قیمت تخم مرغ هم رکوردشکنی کرد!

به گزارش آرمان ملی آنلاین؛ گرانی نهاده‌های دامی. تخم‌مرغ دانه‌ای ۱۰ تا ۱۱ هزار تومان شده است ولی متولیان نظاره گرند، تولیدکننده نبودِ نهاده را دلیل می‌داند و جهاد هم تایید می‎کند. ولی آمارهای رسمی می‌گوید امسال بیشتر از سال گذشته نهاده واردشده آن‌هم با ارز دولتی و در این میان اما چرخه عجیبی وجود دارد؛ دامدار به دلیل تأخیر در دریافت نهاده ناچار می‌شود نهاده را از بازار آزاد خریداری کند و وقتی نهاده حواله را دریافت می‌کند، آن را به قیمت آزاد در بازار می‌فروشد. یعنی دولت ارز بیت‌المال را هزینه می‌کند اما نهاده را به‌موقع به دست دامدار نمی‌رساند؛ دامدار هم ناچار می‌شود برای جلوگیری از تلف شدن دام خود نهاده را به قیمت بالاتر از بازار آزاد خریداری کند و بعدازاین‎که محموله نهاده دامی سفارش شده به دستش می‌رسد، آن را به قیمت آزاد در بازار می‌فروشد و این چرخه مدام تکرار می‌شود.

برخی می‌پرسند بازار سیاه چگونه تأمین می‌شود پاسخش واضح است؛ نهاده دامی ثبت سفارش شده با ارز دولتی که دیرتر از موعد به دست دامدار رسیده است. اما در این میان چه کسی سود می‌کند؟ مشخص است دلالان بازار آزاد؛ این واسطه‌ها نقش رگلاتور را در بازار ایفا می‌کنند یا می‌توان آن‌ها را «دستان پنهان بازار» نام‌گذاری کرد. مثلاً دامدار یک‌تن ذرت ثبت سفارش می‌کند و دولت ارز ۲۸۵۰۰ تومان به آن اختصاص می‌دهد تا وارد شود اما به‌جای این که این سفارش در مدت‌زمان مقرر به دست دامدار برسد بعد از چند ماه تأخیر وارد می‌شود. طبیعتا دامدار نمی‌تواند بدون نهاده بماند و باید نیاز مرغداری خود را تأمین کند و ناچار است از دلالان یا هم‌صنفی‌های خود نهاده را خریداری کند اما با نرخ دلار ۱۱۰ هزارتومانی یعنی حدود دو برابر قیمت معمول؛ در عوض برای جبران هزینه‌ها، نهاده دامی با تأخیر با ارز ۲۸۵۰۰ تومانی دریافت می‌کند و با نرخ دلار ۱۱۰ هزارتومانی در بازار می‌فروشد و دلالان هم در این میان سوداگری می‌کنند. یعنی هم ‌ارز ۲۸۵۰۰ تومانی بیت‌المال هدررفته و هم مردم ناچار هستند مرغ، تخم‌مرغ و دیگر فراورده‌های دامی را بر اساس نرخ نهاده دلار آزاد خریداری و مصرف کنند. چرخه‌ای که فقط مردم در آن متضرر می‌شوند و ارز بیت‌المال هم نابودشده است.

سؤال؛ وقتی دامدار مدعی است که نهاده را با قیمت آزاد خریداری کرده و تولیدات و فعالیت دام‌پروری خود را انجام داده است و قیمت محصول نهایی بر اساس همین نرخ به مصرف‌کننده نهایی می‌رسد، چرا باید نهاده دولتی با ارز ۲۸۵۰۰ تومان در اختیار دامدار قرار بگیرد؟ وقتی دولت در هزینه کرد ارز بیت‌المال برای عرضه کالای اساسی با نرخ مدنظر به هدفش نمی‌رسد، چرا باید ۴ میلیارد دلار صرف واردات نهاده دامی شود؟ آیا دولت یا وزارت جهاد و واردکنندگان از این چرخه عرضه با تأخیر نهاده دامی سود می‌برند؟ قطعاً مردم سود نمی‌برند و اگر این چرخه به سود مردم نیست، چرا باید ادامه داشته باشد؟ چرا دامدار ثبت سفارش نهاده دامی خود را بر اساس میزان تأخیر احتمالی انجام نمی‌دهد؟ وظیفه جهاد کشاورزی در این میان چیست و چرا دلالان به‌جای جهاد کشاورزی وظیفه تنظیم بازار توزیع نهاده دولتی را برعهده‌گرفته‌اند؟