لحظه‌های نفس‌گیر زندان اوین از زبان شاهدان عینی

به  گزارش آرمان ملی آنلاین به نقل از ایرنا؛ رژیم اسرائیل بامداد ۲۳ خرداد، حمله تروریستی را به تهران و تعدادی شهرهای ایران آغاز و طی آن شماری از فرماندهان نظامی، دانشمندان و مردم غیرنظامی را شهید کرد. نیروهای مسلح ایران نیز عملیات وعده صادق ۳ را از شامگاه همان روز علیه این رژیم آغاز کردند.

در حالیکه بازوی رسانه‌ای رژیم صهیونیستی و برخی شبکه‌های خارجی به‌نادرستی حملات تروریستی این رژیم را به مواضعی علیه فرماندهان نظامی و دانشمندان هسته‌ای محدود می‌کردند، هم در روز اول هم و در روزهای آتی این جنگ ۱۲ روزه علیه جمهوری اسلامی ایران، مردم عادی هم بارها هدف حملات تروریستی بودند و بر اساس آخرین اخبار یکهزار و ۱۰۰ نفر تاکنون در این حملات شهیده شده‌اند.

حمله رژیم صهیونیستی به محدوده میدان قدس روز ۲۵ خرداد و حمله به زندان اوین دوم تیرماه تنها دونمونه از حملات این رژیم به مناطق کاملا مسکونی بدون حضور نیروی نظامی است که در هر کدام از این حملات شمار زیادی از انسان‌های بی گناه جان خود را از دست دادند.

رژیم اسرائیل حوالی ظهر دوشنبه ۲ تیرماه ۱۴۰۴ به زندان اوین حمله و آنجا را بمباران کرد. پرتابه‌های اسرائیلی که مدعی هدف قرار دادن اهداف نظامی و امنیتی بودند جان ده‌ها غیرنظامی را هم در این حمله گرفتند. گزارش زیر نگاهی به این رویداد دارد. بین کسانی که زیر بتن و تیرآهن‌های سخت و سنگین زندان اوین دفن شدند افراد متفاوتی بودند. از زندانیان مالی و سربازان وظیفه گرفته تا خیرینی که برای آزادی محبوسان آمده بودند. از کارمندان اداری زندان گرفته تا خانواده‌های زندانیان. از مددکاران زندان تا کودکان آنها. رسانه‌های ایرانی روایت‌هایی از این حمله از نگاه شاهدان عینی و خبرنگاران خود ارائه دادند که گزارش زیر بخشی از این روایت‌هاست.

در برزخ بتن، تیرآهن، ضجه، ناله و دود

یکی از شاهدین عینی این حمله می‌گوید:‌ تصویری که در ذهنم مانده پدر و دختری بودند که برای آزادی یکی از اعضای خانواده‌شان سند آورده بودند. پدر این دختر دو ساعت تمام سعی کرد عملیات احیای قلبی انجام دهد اما فایده‌ای نکرد و دختر جان خود را از دست داد.

دو جان باخته دیگر زهرا عبادی مددکار زندان اوین و پسر ۵ ساله اش مهراد خیری بودند. در میان بی قراری‌های پدر، تلاش برای یافتن مهراد ادامه یافت و امدادگران پس از چند ساعت جسد بی‌جان این کودک را پیدا کردند که در میان دستان مردی جان داده است. دست‌ها دست حمید رنجبری کارمند واحد آزادی زندان اوین بود که برای نجات این کودک وی را محکم در آغوش گرفته است؛ اما نه خود، نه مهراد، جان سالم به در نبرده‌اند و زیر بتن‌ها جان داده‌اند. پدر مهراد پس از کشف اجساد از جسم بی‌جان حمید تشکر می‌کرد و می‌گفت: مرسی باغیرت، مرسی که می‌خواستی بچه مرا نجات دهی.

یکی از امدادگران هلال احمر هم در اینستاگرام خود این طور نوشت: صدای عمو کمکش را از زیر آوار شنیدیم. ۸ ساعت برای نجاتش تلاش کردیم. بتن و آوارها را برداشتیم تا به او دسترسی پیدا کردیم. یک سرباز وظیفه جوان بود. به بیمارستان منتقل شد. امروز یکی از دوستان عکس تابوتش را برایم فرستاد. سرباز جوان بر اثر شدت جراحت شهید شد. هنوز صدایش در گوشم است که می گوید عمو کمک.

جان باخته دیگر زنی ۶۱ ساله بود که برای پرداخت دستمزد کارگری که در خانه اش کار کرده بود از منزلش در آن حوالی بیرون زده بود. موج انفجار شیشه‌های ساختمان‌های مسکونی اطراف را شکست و وی که در حال عبور از آن منطقه بود را به شهادت رساند.

