اینجا پارک نکنید!

 1.پارکینگ‌های شهری به ویژه در مراکز شهری به اندازه و نیاز نیستند. ۲. عموماً پارکینگ‌های شهری نزدیک به یکدیگر قرار ندارند و هرجا امکانش بوده پارکینگ ساخته شده است، نه بر اساس نیازهای شهری به ویژه در بازارهای پرتردد. ۳. کارهای عموماً کمتر از چند دقیقه، طی کردن مسافت برای پارک خودرو در نقاط دورتر به لحاظ زمانی و برای رفع نیاز را دشوار می کند. 4. تعجیل در کارها در برخی زمان‌ها نیاز به پارک کردن در کنار خیابان در محل رفع کار فوری را دوچندان می‌کند و موارد دیگر از این دست. اینجاست که با پدیده‌ای مواجه می‌شویم به نام «در اینجا پارک نکنید»، «مشاهده وسایل و کالا و چیدمان آن در وسط خیابان جلوی مغازه» و غیره و عبارت آشنای «آقا/خانم اینجا پارک نکن» که به وضوح به عنوان مزاحمت‌های خیابانی نام برده می‌شود و شما مجبور می شوید دقایقی طولانی دنبال مکانی برای پارک خودرو بگردی یا خود نیز به عنوان سلب کننده حقوق شهروندی عمل نموده و پارک دوبل کنید و گاهی نیز جریمه مأمور راهنمایی و رانندگی را به جان بخری. در این گونه مواقع شاید بتوان گفت؛ مغازه‌دار گمان می‌کند حق تصمیم گیری و تعیین کاربری جلوی مغازه‌اش در خیابان با خود وی است و زمانی که شهروندی غیر خودی برای پارک خودرو اقدام می‌کند، مجبور به درگیری و تنش می‌شود یا به ناچار ترک محل می‌گردد. این معضل به ویژه در مراکز شلوغ و پر تردد شهری بیشتر مشاهده می‌شود و معضل آن نیز دوچندان است و اتفاقاً همان محل‌هایی است که نیاز بیشتری به نظارت‌های شهری دارد. همواره برای من شهروند این سئوال بدون پاسخ است؛ چرا شهرداری‌ها با این پدیده مقابله نمی‌کنند؟ چرا برای جلوگیری از سلب حق بسیاری از شهروندان موضع‌گیری نمی‌شود؟ چرا به یکی از مهم‌ترین عامل‌های تنش پنهان شهری پرداخته نمی‌شود؟ چرا وقتی این عامل،  چهره شهر و خیابان را به شکل زننده جلوه می‌دهد؟ مقابله نمی‌گردد؟ همه ما می‌دانیم معضل ترافیک کم بودن فضای پارک برای خودروهای شخصی از مشکلات شهری هستند و برای خودخواهی عده‌ای از مغازه داران این مشکل بیشتر می‌شود و وقتی شهروندی معترض می‌شود، با پاسخ اغلب طلبکارانه و گاهاً قلدرمآبانه مواجه می‌شود و شهرداری‌ها  پاسخ جدی برای رفع این مسئله و ریشه کن کردن آن ندارند. با وجود اینکه با گذر در خیابان‌های شهری به وفور با این پدیده مواجهیم، همان جایی که وقتی یک کاسب دوره گرد بساطی در خیابان پهن می‌کند، با برخورد جدی ضابطان و ناظمان شهری مواجه می‌شود، مزاحمت برای شهروندان چه توسط کاسبان بی‌مغازه چه مغازه‌دار تفاوتی در عمل ندارد، و همانطوری که ارائه تصویر نامناسب در بناها و ساختمان‌ ها چهره شهر را نازیبا می‌کند، پهن کردن بخشی از وسایل مغازه در خیابان هم با تنوعی از انواع کالاها در جلوی هر مغازه چهره خیابان را نیز زشت جلوه می‌دهد. لذا ضرورت دارد با این پدیده با انگیزه های مختلف و با دلایل گوناگون مقابله شود و یکی از حقوق شهروندی که کمتر راجع به آن پرداخته می شود و شاید بسیاری از شهروندان مثل من که برای جلوگیری از تنش، به ناچار از حق خود می گذرند، شهرداری به عنوان متولی این بخش ورودی جدی داشته باشد.

ابوطالب قاسمی وسمه جانی

دکترای جغرافیا