نمي‌خواهيم ‌ بيش از اين براي «پيروز» هزينه کنيم

معاون محيط زيست طبيعي سازمان حفاظت محيط زيست درباره «بازوحشي سازي» و «رهاسازي» پيروز گفت: امکان اينکه «پيروز» خوي وحشي‌گري پيدا کند تقريبا ناممکن است همچنين «پيروز» را حتما به توران انتقال خواهيم داد اما برنامه‌اي براي رهاسازي او در طبيعت نداريم. حسن اکبري درباره زمان انتقال «پيروز» - تنها توله يوز ايراني در اسارت - به توران اظهار کرد: نگهداري «پيروز» به‌تنهايي در سايت پرديسان براي سازمان هزينه و زحمت دارد. توران نيز مجموعه سايتي است که «ايران» و «فيروز» - مادر و پدر «پيروز» - به‌همراه ديگر يوزها آن‌جا هستند. «پيروز» نيز مي‌تواند در آن‌ سايت که به شرايط زيستگاه طبيعي‌اش بسيار نزديک است، زندگي کند. او با اشاره به تغذيه پيروز از شير خشک و تاثير آن بر قواي بدني اين گونه گفت: بارها گفته شده که شير خشک مناسب براي توله يوزها وجود ندارد و انواع شير خشک‌هاي امتحان شده براي «پيروز» نيز هيچ‌کدام نتوانست غذاي مناسبي براي او باشد تا دچار مشکلات گوارشي مانند يبوست نشود بنابراين به گونه‌اي تغذيه شد که تنها زنده بماند اما سيستم بدني او ضعيف شد و وزن او نصف وزن استاندارد بود علاوه بر آن او مجبور به مصرف داروهاي متعددي شد که در تضعيف ايمني بدن پيروز موثر بود. اکبري با بيان اينکه وضعيت جسمي و رشد پيروز پس از گوشتخوار شدنش بهتر شده است، اظهارکرد: از زمان گوشتخوار شدن نيز رشد بهتري داشته است که کمبود وزن او را تا حدود قابل توجهي جبران کرده است. زماني که از شير گرفته شد، وزنش حتي کمتر از نصف وزن استاندارد بود و اين يک ضعف بزرگ محسوب مي‌شد. اين شرايط بالاجبار اتفاق افتاد چراکه تحت نظارت و توصيه‌هاي دکتر کالدول بود و اگر اين شرايط فراهم نمي‌شد شايد اصلا «پيروز» زنده نمي‌ماند. او در عين حال تاکيد کرد: جبران اين مشکلات و عقب‌افتادگي‌ها زمان بيشتري مي‌برد تا کاملا شرايط يک توله يوز معمولي را به خود بگيرد. معاون محيط زيست طبيعي سازمان حفاظت محيط زيست با اشاره به اينکه سيستم ايمني بدن «پيروز» همچنان ضعيف است، گفت: هنوز بعضي اوقات به اين گونه با شرايط ويژه غذا داده مي‌شود. به عبارتي مانند توله يوز معمولي نيست که خود به‌راحتي هر غذايي را مصرف کند. اين مسائل تاکنون باعث ترديد دامپزشکان براي انتقال «پيروز» به توران در اين سن شده است چراکه در توران ديگر نمي‌توان به اين شکل و دائما کنار او بود همچنين غذا و درمان او را تحت کنترل گرفت. او با اشاره به توان حرکتي «پيروز» اظهار کرد: اين گونه در حال حاضر از نظر جست‌وخيز و توان حرکات يک توله يوز مشکلي ندارد و مي‌تواند همان حرکات را انجام دهد اما هنوز به جهت تغذيه وابسته به انسان است. به عنوان نمونه اکنون در برخي موارد احتمال دارد يک وعده غذايي را نخورد که با تحريک يا روش‌هايي از اين دست مجبور به غذا دادن به او مي‌شوند تا خود غذا را به‌خوبي براي مدتي مصرف کند. اکبري مهم‌ترين موضوع در تعيين زمان انتقال پيروز به توران را «وابستگي زياد پيروز به انسان» دانست و گفت: اين وابستگي بايد تا حد امکان کمتر شود. از ابتدا تيمارگر از «پيروز» نگهداري کرده است بنابراين به‌نوعي او را شبيه مادر خود فرض مي‌کند و جدا شدن از تيمارگر برايش سخت است بنابراين کم‌کم در حال کاهش اين وابستگي هستيم. او تاکيد کرد: با توجه به اين شرايط تصميم گرفتيم «پيروز» حداقل تا فروردين‌ماه - که تقريبا يک ساله مي‌شود - در تهران بماند تا عقب‌افتادگي جسمي خود را جبران کند همچنين با بزرگ‌تر شدن او وابستگي‌اش به انسان کم شود تا بتواند در توران دوام بياورد. اکنون نيز معتقديم که اين تنها يک برآورد براساس توصيه دامپزشکان و تيمارگر او است که احتمال تغيير آن وجود دارد. به گفته اکبري: ما در طبيعت يوزهايي داريم که بسيار براي ما ارزشمندتر هستند. ترجيح ما اين است که عمده اعتبار، هزينه، انرژي و وقت خود را بر يوزهاي موجود در طبيعت صرف کنيم. اگر اقداماتي را در جهت تکثير نيز انجام مي‌دهيم، به اين دليل است که ظرفيتي به شکل ناخواسته و ناخودآگاه در اختيار ما قرار گرفت. يوز چندماهه‌اي به نام «ايران» از طبيعت جدا شده بود، در اسارت نگهداري شده و قابل برگرداندن به طبيعت نبود، در نتيجه تبديل به ظرفيتي شد که بايد از آن استفاده مي‌کرديم. بدين جهت از او در قالب يک کار پايلوت براي شرايط تکثير در اسارت استفاده شد. تکثير در اسارت باتوجه به وضعيت بحراني يوزپلنگ آسيايي در دنيا و به عنوان روشي براي حفظ ژنوم گونه، ارزشمند است اما عمده صرف انرژي، هزينه و اعتبار سازمان فعلا به سمت يوزهاي موجود در طبيعت بايد باشد.