قدرتها و تضعیف سازمان ملل
مدتی است قدرتهای بزرگ به جای طرح مسائل کشورشان یا مناقشات جهانی در ارگانهای ذیربط سازمان ملل متحد که به این منظور تشکیل شدهاند ازطریق تهدید کشورهای که با آن اختلاف دارند به جنگ و استفاده از مناسبات و نفوذ کشورهای همفکر خودشان در دیگر کشورها و بهرهگیری از ظرفیتهای آن کشورها یا تهدید به اعمال تحریم میکوشند به خواستههای خود برسند بهخصوص موضوع تهدید به جنگ و بمباران دیگر کشورهایی که عضو رسمی سازمان ملل متحد هستند موضوعی بسیار غیرمنطقی و خلاف بین با بسیاری از اصول حاکم بر روابط بینالملل است و تضعیف سازمان ملل متحد تلقی میگردد برای نمونه در موضوع اختلافات طولانی مدت فی مابین فلسطینیان و اسرائیل و غزه آن طور که انتظار میرود سازمان ملل متحد را فعال و تاثیرگذار نمیبینیم و عملا مداخله موثری نداشته است در حالی که چندین هزار نفر در این منطقه کشته شدهاند و محل زندگی و خانه و خانواده خود را از دست دادهاند، آواره شدهاند، حقوق اولیه و حق حیات جمعیتی بزرگ از دست رفته است، روزی نیست که اخبار این جنایات در رسانههای بینالمللی درج نگردد.
در حالی که پرداختن به آن از وظایف اصلی سازمان ملل متحد است. اینکه چه دلایلی باعث شده است سازمان ملل متحد در انجام ماموریتی که برای آن بهوجود آمده است ناموفق یا کم توفیق باشد نیازمند بررسی همه جانبه توسط اهل سیاست و تحلیلگران مسائل بینالملل است. اینکه کسانی به صورت کلی پاسخ دهند که فلان قطعنامه صادر شده است و درخواست آتشبس شده است، بدانند این نوع اقدامات با انجام ماموریت سازمان ملل متحد و انتظاری که از آن میرود فاصله زیادی دارد. در مناقشات روسیه با کشور اکراین هم وضعیتی غیر قابل قبول وجود دارد، کشتار زیادی شده و ما شاهد اقدام تاثیرگذاری از سوی سازمان ملل متحد نیستیم. درگیریها ادامه دارد و ما شاهد تهدید آمریکا در آن منطقه هستیم که خود از منظری تضعیف سازمان ملل متحد است. در مورد کشور خودمان نیز بهگونهای دیگر به جای آنکه از ارگانهای سازمان ملل متحد برای ورود به اختلافات موجود دعوت به حضور فعال و تاثیرگذار بشود یا درخواست از کشورهای قدرتمند به مشارکت در مباحث و جلسات مذاکره زیر نظرسازمان ملل متحد بشود و به دنبال راهکاری جهانپسند باشیم با کشوری به نام آمریکا مواجه هستیم که میگوید یا مذاکره کنید یا بمباران میشوید. این نوع تهدیدات، برخوردها، مداخلات و نشان دادن قدرت از سوی هر کشوری که علیه کشوری دیگر انجام شود بدون توجه به نتایج آن و اتفاقاتی که میافتد اولا به صورت قطع و یقین قبل از هر تحلیل دیگر نشانه ضعیف شدن سازمان ملل متحد در مناقشات بینالمللی است، نکته پایانی و جمعبندی این موضوع بسیار مهم آن است که اهل سیاست و کارشناسان بینالمللی و اندیشمندان و نخبگان و مصلحین جهانی به تکلیف الهی، عقلانی و تخصصی خود عمل کنند و با یک ابتکار جمع اندیشانه راه برون رفت از این چالش نازیبنده حاکم بر جهان را بیابند و اقدامی تعیین کننده و اندیشمندانه انجام دهند قبل از آنکه کسی برای اقدام نمانده باشد.
* نبیاله عشقیثانی
فعال اجتماعی
ارسال نظر