رژیم صهیونیستی در آستانه ریزش
در ششمین روز از تجاوز رژیم صهیونیستی به ایران، شاهد تحولات پرشتاب زیادی در عرصه میدانی و سیاسی بودیم. در عرصه میدانی به موازات تجاوزات رژیم صهیونیستی به مراکز اقتصادی، نظامی و زیرساختی ایران، ایران هم از تواناییهای موشکی خودش در سطح بسیار بالایی برای هدف قراردادن مراکز اطلاعاتی، اقتصادی و امنیتی اسرائیل استفاده کرده و ضربات قابل توجهی به اهداف مورد نظر وارد کرده است که مهمترین تحولی که در عرصه سرزمینهای اشغالی با آن مواجه هستیم، میزان صدمات وارده شاید نباشد.
مهمترین تاثیر این واکنش نیروهای مسلح ایران به تجاوز رژیم صهیونیستی آن فضای برهم ریختگی در جامعه یهودیان ساکن فلسطین است که ایجاد شد و یک اختلاف و نگرانی و ناامیدی در سطح این جامعه ایجاد کرده. این نکتهای است که شبکههای خبری هم اروپایی و هم آمریکایی به آن اذعان کردند و در گزارشات متعددی در این زمینه به این فضای بهم ریخته اسرائیلیها تاکید کردند. امری که نشان میدهد تا چه حد این رژیم از درون قابل فروپاشی است. البته نه فروپاشی کامل بلکه فروپاشی هویت جمعیتی که آنجا گردهم آمدند و تصور میکردند دولت اسرائیل میتواند امنیت مورد نظرشان را تامین کند ولی الان شاهد هستیم که گفته میشود دیگر این سرزمین محل امنی برای بزرگ کردن فرزندانشان نیست. در عرصه سیاسی هم شاهد تحولات بسیار زیادی بودیم. آقای عراقچی با وزرای خارجه اروپایی و منطقهای گفتوگوهای مفصلی داشتهاند و برای اولین بار شاید کشورهای عربی و اسلامی در بیانیهای اقدامات رژیم صهیونیستی در حمله به ایران را محکوم کردند. نکته مهمی که شاید طی 46 سال گذشته حاضر نبودند در این سطح به اینگونه تجاوزات حتی واکنش نشان دهند و اگر خیلی مثبت نگاه میکردند، سکوت میکردند! این واکنشها نشان میدهد که در عرصه منطقهای و جهانی، دفاع ایران مشروع است. هرچند جنگ رسانهای که آمریکاییها و اروپاییها علیه ایران به راه انداختند و تجاوز رژیم صهیونیستی به ایران را یک حمله پیش دستانه توصیف میکردند؛ از این جهت از نگاه حتی مقامات سازمان ملل و خود دولتهای اروپایی نیز قابل قبول نیست. ساعات و روزهای آینده، روزهای پرالتهابی خواهد بود. دولتهای اروپایی عملا در قبال این تجاوزگری خلع سلاح هستند. متاسفانه آنها تنها چیزی که برای کنشگری در عرصه جهانی داشتند، قدرت هنجاری شان بود. اما یکسال و نیم گذشته که از تجاوز رژیم صهیونیستی به غزه میگذرد، نشان دادند که به هیچ هنجاری پایبند نیستند و عملا موازین و حقوق بین المللی که پس از جنگ جهانی دوم تصویب شد، دادگاه کیفری عالی، دادگاه دادگستری بین المللی و همه آن موازین حقوقی، عملا در یکسال و نیم گذشته و شش روز گذشته در تجاوز به ایران زیر پا گذاشته شده و این قدرت هنجاری دیگر هیچ کاربردی برای دولتهای اروپایی ندارد. نگاه کنید که ماکرون از آمریکا میخواهد که خط دیپلماسی را پیگیری کند، چراکه دولتهای اروپایی عملا هیچ اعمال نفوذ و قدرتی برای کنشگری ندارند و اسرائیل توجهی به آنها ندارد چون میداند این کشورها پیرو و دنباله روی آمریکا هستند. شاید آنها بعضا نسبت به هرآنچه آمریکا در سطح منطقه انجام دهد مخالفت کنند ولی متاسفانه هیچ توانی برای یک کنشگری مستقل از آمریکا ندارند و به نظر هم نمیرسد بدون آمریکا بتوانند یک کنشگری در توقف حملات و تجاوزات و ناامنیهایی که رژیم صهیونیستی در سطح منطقه انجام میدهد، انجام دهند. بنابراین باید امیدوار بود فشار روانی که در سطح منطقه و جهان وجود دارد به آمریکا به اندازهای وارد شود که صهیونیستها را وادار به توقف تجاوزات و جنایاتی کند که هم در فلسطین اشغالی و هم طی شش روز گذشته علیه جمهوری اسلامی ایران راه انداختند.
مرتضی مکی
تحلیلگر مسائل بینالملل
ارسال نظر