایط کنونی ما فرار مالیاتی زیادی در کشور داریم که یک چالش جدی در اقتصاد کشور است. آموزش و پرورش ما باید عقل معاش به دانش آموزان یاد بدهد تا80 درصد اقتصاد کشور دولتی نباشد. سوال این است که مسئولان و مردم به چه میزان به این موضوع توجه داشته‌اند؟ موضوع توجه به تولید باید به یک فرهنگ فراگیر در کشور تبدیل شود و همه نسبت به آن اهتمام داشته باشیم. با شعار و شعاردرمانی مشکلات اقتصادی کشور حل نمی‌شود و بلکه نیازمند عمل و تلاش جدی برای حل مشکلات هستیم. موضوع سوم این است که ما باید دارای سیستم تنبیه و تشویق باشیم. هر کس که در زمینه تولید تلاش می‌کند باید مورد تشویق قرار بگیرد و از سوی دیگر کسی که فعالیت مفیدی در زمینه تولیدی ندارد باید تنبیه شود. در شرایط کنونی کسی در اقتصاد کشور به دیگری رحم نمی‌کند و همه به فکر منافع و سود بیشتر خود هستند.

باید بین شعار و عمل تفاوت قائل شد و نباید شعار را معیار سنجش عملکرد دولت‌ها قرار داد. همه چیز به این بستگی دارد که ما به چه میزان از ظرفیت‌های داخلی برای تغییر شرایط استفاده می‌کنیم. هنگامی که ما می‌توانیم برنج، گندم و کالاهای اساسی را خودمان تولید کنید باید روی این موضوع سرمایه‌گذاری کنیم و از ظرفیت‌های موجود استفاده کنیم. در شرایط کنونی نزدیک به یک سوم محصول کشاورزی ما به دلایل مختلف از بین می‌رود.

چه انتقاداتی به سیاست‌های اقتصادی دولت و تیم اقتصادی وارد می‌دانید؟

ما در سال‌های گذشته رویکردی را در پیش گرفته‌ایم که بسیاری از افراد نخبه و کارشناس را به دلایل سلیقه‌ای کنار گذاشته‌ایم. این در حالی است که باید نخبگان به حاشیه رفته را به بازی بگیریم. نکته دیگر اینکه دولت به تنهایی نمی‌تواند همه مشکلات را حل کند، بلکه همه نهادها و قوای دیگر نیز باید به دولت کمک کنند. این وضعیت درباره همه دولت‌ها وجود دارد و درباره دولت آقای رئیسی نیز وجود خواهد داشت. به هر حال در شرایط کنونی کشور در وضعیت سختی قرار دارد و به همین دلیل همه باید به دولت کمک کنند. ما باید این نکته را در نظر داشته باشیم که همه ما در یک کشتی نشسته‌ایم و اگر آسیبی به این کشتی وارد شود همه ما آسیب خواهیم دید. اینکه برخی اجازه نمی‌دهند تفکرات و دیدگاه‌های مختلف در مدیریت کشور حضور داشته باشند صحیح نیست و نتایج خوبی برای کشور به همراه نخواهد داشت. ما باید برای نظام جاذبه درست کنیم و تا آنجا که امکان دارد دافعه آن را کاهش بدهیم. نکته دیگر اینکه ما باید به مردم توصیه‌های لازم را انجام بدهیم. یکی از این توصیه‌ها مصرف بهینه سوخت، آب، برق، گاز و... است. براساس آمارهای منتشر شده مصرف سوخت در ایران به اندازه همه کشورهای اروپایی است. چرا باید ما با چنین وضعیتی مواجه باشیم؟ باید مردم و بازار و نخبگان را به کار بگیریم و از ظرفیت‌های موجود کشور برای عبور از چالش‌ها استفاده کنیم. 

ریشه گرانی‌های تصاعدی و نامحسوس در بازار را چه می‌دانید؟ چرا قیمت کالاهای اساسی مورد نیاز مردم به صورت نامحسوس در حال گران شدن است؟

موضوع گرانی و اقتصاد از ابتدای انقلاب تاکنون مطرح بوده است. گرانی در کشور یک‌شبه به وجود نیامده که بتوان یک‌شبه آن را از بین برد. این وضعیت به شکل‌های مختلف تا امروز ادامه داشته است. این در حالی است که در برخی مقاطع «گران‌فروشی» نیز به دلیل نوسان قیمت ارز یا کاهش ارزش پول ملی در کنار تورم قرار گرفته است. امروز کشور با مشکلات مختلف داخلی و خارجی مواجه است. به همین دلیل مسئولان باید بیش از آنکه به دنبال فرافکنی و متهم کردن یکدیگر باشند با وحدت رویه عمل کنند تا این مشکلات کاهش پیدا کند. با گفتاردرمانی و شعار درمانی مشکلات کشور حل نمی‌شود. مشکلات کشور نیاز به عمل درمانی دارد. امروز مهم‌ترین مشکلات مردم کشور مسائل اقتصادی است. در مرحله نخست باید مشکلات معیشتی مردم را به دو قسمت تقسیم کرد. بخش نخست مربوط به مشکلات خارجی است که عمدتأ نیز به واردات و صادرات بازمی‌گردد و بخش دوم نیز به سوء مدیریت‌های داخل کشور ارتباط پیدا می‌کند. نباید همه مشکلات معیشتی را به رویکرد سیاست خارجی کشور گره زد و بلکه باید واقع‌بینانه به قضیه نگاه کرد. ما باید این نکته را بپذیریم که در درون کشور استعدادها و ظرفیت‌های زیادی وجود دارد که هنوز نتوانسته‌ایم به‌خوبی از آنها استفاده کنیم. باید بین شعار و عمل تفاوت قائل شد و نباید شعار را معیار سنجش عملکرد دولت قرار داد. همه چیز به این بستگی دارد که ما به چه میزان از ظرفیت‌های داخلی برای تغییر شرایط استفاده می‌کنیم. بهترین کار این است که تلاش کنیم مشکلات را از داخل کشور حل کنیم و از داخل کشور برای آن راه حل پیدا کنیم. مقام معظم رهبری سه سال اخیر را به نام سال تولید نام‌گذاری کرده‌اند. این در حالی است که اقدام موثری در زمینه تقویت تولید ملی صورت نگرفته است. برخی مسئولان جهادی عمل نمی‌کنند. ما در درون کشور از توانایی‌ها و استعدادهای کافی برخوردار هستیم.