رئیسی درباره طرح ساماندهی پیامرسانهای خارجی موضعگیری کند
طرحی برای ساماندهی پیامرسانهای خارجی؛ بعد از تمام شدن تب و تاب انتخابات ریاستجمهوری، این عنوان از خبرهای پربحث هفتههای اخیر است که به دلیل ابهام در ماهیت و تأثیر احتمالی قابلتوجهی که میتواند در جامعه پرمساله امروز به جا بگذارد در رسانهها مطرح است. جماران نوشت، از اصلیترین بخشهای این طرح که توسط جمعی از نمایندگان مجلس طراحی شده و هنوز به صحن علنی نیامده است، الزام پیامرسانهای خارجی به همکاری با دولت جمهوری اسلامی ایران است که برداشت عمومی از آن، فیلتر این شبکهها در صورت عدمهمکاری آن پیامرسانهاست. در همین زمینه با عباس عبدی، تحلیلگر سیاسی و اجتماعی گفتوگویی را انجام دادهایم که مشروح آن در پی میآید:
به نظر شما طرح یاد شده در مجلس اصولگرا که شامل دو جناح رئیس مجلس و جبهه پایداری است، فرجامی خواهد یافت؟
واقعیت این است که با جناحبندیهای داخل مجلس و تفاوتهای آنها آشنایی کافی ندارم و نمیتوانم از این حیث اظهارنظر کنم. همه آنها مجموعا در مواجهه با خواست مردم و اصلاحات یک گروه محسوب میشوند و تفاوتهای داخلی هم این وجه یکسان بودن آنها را نقض نمیکند. هر دو گروه هم دوست دارند که جامعه را محدود کنند.
به نظر شما دولت و رئیسجمهور آتی که در انتخابات مخالفت خود با فیلتر را اعلام کرده بودند در مقابل این طرح که حامیان سرسختی هم در مجلس دارد چه اقدامی میکنند و چگونه آن را مدیریت خواهند کرد؟
فکر میکنم آقای رئیسی مطابق قولهایی که داده بود قاعدتا باید با این کار مخالفت کند. شاید آنها در فاصله آمدن دولت میخواهند این کار را انجام بدهند که ایشان هم بگوید من رئیسجمهور نیستم و ضرورتی ندارد که موضع بگیرند. در حالی که این درست نیست و ایشان همین الآن هم باید موضعگیری داشته باشد و انتظار میرود که این کار را انجام بدهد و اگر انجام ندهد به معنای نقض قول و قرارهای اعلام شده است. اگر هم مخالفت کنند، مطمئن هستم از پس مجلس بر خواهد آمد.
اساسا فکر می کنید قطع اینترنت جهانی سیاسـت کلان و هـدف نهـایی هست یا خیر؟
اینها خیلی دوست دارند با جهان قطع ارتباط و یک اینترنت داخلی برای خودشان درست کنند که در حدی بتوانند کارشان را راه بیندازند. ولی اینکه چقدر بتوانند این کار را انجام بدهند به امکانات آنان و محدودیتهای فنی برمیگردد؛ ولی در اینکه دنبال چنین چیزی هستند، تردیدی وجود ندارد.
یکی از احتمالات موجود، طبقهبندی مردم در دستـرسی به اینترنـت اسـت. چنین برنامـه احتمـالـی را آیا قرین به موفقیت میدانید یا خیر؟
اگرچه این کار نوعی پوشش برای محدود کردن دسترسی عمومی است و موجب فساد هم میشود ولی اصولا طبقهبندی کردن مردم بیمعنی است و اصلا اینها در این مقام نیستند که به کسی بگویند چه چیزی استفاده کن و چه چیزی استفاده نکن. انگار که به مردم بگویند یک عده روزنامه بخوانند و یک عده روزنامه نخوانند، یا یک عده مجله بخرند و یک عده مجله نخرند. اصلا در این مقام نیستند و برای خودشان جایگاهی قائل هستند که میخواهند مردم را دستهبندی و گروه گروه کنند در حالی که چطور وقتی میخواستند رأی بگیرند نمیگویند تو رأی بده و آن دیگری رأی نده؛ یا بگویند تو چون سطح بالاتری داری به ما رأی بده چون اعتبارش بیشتر است و آدم عوام، ساده و کمسواد اعتبارش کمتر است و به ما رأی ندهد. همانطور که همه مردم حق رأی مساوی دارند، حق استفاده از امکانات هم به طور مساوی دارند. مردمی که در تکلیف برابرند در حقوق نیز برابرند.
پیش بینی شخصـیتـان از آینـده فضـای مـجازی و شبکـههای اجتماعی در ایران که امروز تنها سنگر باقی مانده افکارعمومی برای ابراز نظر است، چیست؟
من نمیتوانم پیشبینی دقیقی داشته باشم اما دوست داریم که اصحاب قدرت به موجودیت این فضا تن داده و خودشان را با این فضا تطبیق بدهند. اگر بخواهند سیاست محدودسازی را پیگیری کنند دوباره اثرگذاری ماهوارهها را تقویت میکنند. اتفاقا نفوذ خودشان در ماهوارهها کمتر است. در فضای مجازی نفوذ و حضور نسبی دارند چون خودشان هم میتوانند یکسری از افسران و گروهبانان و سربازان سایبری راه بیندازد و حضور داشته باشند و حرف بزنند، اما در فضای ماهواره نمیتوانند چنین کارهایی را بکنند. آنجا هیچ کاری نمیتوانند بکنند و هرچه فضای مجازی را ببندند نفوذشان در این فضا کمتر میشود. بنابراین از آنچه میترسند بیشتر دچارش خواهند شد. امیدوارم این خطمشی محدود کردن را کنار بگذارند و سعی کنند با واقعیتهای اجتماعی، مردم و حقوق مردم کنار بیایند.
ارسال نظر