بایدهای انقلاب اقتصادی در بودجه‌بندی

بودجه‌بندي که در ساختار برنامه و بودجه صورت مي‌گيرد به منزله دستورالعمل اقتصاد کشور و درآمد و هزينه آن است با اين فرض اهميت مباني تدوين برنامه و بودجه و شاخص‌هاي آن ملموس و البته شکل يا تکنولوژي آن نيز از اهميت قابل ملاحظه‌اي برخوردار مي‌شود. از اين رو وقتي نظامات حکومتي در ايران بعد از قاجار در حال شکل گرفتن شد بنا به تمايلات سياسي و تفکرات ايدئولوژيک مستشاران آمريکايي و گاهي انگليسي مسئوليت شکل گيري و ساختار دهي برنامه‌اي کشور را عهده‌دار شدند. اما انقلاب اسلامي اين موفقيت را داشت که تحولي در بنيان‌ها و شاخص‌هاي نظامات سياسي، امنيتي و اجتماعي ايجاد کند. وجود افراد انقلابي در هرازگاه‌هاي برنامه و بودجه کشور، توان و قدرت تحول در شاخص‌ها و مباني بودجه‌بندي منطبق با ارزش‌هاي انقلاب اسلامي و اقتصاد ايران را نداشت و قدرتمندتر و قوي‌تر مديران ليبرال و نئوليبرال بودند که همچنان شاکله و شاخص‌هاي سرمشق اقتصاد و هزينه و درآمد کشور را در قالب بودجه در اختيار داشتند و اين پارادايم موجب شد اقتصاد انقلاب اسلامي همتراز نظامات ديگران نباشد. اين روند چيزي جز برنامه‌ريزي دشمنانه و تقابل با ارزش‌هاي انقلابي نبوده و نيست و هيچ گاه نمي‌توان باور کرد که حتي اگر رئيس‌جمهور انقلابي تيم اقتصادي انقلابي خود را به طور هماهنگ چينش کند اما تفکر برنامه‌ريزي و مباني و شاخص‌ها تغيير نکند متاسفانه مسير همان مسير است. پس اينک که دولت محترم آيت‌ا... رئيسي به لطف تفکر ليبرالي و نئوليبرالي در بودجه کشور وارث برنامه‌اي کاملا غير منطبق با ضرورت‌ها و نيازها که موجب مشکلات اقتصاد شده قطعا و حتما بايد انقلاب اقتصادي و تفکر انقلاب اسلامي را در بودجه بندي و اقتصاد کشور در مقابل تهاجم اقتصادي و خرابي‌هاي موجود برنامه بودجه‌اي به منصه ظهور و بروز برساند و اين ممکن نخواهد بود مگر با بسيج همه متفکرين، فرهيختگان، پژوهشگران و انديشمندان اقتصادي دلسوز و متعهد کشور. قطعا از يک تيم چند نفره به تنهايي نمي‌توان انتظار تحول عظيمي را داشت. دولت سيزدهم کار خود را به تازگي آغاز کرده است و مشخصا مي‌تواند با طي کردن مسير اصولي اين اصلاحات اقتصادي را انجام داده و به مسير مناسب با ظرفيت‌هاي کشور نزديک شود.