حذف جایگاه سازمان ملل متحد
تهاجم اسرائیل به غزه و تخریب گسترده محل زندگی و اسکان مردم این سرزمین و کشتار روزانه انسانهای بسیاری که در آن منطقه زندگی میکنند هر روز افزایش پیدا میکند و آثار این تهاجم و تخریب بیپایان از رسانهها و خبرگزاریهای بینالمللی پخش میگردد به طوری که پای ثابت اخبار روزانه همه شبکههای خبری جهان شده است و هر شب مردم جهان بازماندگان این فاجعه بیمانند را از تلویزیونهای منازلشان مشاهده میکنند و زنان وکودکان بسیاری را میبینند که از گرسنگی همه بدنشان تبدیل به پوست واستخوان شده است و برای دریافت مواد خوراکی در محل توزیع مواد غذایی التماس و درخواست میکنند و گرسنه بر میگردند اینها فجایع وحشتناکی است که حتی در قرون وسطی هم مشابه آن وجود نداشته است.
آخر این چه سازمان ملل متحدی است که ما ایجاد کردهایم. همچنین سازمان جهانی یونیسف که روزی آن را به عنوان، صندوق بینالمللی احتیاجات ضروری کودکان یا یونیسف میگفتند، بعد از جنگ جهانی در سالهای ۱۹۴۶ تا ۱۹۵۰ در حقیقت به عنوان عملیاتی سریع برای رساندن غذا، پوشاک و مایحتاج اولیه جهت حفظ سلامت کودکان سراسر دنیا در مقابله با تاثیرات جنگی شکل گرفت و بعدها وظایف بیشتری به آن واگذار شد اکنون و در شرایط وحشتناک موجود در غزه کجاست و چه میکند؟ چرا مردم جهان صدایش را نمیشنوند و وجودش را احساس نمیکنند؟ و اقدامی از سوی این تشکیلات جهانی که برای چنین موقعیتی ایجاد شده است مشاهده نمیشود؟ واقعا جهان را چه شده است چرا از سوی این سازمانها و مجامع بینالمللی که در حقیقت برای اهدافی متعالی آنهم در چنین زمانهایی به وجود آمده است اقدامی انجام نمیشود و آثاری از انجام وظیفهای که برای آن سازمان پیدا کردهاند مشاهده نمیکنیم؟ این چه تغییری در حوزه حساسیتهای جهانی است که با وجود فجایع چنین بزرگ آن هم در قرن بیست و یکم با یک بیعملی گسترده مواجه هستیم؟ شاید باید از منظری دیگر به این موضوع نگاه کنیم و آن این است که نفوذ قدرتهای بزرگی مثل آمریکا و اقتدار خود خواندهای که ایجاد کرده است باعث شده ما دیگر در اخبار رسانهها اسمی از دبیر کل سازمان ملل متحد یا رئیس سازمان جهانی یونیسف که در ایام وقوع این درگیریها باید پای ثابت اخبار جهان باشند و پیوسته برای حل این مناقشه منطقهای که پیامدهای فراوان جهانی دارد تشکیل جلسه دهند با رهبران کشورهای با نفوذ جهان مذاکره و تبادل نظر کنند تا جلو این فجایع را بگیرند نمیبینیم و مشاهده نمیکنیم واقعا علت اصلی این بیعملیها در چیست؟ ما به وضوح شاهد آن هستیم که مردم غزه بهخصوص کودکان نه تنها از آن محروم هستند بلکه نان و غذایی برای زنده ماندن ندارند و همه جهان این وضعیت را مشاهده میکنند لیکن هیچ اقدامی تاثیرگذار و پیشگیری کننده مشاهده نمیشود. چگونه جهان میتواند این همه فاجعه را ببیند و هیچ اقدامی نکند؟ اینجاست که مجامع بینالمللی و فرهنگی، فرهیختگان و همه کسانی را که زبانی برای گفتن و قدرتی برای مداخله دارند، دعوت میکنیم قبل ازاینکه بیش از این بیرحمی و جنایت توسعه پیدا کند بیدار شوند، هر کاری که میتوانند انجام دهند تا جلو این فجایع تلخ گرفته شود و جهان از این همه شرمندگی خلاصی یابد.
نبیاله عشقیثانی
فعال اجتماعی
ارسال نظر