طرح وزرای منطقه‌ای و چالش‌های آن

اگر آقای رئیسی بخواهد موفق شود باید اختیارات ویژه به استانداران کشور دهد و به آنها تفویض اختیار شود و با تفویض اختیار، استانداران بتوانند مشکلاتی از این نوع را برطرف کنند، به ویژه اینکه هر استان حداقل چند ابرمشکل دارد که راه حل آن در مرکز است. آقای رئیسی می‌تواند جلسات فوق العاده توسعه‌ استانی بگذارد و هر جلسه را به یک استان اختصاص دهد که استاندار آن استان و مجمع نمایندگان آن استان موظف هستند ریز موانع توسعه‌ای استان‌شان و ظرفیت‌ها را بیاورند و در جلسه‌ای که یا در استان مربوطه و یا در تهران تشکیل می‌شود، احکام دولت صادر شود. چه بسیار طرح‌های توسعه‌ای استان‌ها است که در پشت بیش از ۳۰ شورایی است که باید در دولت تشکیل شود که در دولت گذشته تشکیل نشد اما این دولت می تواند جلسات را تشکیل دهد و مقدمات کارشناسی آن فراهم شود و رفع مشکل کند و با تفویض اختیار به استاندار مربوطه دیگر دلیلی ندارد یک نظام مدیریتی واسط دیگری شکل دهد. این استانداران ایالتی خودشان به یک مدیریت واسط جدید تبدیل می‌شوند و اختلافشان با استان‌ها و بی توجهی دولت به آنها، خودش یک مشکل تازه‌ای را شکل می دهد. من برای همه اینها طرح دادم ولی توجهی نشد، همین الان یک کار خوبی که آقای رئیسی انجام می دهد سفرهای استانی است که تا امروز سه سفر استانی انجام داده است که به نوعی این یک رکورد است. در سفرهای استانی مصوباتی شکل می گیرد که برای اجرائی شدن این مصوبات باید دو اقدام صورت گیرد، یکی اینکه دولت مشکلات کلان اقتصادی را فراموش نکند(مثل کاهش ارزش پول ملی، بن بست در اقتصاد خارج از کشور و...)، چون اگر دولت آنها را فراموش کند و هر هفته هم سفر کند فقط وعده‌های اضافی می دهد و هیچ کاری نمی تواند انجام دهد. سفرهای استانی برای اینکه عملیاتی شوند، باید بعد از هر سفر استانی یک کمیته پیگیریِ سفرهای استانی دولت برای هر استان تشکیل شود، این کمیته باید شامل سه نفر باشد، نخست، استاندار آن استان، دوم، یک وزیر به عنوان معین استان مربوطه بر اساس آمایش سرزمین استان (مثلا استانی مثل کرمانشاه، اگر استانی کشاورزی است باید وزیر کشاورزی، معین آنجا باشد یعنی دولت باید این را انتخاب کند)، سوم، یک نماینده از مجمع نماینده‌های هر استان به عنوان حوزه قانون گذاری و نظارت. این سه نفر کمیته نظارت بر سفرهای استانی را تشکیل دهند که به صورت حداقل فصلی، این سه نفر، گزارش پیشرفت فصلی سفرهای استانی را به دولت دهند تا تنگناها و ضعفها مشخص شود. در گذشته به ویژه در دولت آقای احمدی تژاد سفرها خوب بود ولی هرکجا که رفتند سفرها بیشتر حالت نمایشی به خود می گرفت ولی الان برای اینکه سفرها نمادین نشوند یک کمیته پیگیری مصوبات سفر که متشکل از یک نماینده مجلس مربوط به آن استان و یک وزیر معین و یک استاندار تشکیل شود و اینها این اختیار را داشته باشند تا در شوراهای مختلف دولت رفع مشکل کنند در غیر این صورت مثل گذشته بعد از سفر عملا کل مصوبات آن سفر و سخنرانی‌ها و .. همه فراموش می‌شوند. اگر این اتفاقات رخ دهد سفرها نتیجه می دهد لذا اعتقاد من بر این است که ایراد اصلی مملکت، ضعف ثروت مملکت و تنگناهای سیاست خارجی و تنگناهای اقتصاد بین المللی است که اینها را آقای‌رئیسی باید حل کند و الان زمان به ضرر ایران می گذرد و متاسفانه ما نام افرادی را در موضوع مربوط به دیپلماسی سیاسی و اقتصادی می بینیم که اینها به نظر من موضعگیران خوبی هستند نه مذاکره کنندگان خوبی! و ممکن است بیش از هرچیزی اینها مشهور به سوزاندن فرصت‌ها باشند نه احیای فرصت‌ها. این ضعف باید رفع شود و به جای اینکه تغییر ساختاری شکل گیرد باید آن کمیته شکل گیرد. ضعف در کشور ما، ضعف اجراست نه ضعف ساختاری مدیریتی! یعنی سفر انجام می‌شود ولی در حوزه اجرا عملیاتی نمی‌شود که آن کمیته با اختیارات خاص می تواند این مشکل را حل کند.