در ایرانِ امروز، «استخر» دیگر فقط یک حوض آب نیست. این واژه در ذهن مردم تبدیل به یک کالبد معنایی شده است.

نفت در تاریخ ایران فقط یک منبع درآمد نیست؛ یک روایت است. روایتی که از حیاط اندرونی قاجار شروع می‌شود، از دالان‌های تاریک امتیازات استعماری می‌گذرد و به همت دکتر مصدق در ملی شدن صنعت نفت و دفاع تاریخی او در سازمان ملل بر دودکش‌های آبادان قد می‌کشد و بر امواج قیمت نفت سوار می‌شود و سرانجام دو بار، یک‌بار در نیمه دهه ۵۰ و بار دیگر در سال‌های ۸۴ تا ۹۰ «درِ طلایی» جهش اقتصادی را به روی کشور می‌گشاید اما هر دو بار، به‌جای عبور هوشمندانه، گویی کورمال‌کورمال وارد اتاقی دیگر می‌شویم: اتاقی پر از سراب،…

وقتی یک صبح معمولی در ایران آغاز می‌شود؛ مردم با نگرانی قیمت دلار را دنبال می‌کنند تا ببینند دیشب که در خواب بودند، چقدر فقیرتر شدند و پول ملی باز هم چقدر بی‌ارزش‌تر شده است! طبق گزارش‌های رسمی، ریال ایران در سال 1404 شمسی به پایین‌ترین ارزش تاریخی خود سقوط کرده است (حدود 800 هزار ریال در برابر یک دلار) که نسبت به دو دهه پیش هشت هزار درصد ضعیف‌تر و کم‌ارزش‌ترشده است.

یاسر هاشمی در نامه‌ای با ذکر خاطره‌ای در مذمت شدید روحانی، حسین فریدون، نوبخت و واعظی و یاداوری آن اتفاقات تلخ به پزشکیان؛ از ظریف خواست به تأسی از آیت الله هاشمی برای مردم بماند.

برایشان اهمیت ندارد که نتیجه اقداماتشان چه بازخوردی در افکار عمومی دارد . برای رسیدن خود وهمفکرانشان به مجلس از هر روشی استفاده می‌کنند. نمونه آخر آن اقدام اخیر صداوسیما بود. ۲۰ مرداد، در جریان یک مسابقه تلویزیونی از شبکه افق سیما سوال عجیبی درباره فرزندان آیت‌الله هاشمی رفسنجانی مطرح شد که کاربران شبکه‌های اجتماعی را به واکنش واداشت.