رسانه‌هایی که از خوزستان جا مانده‌اند
آرمان ملی- امید کاجیان: صدای مردم خوزستان این روزها به گوش خیلی‌ها نمی‌رسد. رسانه‌های رسمی نیز آنطور که باید و وظیفه‌شان ایجاب می‌کند عمل نمی‌کنند و از وضعیت بی‌خبرند. در این میان داده‌ها به برخی تصاویر منتشر شده در رسانه‌های اجتماعی محدود می‌شود و اظهاراتی که از مقامات می‌شنویم. ظاهرا از دید برخی مسئولان استانی آنقدرها هم که به نظر می‌آید اوضاع بحرانی نیست(!) این مسئولان پیش‌تر اعتراضات خوزستان را به چند نوجوان نسبت می‌دادند؛ هرچند امروز تصاویری که در شبکه‌های مجازی منتشر می‌شود چیزی جدا از این ادعاست. مردمی که در خیابان‌های بعضی از شهرهای استان به وضعیت بی‌آبی اعتراض می‌کنند و... . از سویی اکنون برخی تصاویر جانباختگان این روزهای خوزستان منتشر می‌شود که البته نگاه مسئولان درباره این موارد نیز متفاوت است و حتی اظهاراتشان درباره تعداد جانباختگان هم یکی دیگر از موارد قابل‌تامل دراین شرایط به شمار می‌آید. مثلا معاون امنیتی انتظامی استاندار خوزستان در این باره می‌گوید: معاندان نظام در روزهای اخیر به دروغ مطالب و ویدئوهایی مبنی‌بر کشته شدن سه نفر در این استان منتشر کرده‌اند که از اساس کذب است. او در مورد
چهره‌هایی هم که جان خود را از دست داده‌اند اعلام می‌کند یا ضد‌انقلاب دست به این کار زده است یا علت چیز دیگری بوده است. وی به تسنیم اظهار کرده در وقایع اخیر فقط یک نفر از شهروندان بیگناه شادگانی بر اثر تیراندازی اغتشاشگران به سمت ترانس برق، که به قصد تخریب اموال عمومی و تحریک مردم و وانمود کردن فضای ناامنی صورت گرفته، فوت کرده است. وی ادامه می‌دهد: در شامگاه ۲۵ تیر‌ماه در شهر کوت عبدا... یک نفر از شهروندان در جلوی منزل خود مورد تیراندازی قرار گرفته و در بیمارستان فاطمه زهرای اهواز فوت کرده که دلیل قتل این فرد اختلافات خانوادگی بوده و هیچ‌ارتباطی با وقایع اخیر نداشته است. این در حالی است که از سویی دیگر نماینده خوزستان از کشته شدن دو جوان در اعتراضات دو روز پیش می‌گوید و اعلام می‌دارد: افرادی که از مکانی نامعلوم به سمت مردم تیراندازی کرده‌اند و دو جوان ما را کشته‌اند به دنبال آشوب هستند. برخی از فیلم‌ها بیانگر اوج بی‌اطلاعی از واقعیات امروز است و قابل‌تامل‌بودن نظرات بعضی مقامات. از اطلاع‌رسانی‌های صریح در رسانه‌های رسمی خبری نیست جز اندک رسانه‌های نزدیک به مراجع خاص و البته با رویکردی مشخص. خوزستان این
روزها تصاویری نامعلوم و البته غمبار به خود گرفته است. مسئولان تا امروز پاسخ دقیقی به این سوال، که قرار است برای بهبود شرایط کنونی و رفع مشکل کم آبی چه کاری انجام دهند، نداده‌اند و تنها در سکوت در خصوص خیلی چیزها، می‌خواهند با مشکلات سلبی برخورد کنند.
فقدان رسانه‌ها
قطعا در چنین شرایطی این رسانه‌ها هستند که می‌توانند به شفاف‌سازی شرایط کمک کرده و راهی برای حل مشکلات عدیده‌ای پیدا کنند که این روزها گریبان ملت را گرفته است. در حقیقت در وقایعی این‌چنینی، رسانه‌ها باید به عنوان پلی راستین و قابل‌اعتنا در راستای برقراری گفتمان صحیح میان مردم و مسئولان عمل کنند. وجود رسانه‌های آزاد به ارتقای اعتماد عمومی در کشور کمک کرده و در وقایعی مانند وقایع کنونی قادر خواهند بود نقشی مثبت ایفا کنند. اما شوربختانه از گذشته تا امروز با نادیده گرفتن این نقش و البته وجود خط قرمزهایی که گاهی دامنه‌اش گسترده‌تر می‌شود، این فرصت از رسانه‌ها گرفته شده و نتیجه‌اش، مجموعه‌ای از اخبار هدایت‌شونده از سوی برخی مقامات و از مجاری رسانه‌های سفارشی بوده یا اخباری مبهم که صحت و سقم آن را نمی‌توان در شبکه‌های اجتماعی یا رسانه‌های خارج از کشور تایید کرد. فقدان نگاه صحیح به این مقوله در بحران‌ها، هم‌اکنون باعث شده بعضا اظهار‌نظرهایی از سوی مقامات بشنویم که با یکدیگر در تناقض هستند و چون رسانه‌های داخلی کنونی دراین مواقع بیشتر فقط به نقل‌قول‌ها و عبارات «وی افزود» یا «وی گفت» بسنده می‌کنند و نقش تحلیلگر
یا گزارش‌دهنده‌ای صادق به عنوان چشم و گوش جامعه را ندارند، نتیجه آنی می‌شود که امروز می‌بینیم؛ اظهاراتی متفاوت از مقامات استانی در خوزستان، که قطعا این کلام متفاوت و متناقض باعث خواهد شد بر شائبات اضافه شود و در نتیجه بی‌اعتمادی مردم را افزون می‌کند. این در حالی است که امروز در وقایع خوزستان باید رسانه‌ها با روایت صادقانه وقایع و دردها عملا نبض جامعه را به دست بگیرند و در راستای کاهش تنش‌ها و البته بهبود شرایط، مطالبه‌گری کنند. اگر مقامات به نقش کلیدی مطبوعات و خبرگزاری‌ها اعتقاد داشتند و اینکه مطالبه‌گری آن‌ها را به‌حق دانسته و به عنوان صدای اعتراضی نمایندگان ملت این مطالبه‌ها را از سوی رسانه‌ها پاس می‌داشتند، امروز با مجموعه‌ای از اعتراضات مختلف با خواسته‌های گوناگون در اقصی نقاط ایران از سوخت‌بری سیستان و بلوچستان گرفته تا کولبری کردستان، بی‌آبی خوزستان، بی‌برقی‌های کشوری و اعتراضات دامداران، کارگران و... مواجه نبودیم؛ اعتراضاتی که اگر یکی از آن‌ها آرام بگیرد دیگری در جایی دیگر سر باز می‌کند؛ چرا که برخی مسئولان نخواسته‌اند مشکلات حقیقی از مجاری قانونی شنیده شود و در‌صدد حل آن برآیند، نتیجه
اینکه این رویکرد، خود را در فریاد مردم در خیابان‌ها نشان داده است.
ارسال نظر