مسمومیت در مدارس ایران

اگر کسی در سال 1357 که در اوج مبارزه علیه رژیم شاه بودیم و می‌خواستیم یک نظام جدیدی را جایگزین نظام شاهنشاهی نماییم از ما می پرسید که نظام شما چگونه نظامی است به او پاسخ می‌دادیم این نظام برتر از اومانیسم غربی و سوسیالیسم شرقی خواهد بود. این نظام تمام خوبی‌های نظام‌های مطرح دنیا را داراست اما معایب آن نظام‌ها را همراه نخواهد داشت. نظامی که شرق و غرب، ملت‌های دیگر و تمدن‌های دیگر باید بیایند و از آن الگو بگیرند ما واقعا به این‌ها اعتقاد داشتیم و براي آن مبارزه كرديم اگر کسی به ما می گفت که سال‌ها بعد برخی پیدا خواهند شد که همچون زمان قاجار که عده‌ای مدارس را خراب می‌کردند و نمی‌خواهند دانش‌آموزان با احساس آرامش در مدارس حاضر شوند، به او جواب می‌دادیم که تو مشاعر خود را از دست داده‌ای. در دوران قاجار عده‌ای علنی با درس خواندن دختران و پسران مخالف بودند. اما گویا در قرن 21 در ایران افرادی پیدا شده‌اند که می‌خواهند برای دانش‌آموزان دختر ترس و وحشت ایجاد کنند و در دل والدین ترس بیندازند که شاید نباید اجازه داد که بچه‌ها به مدرسه بروند. آنچه در اینجا جالب است موضع گیری برخی از مسئولین است. گویا این اتفاقات در یک کشور دیگری افتاده است و ارتباطی به مسئولین ما پیدا نمی‌کند. جمهوری اسلامی که از نظر اطلاعاتی و امنیتی آنقدر توانمند است که اگر کسی در هرجاي دنيا حرکتی علیه ایران انجام دهد بلافاصله شناسایی می‌شود اما خیلی عجیب است که یک دو جین مدرسه با این مشکل روبه‌رو شده‌اند و رئیس نیروی انتظامی می‌گوید باید رسیدگی کنیم؛ آموزش و پرورش می‌گوید باید رسیدگی کنیم، اما از تنها چیزی که خبری نیست رسیدگی است کما اینکه این حوادث تلخ و باور نکردنی در کشور دیگری در حال اتفاق افتادن است. حال اینکه امروز در هر خانواده‌ای دانش‌آموزی وجود دارد و پدران، مادران و اعضای خانواده آنها نگرانند زمانی که آنها به مدرسه می‌روند احتمال اینکه مسموم شوند و به جای بازگشت به خانه سر از بیمارستان و درمانگاه درآورند وجود دارد.