آنچه از رئیسی انتظار می‌رود

در ابتدا تبریک می‌گویم به آیت‌ا...ابراهیم رئیسی بابت انتخاب مردم که برایشان آرزوی توفیق دارم. اما اکنون مردم نسبت به رئیس جمهور آینده توقعات و انتظاراتی دارند. در ابتدا باید نگاه کنیم به وضعیت داخل کشور و برآورد خارجی کشور را مطابق با شرایط داخلی کشور تعریف کنیم. نکته اول این است که به باور من ایشان باید بر اساس شعار‌هایی که داده‌ عمل کند و آنها را در فراروی خود قرار دهد و مطابق آن عمل کند. به این منظور که جامعه احساس نکند که رئیس جمهور از آنها فاصله گرفته است. به‌عنوان مثال اگر در مورد جوانان و شفافیت وعده داده‌اند جامعه باید هرچه زودتر محقق شدن این وعده را ببیند. نکته دوم این است که کادری که انتخاب می‌کند، کادر کارآمدی باشد یعنی صرفا به جوانگرایی توجه نکند. الان کشور شرایط پیچیده‌ای دارد و تمام مسائل از رفاه و معیشت مردم و ارزش پول ملی متاثر است با این تفاسیر ایشان باید اولویت را بهبود وضع معیشت مردم قرار دهد و از این طریق یک امیدی را ایجاد کند. برای تحقق این مهم هم به زعم من باید از اینکه دولتش را حزبی کند، پرهیز کند به‌خصوص آنکه افرادی که در نزدیک ایشان هستند، از جناح پایداری و بعضا نیرو‌های نزدیک به آقای احمدی نژاد هستند در نتیجه آقای رئیسی باید دولتش را بر اساس کارآمدی افراد تشکیل دهد و طرح‌های دولت قبلی را به ثمر برساند. به بیان دیگر ایشان باید دولت ائتلاف ملی تشکیل دهند یعنی همانطور که برای اولین بار آیت ا... هاشمی دولتش را ترکیبی از افراد منتسب به جناح چپ و راست تشکیل داد، ایشان هم باید ببیند که در جبهه اصلاح‌طلب و منتقدان، چه نیرو‌هایی شایسته هستند و آنان را چه در سطح مشاور و چه در سطح وزرا به کار گیرد. در سیاست خارجه هم اولویت مذاکرات وین است هر چند که آقای روحانی اعلام کردند که در حال رسیدن به نتیجه نهایی هستند و احتمالا هم در همین دولت نتیجه‌اش اعلام شود. پس از مذاکرات وین هم اولویت بعدی ارتباط ما در منطقه و بهبود ارتباط ما با کشور‌های منطقه است به خصوص عربستان که روابط در نازل‌ترین سطح خودش است. پس از آن هم قراردادهای بین‌المللی مثل اف ای تی اف است که بایدتکلیفش پس از برجام روشن شود. مسأله دیگر قرارداد چین است که باید مشخص شود که به چه شکلی ادامه پیدا می‌کند و از این طرق یک امیدی را در داخل نسبت به برنامه خود ایجاد کند. همچنین پیشنهاد من به ایشان این است که قول مدت دار، همچون آقای روحانی که وعده‌های صد روزه می‌داد، ایشان ندهد، چراکه آقای رئیسی محدودیت‌هایی دارند و میان قوه قضائیه و قوه مجریه تفاوت مدیریتی زیاد است. علی القائده کادری که ایشان به کار می‌گیرند باید کادری باشد که بتواند وعده‌های خود را عملی کند و امید را به جامعه بازگردانند.