سالم سازی، عدالت اجتماعی و امید به آینده

به گزارش آرمان ملی آنلاین، کمال‌الدین پیرموذن نماینده سابق مجلس نوشت: پیشرفت و تکامل و رضایتمندی انسان، نه برحسب غریزه که بر اساس هدف و تلاش و رنج و مقابله با مشکلات و دشمنان است و همۀ اینها نیز از روی تشخیص و فهم و آگاهی است، فلذا آینده نگری در انسان یک امر درون جوش است و همه از این ویژگی برخوردارند و وقتی، در جامعه‌ای همچون وضعیت امروز ایران، شرایط اجتماعی چنان باشد که فرد افق و دورنمایی در محیط پیرامون خود نیابد که به سوی آن پرواز نماید احساس خلأ، اضطراب و تشویش می‌کند، اما از آنجا که آینده جویی ذاتی نوع انسان است، برخی برای رفع این تشویش و ارضای نیاز درونی از محیط بومی خود مهاجرت می‌کنند و برخی دیگر راه سالم و پاک زندگی اجتماعی را رها کرده به مشاغل فاسد و رفتارهای تهاجمی و زیانبار روی می‌آورند چرا که امید به آینده و آینده داری با کرامت و متعالی را از دست داده‌اند، فقط برخی گروه‌های تندرو و جریان‌هایی که از موقعیّت قدرت برخوردارند صاحب افق و آینده‌ای می‌شوند و بدین صورت، در کانون توجّهات صاحب منصبان قرار گرفتن در کنار شاخص اقتصادی امید به زندگی که در ادبیّات توسعه مرسوم است، شاخص امید به آینده نیز باید به عنوان مُعرف و نمادی از کیفیّت و ماهیّت روابط درونی جامعه و میزان پیشرفتگی و پایداری و اقتدار آن تلقّی گردد.

در عالم واقع و حوزۀ عمل سیاسی – اجتماعی کشور، جناح‌های درگیر و رقبای قدرت به‌ویژه با حرکات تندروانه برخی جریان‌‌ها، که در عمل تمام هم و غمشان صرف شناخت و مراقبت رقیبان یا مخالفان قرار گرفته است، از اینکه کلّ جامعه و انقلاب و کشور و نظام و حاکمیّت در کدام مسیر پیش می‌رود، آگاهانه یا غیر آگاهانه غافلند. به‌عنوان یک شخص انقلابی و میهن‌دوست که ما در انقلاب همگی عهد بستیم که همواره پشتیبان و مدافع حقوق هموطنان نازنین و حامی منافع مُلک و ملّت باشیم به عموم مقامات و مسئولین نظام حاکم، متواضعانه عرض می‌کند که در حول و حوش خود و در محتوای حوادث و اتّفاقات و جریانهای سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی که با بارگذاری منفی این جریانها صورت می‌گیرد، نظر کنند.

اگر دو عامل تعیین کننده و سرنوشت ساز، یعنی نظارت و تصحیح مستمر، سالم سازی و عدالت اجتماعی و اعطای حقوق شهروندی عموم اقوام، بانوان و جوانان و... را در بطن این جریانهای موجود و حاضر می‌بینند، می‌توانند به آینده امید داشته باشند. مردم و شهروندان نیز می‌توانند از اطمینان و دلخوشی برخوردار باشند. امّا مطمئن باشید که اگر چنین نیست سنن و قانونمندی‌های جهان هستی که دو عامل فوق، از آن جمله‌اند، کار خود را خواهد کرد.