دانــستنیهـــا
اسيداوريک با ريسک ضربان نامنظم قلب مرتبط است
تحقيقات جديد نشان ميدهد که سطح بالاي اسيداوريک در ميانسالي ممکن است بهطور قابلتوجهي خطر ابتلا به نوع جدي ضربان نامنظم قلب را در دهههاي بعدي عمر افزايش دهد. به گزارش مديسن نت، اين مطالعه نشان ميدهد که اسيداوريک ممکن است نقش مهمي در ايجاد فيبريلاسيون دهليزي، ضربان نامنظم قلب که ميتواند منجر به لختهشدن خون، سکتهمغزي، نارسايي قلبي و ساير عوارض قلبي شود، داشته باشد. «موژو دينگ»، محقق ارشد اين مطالعه از مؤسسه کارولينسکا در استکهلم سوئد، گفت: «افرادي که سطح اسيداوريک بالايي دارند ممکن است از معاينات منظم قلبيوعروقي براي تسهيل تشخيص زودهنگام فيبريلاسيون دهليزي تازه شروع شده بهره ببرند.» اسيداوريک يک ماده شيميايي است که با تجزيه پورينها توسط بدن توليد ميشود و به مقدار زياد در مواد غذايي مانند گوشتقرمز و برخي از انواع غذاهاي دريايي مانند ساردين و صدف يافت ميشود. اسيداوريک بيشتر بهدليل ارتباط آن با نقرس، يک نوع دردناک آرتريت، و سنگ کليه شناخته شده است. اما مطالعات سطح بالاي اسيداوريک را با افزايش خطر ابتلاء به فشارخون بالا، ديابت و بيماري قلبي هم مرتبط دانستهاند. در اين مطالعه، محققان 339604 شرکت کننده از سوئد را به طور متوسط به مدت 26 سال دنبال کردند. شرکتکنندگاني که از سال 1985 تا 1996 جذب شدند، 30 تا 60 سال سن داشتند و در زمان ثبتنام فاقد بيماري قلبيوعروقي بودند. اسيداوريک حداقل يکبار با استفاده از آزمايش خون اندازهگيري شد. سپس شرکتکنندگان به گروههايي تقسيم شدند و سطح اسيداوريک را از پايينترين به بالاترين رتبهبندي کردند. اين مطالعه نشان داد که با افزايش سطح اسيداوريک، خطر فيبريلاسيون دهليزي افزايش يافت. بهطورکلي، افرادي که بالاترين سطح اسيداوريک را داشتند، 45 درصد بيشتر از افرادي که کمترين سطح را داشتند، با خطر ابتلاء به فيبريلاسيون دهليزي روبهرو بودند. افزايش سطح اسيداوريک خطر فيبريلاسيون دهليزي را حتي در ميان شرکتکنندگاني که در طول دوره پيگيري به فشارخون بالا، ديابت، بيماري عروق کرونر قلب يا نارسايي قلبي مبتلا نشده بودند، افزايش داد. دينگ افزود: «اين بدان معناست که اسيداوريک نه تنها ممکن است از طريق مکانيسمهاي متابوليک قلبي براي افزايش خطر فيبريلاسيون دهليزي عمل کند، بلکه ممکن است از طريق مکانيسمهاي ديگر تأثير مستقيمي بر ابتلاء به فيبريلاسيون دهليزي داشته باشد.»
