منطقه‌گرایی عامل رشد و توسعه

آرمان ملی آنلاین: به نظر می‌رسد اگر کشورهای منطقه تصمیم واقعی داشته باشند که اختلافات خود را به صورت اساسی کنار بگذارند، در این صورت شاهد اتحادی  بین کشورهای مسلمان منطقه و به عبارت بهتر منطقه‌گرایی خواهیم بود. پر واضح است که برخی از کشورهای منطقه به این علت که در گذشته سیاست‌های غلطی را اتخاذ کرده بودند و رویه خشونت و درگیری را مد نظر قرار دادند، به نوعی منطقه را وارد عرصه تخریب و خشونت کردند و بن‌بست‌هایی را ایجاد  کردند.

با این وجود تحولاتی در منطقه ایجاد شد که این تحولات برخلاف خواسته‌های آنها بود. از سوی دیگر خلأ حضور آمریکا در منطقه موجب شده کشورهای منطقه نسبت به این عدم حضور احساس نگرانی کرده و با توجه به شرایط منطقه و اقناعی که برخی کشورهای منطقه پیدا کردند، به سمت تعامل با سایر کشورها حرکت کرده و خشونت را با تعامل و رقابت جایگزین کردند.

این نگاه موجب شد توافق پکن بین ایران و عربستان ایجاد شود. از سوی دیگر این نگاه موجب بهبود روابط کشورهای عربی با بشار اسد و سوریه شد که عامل بازگشت سوریه به این اتحادیه گردید. اتفاقات اخیر نشان می‌دهد که اگر کشورهای منطقه جدی باشند که همکاری‌های منطقه‌ای در چارچوب امنیت دسته‌جمعی شکل گیرد، این منطقه‌گرایی به نفع صلح و ثبات و امنیت در منطقه استفاده شود چراکه بر پایه این صلح و ثبات است که می‌توان به آبادانی و سرمایه‌گذاری در منطقه اندیشید.

در این میان اگر برخی کشورها رویکرد اشتباهی را اتخاذ کنند و بر عامل‌های تنش‌زا در منطقه مانند روابطه با رژیم صهیونیستی بیفزایند قطعا دچار سرخوردگی بدتری خواهند شد که به ضرر آنهاست. چرا که یک بار این مسیر را رفتند و هزینه‌های آن را پرداختند از این منظر امیدواریم در رویکرد منطقه‌گرایی جدید توسعه و آبادانی در منطقه ایجاد شود. این منطقه‌گرایی با پشتیبانی لجستیک چین همراه است و چین بنابر نیاز خود قصد دارد سرمایه‌گذاری مناسبی در منطقه انجام دهد که این سرمایه‌گذاری به توسعه منطقه مبدل خواهد شد.

البته به نظر می‌رسد برخی در منطقه تلاش خواهند کرد با فتنه‌گری جلوی همکاری‌های منطقه‌ای را بگیرند. این درحالی است که عصر رقابت‌های قومی و مذهبی با توجه به تجارت به دست آمده، گذشته است. مانع بزرگ این منطقه‌گرایی رژیم صهیونیستی است چراکه این منطقه‌گرایی را به ضرر خود می‌داند. از این منظر تلاش خواهد کرد که این همگرایی شکل نگیرد اما واقعیت‌های موجود به کشورهای منطقه دیکته می‌کند که همکاری‌های منطقه شکل بگیرد همان طور که عربستان به آمریکا اعلام کرده است که قرار نیست به خاطر هیچ مساله‌ای روابط خود را با ایران تیره کنیم. اگر رژیم صهیونیستی اقدامی نکند این امید وجود دارد که عصر رقابت‌های خشونت‌زا به تعامل‌های تنش‌زدا تبدیل شود.