شیوه روایتگریِ در داستان‌های رئالیستی و ناتورالیستی با شیوه روایت در داستان‌های مدرن فرق دارد. مدرنیسم ایجاب می‌کند که نویسنده داستان به جای روایت کردنِ رویدادهای بیرونی، تحولات روحی – روانیِ شخصیت اصلی داستان را به نمایش می‌گذارد. شیوه روایت مدرن با نقض ساختار خطیِ زمان و با استفاده از تکنیک‌هایی مانند جریان سیال ذهن و تک گویی درونی، روایت را به کلاف درهم پیچیده‌ای از خاطرات بدل می‌کند.
«پژواک چینه‌ها» به قلم داوود صیادی، مجموعه کوچک و گرم و غمگینی از چهار داستان کوتاه است که همگی در بستری از یک روستای کویری در ابرکوه یزد روایت شده‌اند؛ اندوه و سوگ و فقدان مولفه‌ای‌ست که در همه این روایت‌ها تکرار می‌شود، حتی وقتی سخن از بازی‌های کودکان روستاست، باز هم فقدان و سوگ است که سایه بر همهمه شادمانه کودکان تایرران می‌فکند؛ وقتی پدر می‌خواهد با به دام انداختن و قاچاق پرنده‌های شکاری، بر فقر پیروز بشود هم باز مرگ است که بر داستان سیطره پیدا می‌کند؛ در روایت سیلاب نیز - که بازنمونی…
«آبی‌های غمناک بارُون» نوشته اصغر عبداللهی، قصه زندگی و خاطرات راوی؛ یادمانی از گذشته که در اندیشه و ذهن او برجای مانده.
ارنست همینگوی، استاد داستان‌نویسی و از بزرگ‌ترین رمان‌نویسان آمریکایی در نیمۀ اول قرن بیستم است که بسیاری از آثار او در ایران بارها ترجمه، چاپ و نقد و بررسی شده است. ارنست ،مردی ماجراجو بود؛ بارها تلاش کرد وارد خدمت نظام شود ولی به دلیل نقص در چشمِ چپش رد می‌شد تا سرانجام به عنوان رانندۀ آمبولانس صلیب سرخ آمریکا برای شرکت در جنگ اول جهانی به اروپا رفت؛ در حالی که هنوز 19 سال بیشتر نداشت.
«عادات» عنصر دیگری برای اعمال شیوه خصوصیت‌سازی است که علاوه‌بر ساخت ویژگی یا ویژگی‌های مختص، برای شخصیت‌پردازیِ تلویحی، بسیار پرکاربرد است. مثال: در کتاب «موش‌ها و آدم‌ها» نوشته «جان استاین‌‌بک» شخصیتی به نام «لنی» عادت و علاقه‌اش، لمس موجودات یا اشیای نرم و لطیف است و نویسنده با چنین خصوصیت‌سازی‌ای، میخِ ماندگاریِ شخصیت را در ذهن مخاطب می‌کوبد و حتی امکان دارد، به ماندگاری لایه‌های شخصیتیِ دیگر او کمک عمده‌ای کند.
در ابتدای کلام، برای شفافیت مفاد این نوشته، لازم است نکته‌ای پراهمیت به‌ویژه برای نونویس‌ها مطرح کنیم؛ بسیاری از اهالی قلم، قویاً باور و نقدهایی بر این دارند که نوشتن داستان‌های تصریحی و سوق‌دهی خط روایی آن‌ها به سمت شعارگونگی، مانع و ایرادی ندارد؛ چرا که نویسنده باید آزاد باشد. این موضوع که آزادی نویسنده نباید سلب شود و در ادبیات هم نظریات، نسبی هستند کاملاً پذیرفتنی است؛ اما به‌نظر می‌رسد جای یک سؤال منطقی و اساسی خالی مانده است؛ اینکه مخاطب تا چه اندازه در بستر روایت‌خوانی، باید آزادی…
رمان «چهره پنهان عشق» (1401) نوشته سیامک گلشیری (زاده 1347)، نویسنده ایرانی است. این اثر ادبی پاییز 1402 توسط نشر چشمه به مخاطب فارسیزبان ارائه شد.
نویسندگان بسیار زیادی به مقوله جنگ و پیامدهای آن پرداخته‌اند و این موضوع از دید هیچ کس پنهان نیست. داستان‌های زیادی که به شاهکار تبدیل شده‌اند و عمیقا هم موضوع جنگ را واکاوی کرده و آن را زیر ذره‌بین ادبی خود قرار داده‌اند. کتاب «ایوان» نوشته ولادیمیر باگامولاف اولین اثر این نویسنده محسوب می‌شود.
داستان‌های منتخب «ششمین جایزه داستان سیمرغ نیشابور»، توسط نشر داستان منتشر شد. در این مجموعه، 5 داستان کوتاه از 5 بانوی نویسنده برگزیده این دوره از جایزه داستان سیمرغ به همت موسس و دبیر انجمن و جایزه داستان سیمرغ نیشابور، مصطفی بیان گردآوری شده است.
افتادن در مسیر اشتباه و احساس ناگریزی از هر آنچه انسان را احاطه کرده است، حس و حال آشنایی است که هرکدام از ما، دست‌کم در مقطعی از زندگی آن را تجربه کرده‌ایم.
