هامون

بیتا فرهی، بازیگر تئاتر، تلویزیون و سینما که به‌دلیل عارضه ریه و قلبی در بیمارستان بستری بود، ظهر ۴ آذرماه از دنیا رفت. بیتا فرهی متولد سال ۱۳۳۷ بود و در سن ۶۵ سالگی از دنیا رفت. واقعیت این است که بیتا فرهی خیلی اتفاقی وارد دنیای بازیگری شد. شاید اگر آن روز به مهمانی دایی‌اش نمی‌رفت، شغل دیگری انتخاب می‌کرد. اما قسمت این بود که او به خانه دایی‌اش برود و توسط ناصر چشم‌آذر به داریوش مهرجویی که دنبال بازیگری برای «مهشید» فیلم «هامون» معرفی بشود و این شد که بیتا فرهی شد یکی از «هامون»ی‌ها و حالا در قابی در کنار داریوش مهرجویی، خسرو شکیبایی، عزت‌ا... انتظامی، جلال مقدم، فتحعلی ‌اویسی و... ماندگار شده است. شاید تقدیر این بود که او همزمان با چهلمین روز درگذشت مهرجویی از دنیا برود تا «هامون» همچنان معناهای دیگری برای ما داشته باشد. در ادامه «ایسنا» بخش‌هایی از گفت‌وگو با وی را مرور کرده است. فرهی در آن گفت‌وگو از ورود اتفاقی‌اش به سینما گفت که با «هامون» رقم خورد و او نیز همچون بسیاری از ما دچار «هامون» شد و سالی چند بار به تماشای آن می‌نشست. خانه‌اش را با گلدان‌هایی زیبا زینت داده بود و جای جای خانه تابلوهایی زیباتر رخ‌نمایی می‌کردند و دری که خود یک اثر هنری بود و فرهی اشعار عطار و مولانا را با خط خوش خویش بر آن نوشته بود و نقاشی‌های دوستش نیز زیبایی این در را دو چندان کرده بود.

خاطره‌ای از سکانس سیلی زدن خسرو شکیبایی به بیتا فرهی از قول داریوش مهرجویی را خوانده و ویدئو این قسمت از فیلم هامون را در ادامه تماشا کنید.

بسیاری از علمای محیط‌شناس اعتقاد دارند که فرآیند‌های طبیعی و محیطی نیز مثل انسان‌ها دچار مرگ شده و آدمیان و محیط را عزادار می‌کنند.

خشک شدن تالاب‌ها، دریاچه‌ها و دریاها در چهار گوشه کشور، سوژه روز محیط زیستی این روزهای رسانه‌هاست که البته عواقب آن را نه تنها مردمان مناطق و محلات گرفتار آمده در خشکی که با دربرگیری کم آبی و بی‌آبی، خیلی زود، همه مردم کشور پرداخت خواهند کرد. از بین رفتن چرخه‌های مختلف زیستی و غذایی، از بین رفتن گونه‌های جانوری و حیات وحش، به خطر افتادن معیشت مردم، مهاجرت‌های گسترده به‌سمت شهرهای بزرگ و گسترش حاشیه‌نشینی و مشکلات متعاقب آن، تنها نمونه‌هایی از عو.اقب این خشک شدگی‌ها هستند؛ ضمن اینکه این نکته را هم باید در نظر گرفت که کم شدن رطوبت نسبی که در پی از بین رفتن تالاب‌ها اتفاق می‌افتد به خشک‌تر شدن محیط انجامیده؛ زمین خشک می‌شود و ترک برمی‌دارد و حالا نوبت ریزگردهایی است که از این کف‌های خشک، بر‌خیزند و به مرزهای جغرافیایی هم اهمیتی ندهند.

به صورت طبیعی آب از هیرمند وارد هامون می‌‌شود و از هامون هر زمان که سرریز کند در انتها وارد گود زره می‌شود. الان افغانستان یک کانال از سد کمال‌خان زده و دیگر اجازه نمی‌دهد این مسیر طبیعی هیرمند طی شود. این کار در عرف بین‌الملل در حد جنایت جنگی است.