ابتلا به کرونا و آسیب به قلب

کووید یک بیماری عفونی التهابی است و این عفونت در کل بدن منتشر می‌شود. یک وقت‌هایی قلب شانس می‌آورد و مستثنی می‌ماند و درگیری جدی با ویروس پیدا نمی‌کند. گاهی هم این آسیب را فقط در آزمایش‌ها می‌بینیم. یعنی رگه‌هایی از التهاب و آسیب در عضلات قلب دیده می‌شود، اما فرد هیچ علامت بالینی که او را شاکی کند ندارد. حالت سوم این است که درگیری قلبی داشته باشد که تابلوی اصلی بیماری است و بیشترین آسیب را در آن قسمت خواهیم داشت. عموما این افراد بدشانس‌ترین‌ها در این زمینه هستند که آسیب مستقیم به قلب وارد می‌شود. این صورت‌های مختلف درگیری کرونا با قلب است. اما در چگونگی آسیب‌زدن به قلب چند حالت محتمل است. یکی اینکه مستقیم به قلب آسیب بزند. البته این حالت در نمونه‌های بافتی که بررسی شده کمتر دیده شد. یعنی ویروس کمتر به‌صورت مستقیم به قلب آسیب وارد کرده است. یکی از حالت‌هایی که بیشتر ممکن است پیش بیاید این است که توفان التهابی در بدن به کارکرد قلب آسیب مستقیم وارد کند. حالت دیگر این است که آبشار انعقادی را ایجاد کند. یعنی باعث لخته‌شدن خون داخل قلب یا شریان‌های اصلی متصل به قلب بشود. حالت‌های دیگری هم وجود دارد. مثلا اینکه باعث پارگی یک پلاک داخل قلبی شود. در واقع التهاب، آسیب، تپش و فشاری که ایجاد می‌کند باعث پارگی پلاک داخل قلب شود و سکته قلبی را به‌همراه داشته باشد. یک حالت دیگر هم وجود دارد که خیلی شایع است، اما کمتر مورد توجه قرار می‌گیرد. در این حالت کارکرد قلب همان است و در ظاهر آسیبی مشاهده نمی‌شود. شاید قلب مستقیم درگیر التهاب نباشد. درواقع عرضه قلب همان است و به همان شکل خون‌رسانی می‌کند، اما تقاضا بیشتر از قبل است. یعنی بدن در یک حالت استرسی قرار دارد و بابت ضربان، فشار، حرارت و آسیب به ارگان‌های دیگر که نیاز به کمک بیشتر دارند تحت فشار بیشتری قرار می‌گیرد و قلب در این بازار عرضه و تقاضا کم می‌آورد. یعنی آسیب جدی ندارد، اما این روند باعث بروز آسیب می‌شود. چنین حالتی را اصلا نباید دست‌کم گرفت. چون شایع‌ترین فرم آسیب قلبی است.