دل هایمان را بهاری کنیم

بچه‌هایی که در سن مدرسه نیستند و به مدرسه نمی‌روند در حالی که مشغول بازیگوشی هستند به لباسی که تصور می‌کنند برای عیدشان خریداری می‌شود، دلخوشند، در این بین کودکان بسیاری هم هستند که خانواده شان پولی برای خرید عید ندارند این بچه‌ها هم اگرچه غمگین هستند ولی همیشه امیدی دارند. به خیابان و بازار که می‌رویم مردم را می بینیم در حد استطاعت شان مشغول خرید و تامین مایحتاج ایام عید نوروز هستند یا حداقل دوری در خیابان‌ها می‌زنند تا با حضورشان در خیابان‌ها حال و هوای بهاری را احساس کنند. خیابان‌ها هم پرترافیک و شلوغ است، رفت وآمد زیادی به چشم می‌خورد. عمو نوروزها خودشان را آماده می‌کنند تا سر چهارراه‌ها و خیابان‌ها بروند، بازی درآورند یا دایره بزنند و به عابرین تبریک عید بگویند و درخواست دریافت عیدی بکنند برخی هم چیزی به آنها می‌دهند تا کام شان شیرین شود. حضور کودکان خیابانی و متکدیان هم خیلی بیشتر شده است به طوری که همه جا به چشم می‌خورند. دیدن این صحنه‌ها ما را تکان می‌دهد و متاثر می‌شویم. در چنین شرایطی تکلیفی بر دوش مان سنگینی می‌کند آن هم مسئولیتی است که در مقابل گروه‌های نیازمند، کم برخوردار و آسیب پذیر جامعه داریم، مستحقانی که علاقه‌ای به آمدن عید نوروز ندارند. آبرومندانی که خرج شان به دخل شان نمی‌خورد و قادر نیستند برای خانواده و فرزندانشان پوشاک و امکانات دیگر عید خریداری کنند، این افراد پیش خانواده‌شان خجالت می‌کشند و احساس شرمندگی می‌کنند. در شرایطی که تورم خیلی زیادی را تجربه می‌کنیم، قیمت‌ها بالا رفته و اجناس حسابی گران شده است به طور طبیعی مردم کم درآمد که متاسفانه تعدادشان هم زیاد است از آمدن عید استقبال نمی‌کنند، بعضی هم می‌گویند امسال عید نداریم، برخی هم چیزی را بهانه می‌کنند و می‌گویند ما که جایی نمی‌رویم ، کسی هم سراغ ما نمی‌آید. آیا می‌توانیم چشم مان را به روی واقعیتی که چنین آشکار است ببندیم و از کنار آن بدون هیچ عکس العملی بگذریم؟ خیر. همه مسئول هستیم کاری بکنیم بزرگ یا کوچک مسلما هر کس به اندازه وسع و توانش پیش خدا و وجدانش مسئول است تا تماشاگر نباشد، باید سهم خود را ادا کند. هیچکس نمی‌تواند به تنهایی همه مشکلات و احتیاجات فقرا را برطرف کند اما می‌تواند گوشه‌ای از نیاز حاجت‌مندی را بر آورد.  اگر هرکس از هزینه پوشاک، شیرینی و میوه‌ای که برای خانواده خودش خرید می‌کند اندکی را هم به خانواده نیازمندی اختصاص دهد یقینا خوشحالی و شادی خوبی را هدیه داده است. یا اینکه بهانه‌ای پیدا کند و به خانواده‌ای کم‌برخوردار از نزدیکانش هدیه‌ای بدهد تا عید نوروز را احساس کنند و تحمل زندگی برای آنان آسان‌تر شود و لبخند شادی بر لب آنان بنشیند البته به استناد فرهنگ مذهبی‌مان ثواب وافری هم خواهد برد.

از سوی دیگر، بسیار شنیده می‌شود که برخی می‌گویند خیلی از افرادی که به شکل نیازمند خودشان را نشان می‌دهند راست نمی‌گویند اینها واقعا محتاج نیستند و نباید به آنها کمک کرد. تشخیص نیازمند واقعی مشکل است، مردم حق دارند، امکان سوءاستفاده هم زیاد است. مناسب‌ترین راهکارش کمک کردن از طریق موسسه‌های خیریه است که برای حمایت از اقشار کم برخوردار تاسیس شده‌اند و می‌توانند کمک مردم را به مستحق واقعی برسانند، این موسسه‌ها دارای مددکار اجتماعی هستند که به راحتی قادرند نیازمندان حقیقی را تشخیص دهند و اطلاعات کافی هم دارند تا کمک‌های مردمی را دریافت و تجمیع کرده و بر آن بیفزایند بعد با رعایت شان و احترام افراد کمک گیرنده ضمن حفظ کرامت آنان و رازداری حرفه‌ای مطابق نیت و نظر یاری‌گران بخشی از احتیاجات مستحقان را تامین کنند. موسسه‌های نیکوکاری و خیریه هم برای شفاف سازی و حصول اطمینان یاری‌گران و کمک کنندگان موظفند به سرعت گزارش ارائه خدمت داده شده به افراد آسیب پذیر جامعه را به نحو مقتضی با رعایت احترام همه شئونات انسانی آنان به یاریگران، نیت کنندگان و نیکوکاران برسانند. مردم عزیز هم توجه داشته باشیم که موسسه‌های خیریه دارای مجوز قانونی، هیات مدیره و بازرس قانونی هستند وعملکردشان منظما توسط دستگاه‌های متولی کنترل و نظارت می‌شود. سخت نگیریم ما بیش از وسع و توانمان مسئول نیستیم پس بیاییم دل‌هایمان را در این ایام عید نوروز بهاری کنیم، عیدمان را با دیگران تقسیم کنیم و به خانواده‌های عزیز توصیه می‌کنیم به طریقی در این تقسیم مهربانی شان فرزندانشان را هم مشارکت و مداخله دهند تا کودکان مان از سنین پایین با لطافت‌های دیگر دوستی و مسئولیت دینی و اجتماعی شان آشنا شوند و در آینده و کسب توانایی سهم خود را به جامعه‌ای که به آن علاقه‌مند هستیم و هستند و دینی که همه به آن داریم ادا کنیم. همه با هم دعا می‌کنیم خدایا سالی بهتر از سال فعلی برایمان مقرر فرما تا کمتر غم ببینیم، بیماری‌ها کاهش یابد، شادی‌ها افزایش یابد، امید به آینده‌ای زیباتر داشته باشیم، نان برای فقرا، شغل برای جوانان و امکان افزایش ازدواج‌های موفق فراهم شود و حال مان بهتر گردد. 

* نبی اله عشقی ثانی

فعال اجتماعی