بابک صفری از امدادگران هلال‌احمر که از ساعت‌های نخست در محل زندان اوین بود، می‌گوید: شرایط زندان اوین خیلی بد بود. با موتور رسیدیم و ماشین امداد هم پشت سر موتور بود. مسیر را بسته بودند. از همان‌جا می‌دیدم پیکر آدم‌هایی که از روبه‌رو می‌آیند خونی است. یکی لباس خونی دارد، یکی با سر خونین و دیگری در حالی می‌آمد که زیر بغلش را گرفته بودند. سن‌های مختلفی داشتند.

روایت یک شاهد عینی از هواپیمای دشمن

یکی از شاهدان عینی می‌گوید: هواپیمایی جنگی را دیدم که در منطقه اوین ظاهر شد و بعد از آن نور و صدای انفجار را شنیدم. صحنه هولناکی بود. تعداد پرتابه‌ها زیاد بود. شاهد عینی دیگری می‌گوید: برخی از اتاقک‌های نگهبانی اوین نیز ویران شد و جسد سوخته سربازان را به سختی از آنجا خارج کردیم.

 خودروهای پارک شده در کنار زندان اوین پس از تهاجم تروریستی اسرائیل

بخش‌های نگهبانی، دادسرا، سالن ملاقات‌های حضوری، مجتمع قضایی شهید کچویی، بند زنان، بیمارستان ۴۸ تختخوابی یا همان بهداری زندان و کتابخانه بند چهار زندان در این هجمه آسیب دیدند؛ برخی شدید و برخی خفیف‌تر. حجم آوار به قدری زیاد بود که تا چند روز بعد هم هیچ آماری از تعداد کشته‌ها و مجروحان به دست نیامد. اصغر جهانگیر سخنگوی قوه قضاییه نیز با گذشت چند روز پس از این حمله تروریستی، تعداد شهدای آن را نامشخص خواند.

این مقام قضایی همچنین وجود جاسوسان اسرائیلی بازداشت شده در بخش مورد حمله قرار گرفته زندان را نادرست خواند. پیش از این یکی از پایگاه‌های خبری داخلی ادعا کرده بود که هدف اسرائیل از حمله به زندان اوین، کشتن جاسوسان اسرائیلی بازداشت شده در این بخش زندان است تا از درز اطلاعات کلیدی این افراد در بازجویی‌ها جلوگیری به عمل بیاید.

قوه قضائیه ۱۸ تیر و ۱۶ روز بعد از حمله آمار دقیق و اسامی را اعلام کرد. شهدای زندان اوین از کادر اداری زندان، سربازان وظیفه، محکومین زندانی، خانواده محکومین بودند که برای ملاقات و یا پیگیری قضایی زندانیان خود به زندان مراجعه کرده بودند و همسایه‌هایی که در مجاورت زندان زندگی می‌کردند.

امدادگران در حال جست و جو در بخش تخریب شده زندان اوین

حمله به زندان‌ها جنایت جنگی است

مطابق پروتکل‌ها و کنوانسیون‌های بین المللی حمله به اماکنی چون بیمارستان‌ها، پناهگاه‌ها و زندان‌ها ممنوع است و کشوری که مرتکب این عمل شود جنایتکار جنگی محسوب می‌شود. دفتر حقوق بشر سازمان ملل این تهاجم اسرائیل را نقض جدی قوانین بشردوستانه بین المللی دانست. ثمین الخیطان سخنگوی این دفتر با محکوم کردن این حرکت گفت: زندان اوین یک هدف نظامی نیست.

طبق کنوانسیون چهارم ژنو (۱۹۴۹) حمله به افراد غیرنظامی و کسانی که در درگیری‌های نظامی مشارکت ندارند، ممنوع است. حتی اگر در یک زندان، افراد نظامی و غیرنظامی حضور داشته باشند، طرف‌ها باید از هدف قرار دادن آن خودداری کنند.

ژان نوئل باروت، وزیر امور خارجه فرانسه هم همان روز با خطرناک خواندن حمله رژیم صهیونیستی به زندان اوین، این حمله را غیرقابل‌قبول دانست. وی در پیامی در شبکه ایکس نوشت: حملات به زندان اوین، غیرقابل قبول است و جان دو زندانی فرانسوی حاضر در این زندان را به خطر انداخته است. همه حملات باید هم اکنون متوقف شوند تا راه برای مذاکره و دیپلماسی باز شود.

تهاجم تروریستی اسرائیل به زندان اوین ۷۹ شهید و ده‌ها مجروح برجای گذاشت. در دنیایی که مردم غزه در صف دریافت غذاهای حداقلی توسط سربازان رژیم اسرائیل قتل عام می‌شوند و کودکان غزه از گرسنگی و بی دارویی جان می‌دهند، باید با صدای بلند فریاد زد: بِأَیِّ ذنبٍ قُتِلَت؟ فریادی که گوش جهان سکوت کرده را بدرد.