چه ميزان کاهشوزن در ماه بيخطر است؟
بهگفته محققان، افرادي که موفق به کاهشوزن ميشوند اين کار را بهتدريج با حدود نيم تا يک کيلوگرم در هفته انجام ميدهند که به معناي 2 تا 4 کيلوگرم در ماه است. از آنجا که کاهشوزن ايمن يک فرآيند تدريجي است، 5.13 کيلو کاهشوزن ممکن است شش ماه يا بيشتر طول بکشد. اما به گفته متخصصان، وقتي سبک زندگي خود را تغيير ميدهيد و ظاهر و احساس بهتري داريد، ارزشش را دارد. کاهشوزن دائمي در واقع به تغيير سبک زندگي و رژيم غذايي بستگي دارد. بهترين راه تعيين اهداف ايمن و قابل دستيابي است که بتوانيد به آنها دست پيدا کنيد. «سامانتا هلر»، متخصص تغذيه در دانشگاه نيويورک، گفت: «رژيمهاي غذايي مد روز، براساس استانداردهاي امروزي، کارساز نيستند.» پس از کاهشوزن، از يک رژيم غذايي سالم و ورزش براي حفظ کاهش وزن پيروي کنيد. اولين قدم براي يک برنامه کاهشوزن موفق، نگاه دقيق به رژيم غذايي است. محققان گفتهاند که يک رژيم غذايي سالم شامل ميوهها، سبزيجات، غلات کامل و محصولات لبني است. همچنين انواع پروتئينها مانند غذاهاي دريايي، گوشت بدون چربي و مرغ، تخممرغ، لوبيا و نخود، محصولات سويا، آجيل و دانهها را شامل ميشود. يک رژيم غذايي سالم بايد حاوي مقادير کمي قند، نمک، چربيهاي اشباع و ترانس و کلسترول باشد. اما مهم اين نيست که چه ميخوريد، بلکه مهم اين است که چقدر ميخوريد. افزايشوزن و کاهشوزن به مقدار کالري که ميخوريد در مقابل کالرياي که ميسوزانيد بستگي دارد. تحقيقات نشان داده است که حدود 3500 کالري معادل حدود نيم کيلوگرم چربي است؛ بنابراين سوزاندن يا کاهش 500 کالري در روز ممکن است منجر به کاهش نيم کيلوگرم در هفته شود. اما اين مساله براي همه صادق نيست. اکثر زنان به 1600 تا 2400 کالري در روز نياز دارند در حالي که مردان به حدود 2000 تا 3000 کالري نياز دارند. اما اگر اضافهوزن يا چاق هستيد، احتمالا بيش از حد توصيه شده غذا ميخوريد. يکي از راههاي کاهش کالري اين است که غذاهاي پرکالري را با غذاهاي کم کالري جايگزين کنيد. به عنوان مثال، يک فنجان قهوه لاته حدود 268 کالري دارد، در حالي که قهوه سياه تنها 5 کالري دارد. يک فنجان بستني شکلاتي 292 کالري دارد، در حالي که يک فنجان توت فرنگي تنها 60 کالري دارد؛ و نيم ليتر نوشابه داراي 200 کالري است، در حالي که همين مقدار آب گازدار 0 کالري دارد. شما ميتوانيد اين کار را با اکثر غذاها انجام دهيد و با کاهش مصرف کالري، وزن کم کنيد.
کاهش بيماري قلبي با 6000 قدم پيادهروي
تحقيقات نشان ميدهد که پيادهروي بيش از 6000 قدم در روز ميتواند خطر ابتلا به بيماريهاي قلبيوعروقي را براي بزرگسالان مسن کاهش دهد. مطالعه جديد محققان دانشگاه وندربيلت ايالت تنسي نشان ميدهد که پيادهروي بين 6000 تا 9000 قدم در روز با خطر چشمگير بيماري قلبيوعروقي براي بزرگسالان مسن مرتبط است. هر 1000 قدم اضافي که روزانه انجام ميشود، بهويژه براي افرادي که در حال حاضر کمتر از 3000 قدم در روز قدم ميزنند، کاهش قابلتوجهي در خطر قلبيوعروقي است. اين مطالعه دادههاي بيش از 20 هزار نفر در ايالاتمتحده و 42 کشور ديگر را مورد تجزيه و تحليل قرار داده است. در مقايسه با افرادي که روزانه 2000 قدم پيادهروي ميکردند، محققان دريافتند افرادي که روزانه بين 6000 تا 9000 قدم ميزنند، 40 تا 50 درصد با خطر کمتر ابتلاء به بيماريهاي قلبيوعروقي، از جمله حملات قلبي و سکته مغزي روبهرو هستند.
ارسال نظر