| کد مطلب: ۱۰۵۶۵۶۸
لینک کوتاه کپی شد

پشت پرده اولین شبکه بازاریابی ایران/ بادران از اوج تا فرود

اگر در روزهای گرم تابستان نیمه دهه نود به جاده مخصوص می رفتید و گذرتان به کیلومتر 20 می رسید،احتمالا جماعتی از جوان هایی را می دیدید که با شوق و ذوق در حال صحبت با یکدیگر بودند و رویاهایی را در سر می پروراندند که دور از دسترس هم نبود.

پشت پرده اولین شبکه بازاریابی ایران/ بادران از اوج تا فرود

به گزارش آرمان‌ملی‌آنلاین، بادرانی ها همان کسانی بودند که در طول مدت 10 سال فعالیت اولین مجموعه بازاریابی شبکه ای دارای مجوز نام گرفتند.مجوزی که در دولت احمدی نژاد صادر شد و در دولت روحانی هم فعالیت هایشان متوقف شد.اما ماجرا چه بود؟ در سال 94 و 95 مصوبه ای از سوی وزارت صمت صادر می شود مبتنی بر اینکه هر گونه کالایی که در بازاریابی شبکه ای به فروش می رود،باید تولید داخلی و محصول ایرانی باشد.

در این بین مسوول و نفر اصلی بادران که سابقه کارآفرینی و تولید هم داشته به سمت تولید می رود.در طول چند سال حدود 8 کارخانه بزرگ در کشور تاسیس می شود.کارخانه های سلولوزی و غذایی و آرایشی بهداشتی که به شکل ترکیبی از سهام و مالکیت بود راه اندازی شد.

اما افراد چرا و چگونه باید برای این شرکت ها کار می کردند؟در اوج افزایش نرخ بیکاری و در حالی نرخ دلار در سال های 90 تا 92 به شدت افزایش پیدا کرد و به تبع بیکاری نیز افزایش یافت،هر پیشنهادی می توانست برای جوان ها اغواگر و جذاب باشد.

دریافت پورسانت از فروش محصولات کارخانه های بادران که از طریق صرفه جویی در هزینه های واسطه ها با حذف آنها تامین و پرداخت می شد آنقدر جذاب بود که در طول 10 سال سالانه 600 هزار نفر به کار مشغول شوند.

در این بین  به دلیل محدودیت های رو به افزایش  فعالیت شرکت های حوزه بازاریابی ، پیشنهادهایی از سوی کشورهای عراق،ارمنستان و ترکیه سرازیر شد.همین امر سبب شد قربانیان پیشنهادات را بپذیرد و پورسانت دهی با رمز ارز آغاز شد.آغازی که پایان خوشی نداشت.

فریدون قربانیان،اما نفر اول بادران و مالک و رئیس هیات مدیره این شرکت بود.او تصمیم گرفت برای پرداخت پورسانت ها به جز ریال که صرفا به بازاریاب های ایرانی پرداخت می شد روز به روز ارزش آن پایین تر می آمد اقدام به پرداخت به صورت پول مجازی برای بازاریاب های خارج از کشور کند.

در این بین پیشنهاداتی در خصوص همکاری با چند صرافی خارجی ارائه می شود.اوایل سال 98 رمز ارزهایی در صرافی یوتی بایت به نام های دوج کوین،بیت کوین،تتر،گلد و کینگ مانی خرید و فروش می شود.کینگ مانی بعدها بیشتر معروف می شود.ارزی که بر پایه بلاک چین شکل گرفته بود.در اواخر سال 99 و در دولت حسن روحانی، وزارت صمت دستوری می دهد مبنی بر جمع آوری بازاریابی شبکه ای خارج از کشور از سوی شرکت های فعال.بادرانی ها این دستور را اجرا می کنند و کسانی که پورسانت بین المللی دریافت می کردند و در خارج از کشور بودند امکان فعالیت بازاریابی شبکه ای و ارتباط با بادران را نداشتند و این امر سبب شد که پورسانت های بازاریابی شبکه ای بادران که اغلب به ارز دیجیتال پرداخت می شد متوقف شود .این در حالی است که اساس فعالیت رمز ارزها در داخل ایران ممنوعیت قانونی ندارد و اساسا قانونی هم برای آن تدوین نشده است اما تقریبا همه صرافی هایی که رمز ارز را می فروشند تحت نظارت و فیلترینگ های قانونی هستند.

