دوقطبی در شرایط حساس

بنابراین، در شرایط بحرانی و جنگی، اولویت تمامی جناح‌ها و گروه‌های سیاسی باید منافع ملی و امنیت کشور باشد و از دامن زدن به قطبی‌سازی و اختلاف خودداری کنند. وحدت، انسجام و همکاری میان جریان‌های سیاسی تنها راه مقابله مؤثر با تهدیدها و تضمین ثبات کشور است.

با توجه به این مقدمه باید بگوییم که حل مشکلات اقتصادی، اجتماعی و زیرساختی مانند ناترازی در بخش‌های آب و برق، تورم و معیشت مردم باید در اولویت اصلی دولت باشد. پرداختن به مسائل فرعی و حاشیه‌ای می‌تواند تمرکز مدیریت کشور را از مسائل مهم منحرف کند. با این حال دولت باید با تقویت گفت‌وگو و همکاری میان گروه‌ها و جناح‌های سیاسی، نهادهای مدنی و بخش‌های مختلف جامعه، زمینه مشارکت همگانی در حل بحران‌ها را فراهم کند. جریان‌های تندرو که با اختلاف‌افکنی و دو دستگی تلاش می‌کنند منافع خود را تامین کنند، نباید اجازه یابند که روند مدیریت بحران و اصلاحات را مختل کنند. دولت باید با قاطعیت و شفافیت در برابر این جریان‌ها عمل کند.

کمک به دولت

جواد آرین‌منش، تحلیلگر سیاسی و نماینده ادوار مجلس شورای اسلامی در واکنش به اینکه چرا برخی جریان‌های سیاسی در این شرایط هم تاکید بر دوقطبی دارند، به‌خبرنگار «آرمان ملی» می‌گوید: «جریان‌های تندروی سیاسی همواره از شرایط حساس کشور برای ایجاد دودستگی و اختلاف بهره می‌برند تا به حیات خود ادامه دهند این موضوع را در ادوار اخیر مشاهده می‌کنیم. اکنون نیز حل مشکلات کشور در حوزه‌های بین‌المللی، سیاسی، اقتصادی و فراملی از اولویت‌های اصلی است و در چنین شرایطی ایجاد تنش و دامن زدن به اختلاف به معنای مخالفت با گفت‌وگو و وفاق ملی است.»

این نماینده ادوار مجلس شورا با اشاره به نیاز بر وحدت داخلی اضافه می‌کند: «در چنین شرایطی، وحدت و انسجام ملی و همراهی تمامی گروه‌ها، جریان‌های سیاسی و نهادهای مدنی ضروری است. تضعیف دولت در این شرایط، به معنای تضعیف نظام و افزایش مخاطرات برای کشور است. به‌ویژه وقتی کشور هنوز درگیر پیامدهای سیاسی، امنیتی، اقتصادی و اجتماعی جنگ است، ایجاد اختلاف توسط جریان‌های افراطی قابل قبول نیست، زیرا این امر موجب افزایش بی‌ثباتی، کاهش اعتماد عمومی و تعمیق قطبی‌سازی اجتماعی می‌شود. چنددستگی در چنین شرایطی، بدترین موقعیتی است که می‌تواند امنیت و ثبات کشور را به خطر اندازد. ایجاد اختلال در فرآیند اصلاحات و حل مشکلات، تمرکز دولت را از مسائل اصلی منحرف کرده و به موضوعات فرعی و حاشیه‌ای مشغول می‌کند.»

آرین‌منش در ادامه با تحلیل رفتارهای جریان‌های تندرو ادامه می‌دهد: «با این حال، برخی جریان‌های تندرو از این شرایط به نفع خود بهره می‌برند و از اقدامات خود دست برنمی‌دارند، زیرا از اختلاف و تحریم سود می‌برند. به بیان دیگر، این افراد و جریان‌ها در شرایط عادی نمی‌توانند توجه و حمایت مردم را جلب کنند، بنابراین با ایجاد فضاسازی و اختلاف تلاش می‌کنند جایگاه خود را حفظ کنند. باور دارم که در این فضا، دولت چهاردهم و شخص رئیس‌جمهور باید با جدیت در برابر جریان‌های تندرو ایستادگی کنند و اجازه میدان داری آنها را ندهد. در ادوار اخیر و به‌ویژه در این روزهای جنگی ما با چالش‌های داخلی متعددی مانند ناترازی در بخش‌های آب و برق، کسری بودجه و مشکلات اقتصادی گسترده مواجه هستیم. دولت و شخص دکتر پزشکیان بارها به این مسائل اشاره کرده‌اند و رئیس‌جمهور نیز در مصاحبه اخیر خود به صراحت اعلام کرد که دولت با مشکلات فراوانی روبه‌روست که نیازمند راهکار فوری است. در این وضعیت جناح‌های سیاسی باید از هر راهی به کمک دولت بیایند.»

پشت‌پرده انتقادها

عباس امیری‌فر، فعال سیاسی اصولگرا، در گفت‌وگو با خبرآنلاین درباره انتقاد‌ها به رئیس‌جمهور گفت: «مردم انتظار دارند هیچ مسئله‌ای از آنان پنهان نشود. اگر برخی گروه‌ها در مسیر توسعه و خدمت‌رسانی کارشکنی می‌کنند، باید به‌طور واضح به مردم معرفی شوند و با آنان صادقانه برخورد شود تا حمایت جامعه جلب شود. چون هیچ مطلبی ندارند، راه رفتن و نوع صحبت کردن ایشان را مورد تمسخر قرارمی‌دهند. درحالی که دولت‌های قبلی بسیار مشکل داشتند به طور مثال دولت آقای رئیسی پر از ایراد بود خود ایشان نمی‌توانست به خوبی موضع بگیرد؛ هرتصمیمی هم که توسط دولت سیزدهم گرفته می‌شد داماد و همسر ایشان تاثیر به خصوصی داشتند. اما سوالی که پیش می‌آید این است که چرا برخی افراد در آن زمان سکوت کرده بودند ولی آقای پزشکیان درحال حاضر به طور صادقانه با مردم صحبت می‌کنند، ایشان را مورد تمسخر قرار می‌دهند. آقای پزشکیان مسلط به مسائل دینی است، حضرت آقا بارها ایشان را به عنوان رئیس‌جمهور دانشمند معرفی کردند. این افراد رهبری را هم قبول ندارند؛ افراد تندرو به در می‌گویند تا دیوار بشنود؛ یعنی در واقع حضرت آقا را زیر سوال می‌برند.»