چرا پنجشیر مهم است؟

این روزها بحث پنجشیردر میان ایرانیان داغ است. در ایران بسیاری خواستار دفاع از مقاومت پنجشیر به رهبری احمد مسعودند. در برابر برخی چون مدیران روزنامه‌های به‌اصطلاح انقلابی دفاع مردم ایران از پنجشیر را به سخره می‌گیرند؛ همان‌هایی که روزگاری منتقدان حضور پرقدرت ایران در سوریه را مورد حمله قرار می‌دادند حالا به حامیان دفاع از پنجشیر با ناسزا پاسخ می‌گویند، اما چرا پنجشیر مهم است و چه چیز مردم ایران را نسبت به حوادث آن به حساس‌ترین ملت جهان تبدیل کرده است. برای اهمیت دفاع از پنجشیر ابتدا باید روندهای دو ماه اخیر افغانستان را به‌عنوان همسایه مهم ایران با گستره وسیع مرزی بررسی کرد. طی دوماه اخیر و با خروج آمریکا از افغانستان گروه افراطی طالبان بار دیگر در افغانستان حاکم شده است. نگاهی گذرا به ویژگی‌های فکری عقیدتی طالبان و حامیان آن بهتر می‌تواند ما را در تحلیل آینده این منطقه کمک کند. طالبان فعلی دارای «ناخالصی‌های» فراوان است. این طالبان از مجموع نیروهای جنگجوی طالبان پاکستان، افغانستان، چچن و داعش تشکیل شده است. تمامی گروه‌های متشکل طالبان با شیعه و کلا تفکر شیعه چالش جدی دارند. نکته بسیار مهم دیگر «تضاد ذاتی» طالبان با ایران می‌باشد. تفکرات حاکمان طالب در افغانستان با جریان‌هایی ائتلاف کرده است که کاملا با حوزه ایران بزرگ فرهنگی در ستیز می‌باشد برای همین است که نوک حمله این روزهای طالبان، نیروهایی است که به زبان و فرهنگ و ادب فارسی علاقه ویژه دارند و با گسترش تروریسم و سلفی‌گری در افغانستان تعارض جدی دارند. حامیان اصلی منطقه‌ای طالبان در افغانستان دولت‌های قطر، پاکستان، ترکیه به‌صورت مستقیم و امارات و سعودی به‌صورت غیرمستقیم است. اگر به تحولات سوریه نگاه کنیم همان دولت‌هایی که حامیان مالی داعش در سوریه و عراق بودند حالا به نوعی دیگر در افغانستان فعال شده‌اند. با وجود چنین شرایطی بسیاری در ایران از حکومت می‌خواهند که از مقاومت #پنجشیر در برابر #طالبان دفاع کنند؛ چراکه پنجشیر آخرین دژ مستحکم در برابر حاکمیت کامل طالبان است. خواست مردم دفاع لجستیکی در دو بعد حمایت تسلیحاتی و آذوقه‌ای از رزمندگان جبهه مقاومت در پنجشیر است تا اینکه از شکل‌گیری یک طالبان قوی ممانعت شود؛ چرا که وجود یک طالبان قدرتمند کاملا به‌ضرر منافع و امنیت ملی ایران در مرزهای شرقی کشور است. یک طالبان قوی هم خطر برای مرزهای شمال شرقی ایران است و هم مرزهای جنوب شرقی ایران را تهدید می‌کند. وجود یک طالبان قوی در افغانستان می‌تواند مخاطراتی در مناطق بلوچ‌نشین ایران ایجاد کند؛ آن هم وقتی بزرگان مذهبی قومیش از پیروزی طالبان استقبال کرده‌اند! جبهه مقاومت به رهبری احمد مسعود آخرین کارت بازی و اهرم فشار برای جلوگیری از یک طالبان قدرتمند برای ایران است؛ همانی که رسانه‌های به‌اصطلاح مدعی انقلابی‌گری دفاع از آن را به سخره می‌گیرند. بله مردم و نخبگان آگاه به منافع ملی به‌درستی خواستار حمایت لجستیکی از رزمندگان پنجشیرند؛ چرا که می‌دانند یک افغانستان یکدست طالبانی با تصرف پنجشیر چقدر می‌تواند در آینده برای ایران خطرناک باشد. مردم خواستار ورود مستقیم نیروهای ایران به جنگ در افغانستان نیستند؛ همان‌طور که به‌خوبی دیدند که حضور فراگیر در سوریه متناسب با هزینه‌های گزاف انسانی و اقتصادی، منافع ایران را بیشینه نساخت. اما از حاکمیت ایران می‌خواهند نگذارد آخرین دژ مستحکم در برابر طالبان در پنجشیر سقوط کند؛ چرا که این سقوط می‌تواند سبب‌ساز شکل‌گیری آتشی شود که ممکن است گرمای سوزانش را ماه‌ها و شاید سال‌های نه چندان دور در مرزهای خود شاهد باشیم.