در این میان حجم زیادی رمز ارز کینگ مانی که دست تعداد مشخصی از افراد است باقی می ماند.این ارز در مدت چند ماه اصطلاحا پامپ می شود و جهشی کهکشانی پیدا می کند.اما پشت پرده این افزایش چیست؟

کسانی که کینگ مانی را در دست داشتند  با مهندسی معکوس اعلام می کنند که قرار است کینگ مانی رشد فزاینده داشته باشد و از آنجا که فعالیت های خارجی بادران نیز متوقف شده بود،کینگ مانی رشد می کند، گرچه بر اساس اطلاعات موجود این اعداد کمتر معامله شده بوده و یک نوع نرخ گذاری بوده است.

افزایش نرخ ها در اوایل فروردین سال 1400 صورت گرفت و سر دسته ها این نرخ ها را افزایش دادند و سودهای کلانی کردند.در این میان برخی از چهره ها، دارای ثروت های باد آورده عجیبی شدند.یکی از این افراد آنقدر ثروتمند می شود که در قبرس اقدام به ساخت و ساز می کند.دیگری آخرین مدل خودروهای خارجی را به کشور می آورد و زرق و برقی شکل می گیرد که قابل باور نیست.کینگ مانی،ضامن زندگی لاکچری این افراد می شود.

شهریور 1400 اما ماجرا شکل دیگری می گیرد.به دلیل شکایت شکات متعدد،مالک بادران بازداشت می شود و فعالیت شرکت بادران متوقف و مجوز آن لغو می شود و مالک دو هفته بعد با قرار وثیقه آزاد می شود و با اینکه در مدت زمان آزادی از شکات رضایت اخذ می کرده اما چندی بعد با قراری سنگین تر دوباره او بازداشت می شود.کارخانجات نازگل،مهگل و گرینلند که تولید کننده محصولات بهداشتی و سلامتی و زیبایی است در حال حاضر بسته شده است و میلیارد ها تومان محصول تولیدِ دست کارگران ایرانی که برای بازاریابی شبکه ای تولید شده بود در این کارخانجات فاسد شده است.

کارخانجات بادران گستر،شرکت بی یو تی که تولید کننده محصولات خوراکی و غذایی و نوشیدنی است نیز تعطیل می شود.در این بین اما چیزی که مورد اهمیت است این است که اموال و املاک شرکت بادران که مربوط به قبل از سال 95 است توقیف می شود ئ این درحالیست که رمز ارز کینگ مانی در سال 98 وارد کشور شد، همچنین سر لیدرهای کینگ مانی در حال حاضر آزاد هستند و هیچ اموالی که بعد از سال 98 از طریق خرید و فروش رمز ارز کینگ مانی به دست آوردند،توقیف نشده است.اما مالک بادران کیست؟فریدون قربانیان را یک فعال اقتصادی می دانند،اصالتا مشهدی است و در کار تولید بوده است.کارمندان بادران معتقدند که او فرد خوش رفتار و خوش فکری بوده است اما در عین حال اقتدار خود را هم داشته است.اما تنها قربانی بادران،قربانیان نیست،بلکه همسر او هم که مدیر عامل بادئران بود به دلیل مسوولیت قانونی اش در حال حاضر در بازداشت است.شهره موسوی،همسر قربانیان،مالک بادران نیز در مسیری قرار داده می شود که کم حاشیه ندارد.عضویت در فدراسیون فوتبال مهمترین اتفاقی است که برای او حواشی زیادی ایجاد می کند.لیدرهایی که روزی در بادران فعالیت می کردند پس از اتفاقات مربوط به این شرکت از آن خارج شدند و با رمز ارزهای کینگ مانی که در اختیار دارند،نه تنها زندگی لاکچری خود را ادامه می دهند،بلکه اقدام به تاسیس یک شرکت بازاریابی شبکه ای دیگری کرده اند و از فضای به وجود آمده به سود خود بهره می برند که لازم است نهادهای نظارتی و دستگاه قضایی به آن ورود کنند.

کینگ مانی و پرونده شرکت بادران اما درست شناخته نشده است و آنچه در رسانه ها تا کنون بیان شده،روایتی یک طرفه از سوی مالباختگانی است که بدون در نظر گرفتن شرابط فعالیت در بازار رمز ارزها در محیطی حرفه ای سرمایه گذاری کردند بدون اینکه دانش و لازم و شرایط آن را داشته باشند و پس از توقف فعالیت های بادران به دنبال حق خود از کسانی هستند که خودشان هم قربانی جریان های پشت پرده هستند.

 

ارسال نظر

هشتگ‌های داغ

آخرین اخبار

پربازدیدترین اخبار