تغییر زمین بازی توسط ایران
نگارنده از ابتدا بر این باور بود که تهران با توجه به عقلانیتی که دارد از خاک خود به اسرائیل حمله نخواهد کرد. حمله‌ای که برخی آن را پاسخ تهران به حمله تل‌آویو علیه کنسولگری ایران می‌دانستند و در ارتباط با آن تحلیل‌های فراوانی هم طی روزهای گذشته شنیده شده است.
زندگی اسرائیل در بحران مختلف و با پشتیبانی‌هایی که از غرب و آمریکا دریافت می‌کند معنا و مفهوم پیدا می‌کند. در این معنا که حیات اسرائیل به بحران‌ها وابسته است و در عدم امنیتی که در مرزهای خود احساس می‌کند همواره نوعی پشتیبانی از سوی آمریکا و انگلستان دریافت می‌کند. این وضعیت موجب می‌شود که هرگونه اقدامی علیه اسرائیل با در نظر گرفتن جوانب امر باشد. کما اینکه کشورهای عربی هم به گونه‌هایی عمل می‌کنند که گویا مدارا با این رژیم را از برخورد نظامی با آن از منظر رسانه‌ای ارجحیت دادند. حال اینکه اختلافات عمیقی هم با اسرائیل بر سر مساله فلسطین دارند. قبل از طوفان الاقصی در تنش‌زدایی که ایران با کشورهای عربی داشت؛ حساب سود و زیان خود را در روابط خود در اولویت قرار داد. اکنون نیز با توجه به سیگنال‌هایی که بین تهران و واشنگتن و از سوی دیگر بین ایران و رژیم اسرائیل رد و بدل می‌شود، همان حرف اولیه جمهوری اسلامی ایران که (در موقع و زمان مناسب انتقام خواهیم گرفت)، در دستور بوده و اکنون نیز همان سیاست پایدار است و ایران به نظر نمی‌خواهد خود را درگیر برخورد نظامی مستقیم با اسرائیل و حتی با آمریکا کند و اگر هم بخواهد از اسرائیل انتقام بگیرد این انتقام در یک سطحی خواهد بود که از هرگونه وضعیت جنگی جدید پرهیز شود چرا که آمریکا و حتی انگلستان به نوعی پشتیبانی خود را از اسرائیل اعلام کردند و ممکن است که ایران وارد منازعه‌ای شود که نمی‌خواسته در آن گرفتار شود؛ از این نظر ایران با توقیف این کشتی که اگر در مالکیت یک شهروند اسرائیلی باشد یک اقدام مقابله به مثل انجام داده در این معنا که ایران به گونه‌های مختلف در حال گرفتن انتقام و تنبیه اسرائیل است و منافع اسرائیل را تهدید می‌کند و در سطوح مختلف این حمله به منافع اسرائیل به منظور جبران عملیات این رژیم علیه کنسولگری ایران در دستور کار است. علت هم واضح است چرا که برخی از نیروهای فرامنطقه‌ای در آمادگی‌های نظامی در سطح بالا قرار دارند و فرمانده سنتگام در تل‌آویو مستقر است و از منظر دیپلماسی نیز آمریکایی‌ها به تکاپو افتاده‌اند و چین را واسطه قرار داده‌اند کشورهای عربی را وسط انداخته‌اند تا تهران مستقیما تل‌آویو را نزند. البته امکان آن هم وجود دارد که لابی‌هایی هم صورت گیرد و آمریکایی‌ها امتیازاتی را به ایران بدهند. چرا که ظاهرا آمریکایی‌ها به دنبال آن هستند که تنش را در منطقه کاهش دهند. ضمن اینکه نیروهای نزدیک به ایران نیز دائما در حال انتقام گرفتن از تل‌آویو هستند.
* علی‌اصغر زرگر
کارشناس روابط بین‌الملل
ارسال نظر