کولیوند: عجولانه تصمیم گرفتند

ثبت‌نام از کاندیداها نیز براساس قانون جدید انتخابات به شیوه الکترونیکی برگزار می‌شود. اما در همین قانون جدید نیز اشاراتی به شفاف‌سازی هزینه‌های انتخاباتی شده و برمبنای آن هر کاندیدا ملزم به ارائه یک شماره حساب برای فعالیت‌های انتخاباتی‌اش شده است. نمایندگان از اصلاح قانون انتخابات پشیمان شدند اما آیا این قانون جدید مسیر ورود پول‌های کثیف به انتخابات را مسدود می‌کند؟ آیا از رانت مالی در انتخابات جلوگیری می‌کند؟ محمدجواد کولیوند، نماینده ادوار مجلس معتقد است: قانون جدید انتخابات امکان مبارزه با فساد و رانت مالی را ندارد. او در گفت‌وگو با خبرآنلاین تاکید دارد باید کف و سقف هزینه‌های انتخاباتی روشن شود.

*آقای کولیوند! در این دوره از انتخابات و براساس قانون جدید انتخابات و شفاف شدن هزینه‌های انتخاباتی، ثبت‌نام‌کنندگان باید یک شماره حساب را جهت تبلیغات انتخاباتی معرفی کنند تا هزینه‌های آنها مورد بررسی قرار گیرد، ارزیابی شما از این موضوع چیست؟

قبلا چنین چیزی در رابطه با اینکه نامزدهای انتخاباتی شماره حسابی را مشخص کنند و از آنجا هزینه کنند تا قابلیت حسابرسی داشته باشد وجود نداشت اما در قانون اخیر که در سال ۱۴۰۲ توسط نمایندگان محترم مجلس تصویب شده و به تایید شورای نگهبان هم رسیده، هر نامزد انتخاباتی باید یک شماره حسابی را مشخص کند که مشخصا بگوید هزینه‌های تبلیغاتی از طریق آن حساب پرداخت می‌شود. معتقدم این طرح موفقیت‌آمیز نیست و کارآمد نخواهد بود.

*ایرادات وارد شده به این  طرح چیست؟

چون تا زمانی‌که کف و سقف هزینه انتخاباتی مشخص نشود نمی‌توان در مورد آن تصمیم‌گیری کرد، اولا شما باید بدانید هر کاندیدا در کلانشهرها چقدر باید هزینه کند و هزینه معقول چقدر است؟ در شهرهای کوچک‌تر هم همینطور. مثلا در استان‌هایی مثل تهران که وسعت کار بالاست چقدر باید هزینه کنند؟ یا نماینده‌ای که می‌خواهد از شهرستان بافق، مهاباد، ابرقو، خاتم و مهریز بیاید چقدر باید هزینه کند، در مجموع فاصله این شهرها ۲۶۰ کیلومتر است و این شهرها با این مسافت فقط یک نماینده دارند. این نماینده اگر بخواهد در این شهرها دفتر انتخاباتی بگیرد، باید برایش مشخص شود که تا چه مقدار می‌تواند هزینه کند و سقف هزینه را بداند.

*پس از نظر شما با اصلاحیه جدید شفاف‌سازی هزینه‌ها چندان امکان‌پذیر نیست و ...

بررسی اینکه هر نماینده چقدر هزینه کرده است سخت است، من مثلا می‌آیم و به این‌ها می‌گویم ۵۰۰ میلیون تومان هزینه کردم، ۵۰۰ میلیون هم از نگاه آنها هزینه زیادی است؛ آن وقت چطوری می‌خواهند بگویند شما چرا اینقدر هزینه کردی؟ شما قبلش به من نگفتی که من چقدر باید هزینه کنم. به‌نظر من در حقیقت در دایره انتخابات امسال اینکه بیاییم و یک شماره حساب بدهیم حالت خوبی ندارد و موفقیت‌آمیز نخواهد بود.

* در این بین تکلیف حامیان کاندیداها چه می‌شود؟ به هر حال هر کسی طرفدارانی دارد. آن‌ها هم باید پولشان را واریز کنند در آن حساب یا این‌که می‌توانند جداگانه خرج کنند؟

الان قانون می‌گوید حامیان هم هزینه‌ها را به این حساب بریزند در حالی‌که خیلی از طرفداران پول نمی‌ریزند و می‌روند متریال تهیه می‌کنند؛ بنر می‌زنند، عکس می‌زنند، صندلی می‌گیرند، جا اجاره می‌کنند و اصلا قرار نیست طرفداران بیایند و پول بدهند. خیلی از طرفداران نمی‌آیند پول رایج کشور را در آن حساب بریزند و بگویند تو برو خودت خرج کن؛ یک فردی دفتر و جایی دارد که یک هفته تا ۱۰ روز در اختیار نماینده می‌گذارد که این حرکت به نوعی خودش کمک مالی به نماینده می‌شود. یکی دیگر صندلی اجاره می‌کند و هزینه‌های جاری دفاتر مثل چای، قند، شیرینی و... را خیلی‌ها خودجوش تامین می‌کنند و اصلا به آن کسی که می‌خواهد نامزد انتخاباتی باشد پولی پرداخت نمی‌کنند.

*پس در مجموع این طرح در راستای اعمال شفافیت در هزینه‌های انتخاباتی و جلوگیری از ورود پول‌های کثیف به انتخابات کارآمدی لازم را نخواهد داشت؟

من استنباطم این است که اگر قرار است این طرح موفقیت‌آمیز باشد باید صفر تا ۱۰۰ آن را پیش‌بینی کنند. الان من به شما بگویم شما بیا یک شماره حساب به من معرفی کن، هزینه‌هایت را از اینجا تامین کن، من هزینه معقولم چقدر است؟ معلوم نیست کف و سقف هزینه من چقدر است؟ من می‌توانم دو میلیارد خرج کنم، می‌توانم ۱۰۰ تومان خرج کنم. این طرح خوبی نیست و حالا این شماره برای من است، ممکن است دوستان من خودشان بخواهند هزینه‌های دیگری برای من انجام دهند؛ آیا من آن‌ها را هم باید بیاورم و به ریال تبدیل کنم و به این حسابم تبدیل کنم؟ اصلا چنین چیزی در قانون نیامده است. این نشان می‌دهد که دوستان ما یک قدری عجله کرده‌اند و عجولانه تصمیم‌ گرفته‌اند.