آرمان ملی – شفق محمدحسینی: قدیمترها رسم بود که اصلا پول خرد و سکهها را جمع میکردیم و برای خرید نان میرفتیم، از بس که ارزان بود. قوت غالب لایموت مردم سرزمین ما، آنقدر فراوان و محبوب بود که همه در کنار غذا هم یک ظرف نان تازه داشتند. طوری که اغلب با غذای خود، لقمهای نان هم به دهان میگذاشتند. پدربزرگم مشتی سکه به من میداد و تا نانوایی میدویدم. با همان مشت سکه هم چندنان سنگک میگرفتم و هم یک گچ و آدامس خرسی که برایمان رویایی بود. اما همین چندروز پیش، وقتی به شاطری که نان تافتونی که تا دیروز…