چاقی کودکان؛ علل و درمان
رضا غیاثوند متخصص تغذیه
چاقی کودکان باعث افزایش خطر بیماریهای مزمن غیرواگیر در سنین بالاتر میشود. کودکانی که شاخص تودهبدنی بین ۸۵ و ۹۵ دارند، در معرض خطر اضافه وزن و آنهایی که شاخص توده بدنی بالاتر از ۹۵ دارند، دچار اضافهوزن هستند. با توجه به این تعریف، شیوع اضافه وزن در سال ۱۹۹۸ در کودکان سه تا پنج ساله ایرانی حدود ۳ درصد و در کودکان شش تا یازده ساله و ۱۲ تا ۱۹ ساله حدود ۱۲ درصد بوده است. این شیوع در سال ۲۰۰۲ به ترتیب به ۴، ۱۹ و ۱۶ درصد رسیده بود اما اکنون آمار، شیوع بالاتری را نشان میدهند. چاقی کودکان عوارض و ضایعات متعدد در سیستمهای قلبی، عروقی، متابولیکی، ریوی و تنفسی، کبدی و صفراوی، ارگانهای حسی، سیستم حرکتی - اسکلتی و عضلانی، عصبی و روانی را بهدنبال دارد. چاقی کودکان باعث افزایش خطر بیماریهای مزمن غیرواگیر خوشخیم و بدخیم در سنین بالاتر، یعنی بزرگسالی و حتی سالمندی میشود. پرداختن به این مشکل رو به گسترش در جوامع شهری و روستایی و چاره جویی و رایزنیهای به موقع و ضروری را اجتنابناپذیر کرده و لازم است برای مبارزه و کنترل چنین رخدادی بهطور جدی و همزمان در دو بعد پیشگیری و درمان، اقدامات سریعی برای مهار و درمان اصولی اضافه وزن و چاقی ایجاد شود. بهترین راه مبارزه با چاقی و پیامدهای این بیماری، پیشگیری به موقع از عوامل زمینهساز این مشکل رو به گسترش در جامعه است. پیروی از هرم راهنمای غذایی و رعایت سه اصل تعادل، تنوع و کفایت در رژیم غذایی کودکان بسیار حائز اهمیت است. تاکید بر مصرف گروههای غذایی سبزیها، میوهها، لبنیات، حبوبات و میانهروی در مصرف برنج، نان و سایر فرآوردههای نشاستهای، همچنین گوشتهای قرمز و بهطور کلی پروتئینهای حیوانی و تاکید بر عدم مصرف فستفودها (انواع پیتزا، ساندویچ، سوسیس، کالباس، همبرگر و....) نوشابههای گازدار، تنقلاتی نظیر چیپس، پفک، کرانچی و نیز غذاهای شیرین، شور و چرب و سفارش و تاکید بر انجام روزانه فعالیت بدنی میتواند در پیشگیری و درمان چاقی و اضافهوزن کودکان بسیار موثر باشد.
ارسال نظر