محاکمه دولت یا بی‌برنامگی برای اداره کشور

دفتر مناظره‌ها بسته شد اما راهکاری برای برون‌رفت از تنگناها دقیق و جامع مطرح نشد و ظاهرا کاندیداهای اصولگراها فقط حمله کردند به دو کاندیدای دیگر که آنها را نماد وضع موجود می‌دانند درحالی که پست هر یک از پنج کاندیدای دیگر کمتر از دو کاندیدا طرف مقابل نیست. علاوه بر حمله به دولت فعلی، وعده‌های رویایی دادند تا ثابت کنند دولت‌های سابق مردمی نبودند و آنها مردمی‌اند! آنچه از این مناظره‌ها خصوصا مناظره پایانی به‌دست آمد،این مهم است که همه به وضع نابسامان و گرفتاری و تنگناها در شرایط موجود معترض هستند. اما اشکال اساسی اینجاست که کاندیداهای اصولگرا همه کوشش و توان خود را صرف این کرده‌اند که گرفتاری و تنگناهای موجود را گردن دولت فعلی بیندازند. غافل از اینکه 42 سال است نظام جمهوری اسلامی برقرار است و اتفاقا هر هفت کاندیدا از روزهای اول در پست‌های مختلف تا امروز حضور داشته‌اند. اینکه کل 42 سال را به هشت سال تقلیل دهیم و مهمتر اینکه نظام که عبارت است از قوای سه‌گانه، نهادها و سازمان‌های مختلف را تنها قوه مجریه فرض کنیم، برنامه‌ای بود که کاندیداهای اصولگرا از پس آن برنیامدند. کلیت نظام را با تاسف زیر سوال بردند و مدیریت کلان کشور را تحت‌الشعاع شعارهای رویایی خود قرار دادند. تا جایی که بعضا از اف ای تی اف به عنوان قرارداد یاد کردند و این نشانگر آن است که کمترین اطلاعی از سازمان شفاف‌سازی جهانی ندارند. برجام را دوای تلخی دانستند که شرایط موجود را ایجاد کرده است. اما فراموش کردند مذاکرات برجامی قبل از دولت آقای روحانی در عمان و در زمان ریاست‌جمهوری آقای احمدی‌نژاد شروع شده بود و این مدیریت‌هوشمند آقای ظریف و تیم مذاکره‌کننده همراه او بود که توانست سایه شوم جنگ را طی شش قطعنامه فصل هفتمی منشور ملل متحد از سر ایران دور کند. اما از فردای امضای برجام نگفتند چه گروه و دسته‌ای به همراه و کمک رادیکال‌های دشمن ایران یعنی تندروهای آمریکایی، دولت‌های اسرائیل و عربستان به قصد زمینگیر کردن برجام هر آنچه از دستشان برآمد، انجام دادند. در مناظره آخر که پنج کاندیدای اصولگرا، آقای همتی را در درون دروازه نشاندند و با شلیک توپ‌های تشرآمیز خود او را آماج حمله قرار دادند، توانست پیروز میدان باشد و به صراحت اعلام کرد همه این تنگناها را در جلساتی که کاندیداها در آن شرکت داشته‌اند یا سازمان یا نهادی که وابسته به آن می‌باشند، در آنجا حضور داشته بیان کرده است.آنجا که همتی اسامی یازده ابربدهکار بانکی ار که بیش از 90هزار میلیارد بیت‌المال را سال‌هاست در ید خود نگه داشته‌اند و جزو وظایف قوه قضائیه بود که به محض اطلاع از وجود چنین معوقاتی به عنوان مدعی‌العموم و حافظ بیت‌المال ورود پیدا کنند و حقوق ملت را از این گروه متجاوز متجاهر بگیرد در برنامه‌ای زنده و در حضور میلیون‌ها بیننده تکلیف را بر قوه قضائیه در روزهای پایانی ریاست آقای رئیسی بار کرد و مردم خواهند پرسید حال که اسما و رسما و با حضور میلیونی مردم که ناظر درخواست آقای همتی بودند قوه قضائیه چه در روزهای پایانی ریاست آقای رئیسی و چه در آغاز ریاست رئیس بعدی در صورت رای‌آوری آقای رئیسی چه خواهد کرد؟ اگر مناظره‌ها هیچ نتیجه‌ای نداشت، خروجی درخواست آقای همتی از رئیس قوه قضائیه برگ برنده‌ای است که برای همیشه در تاریخ ثبت و ضبط شد. آنچه دیشب خروجی این مناظره بود، مظلومیت مردم بود که دستمایه اختلافات جناحی شد. اگر دولت آقای روحانی ناکارآمد است و یا به گفته آقای همتی نقدهایی بر آن وارد است، این پرسش مطرح نشد چه کسی این دولت را زمینگیر کرد؟ چه کسی معاون اول دولت حاضر که هم‌اکنون در غیاب ‌رئیس جمهور، رئیس کابینه دولت است را فاقد صلاحیت دانست؟ مگر آقای پزشکیان یا آقای لاریجانی به صراحت اعلام نکردند دلایل عدم احراز صلاحیت آنان را رسانه‌ای کنند و مگر شنیده نشد که به استناد کدام قانون.

شیوه تبلیغات در ایران ظاهرا مختص به خود است و مظلوم این تبلیغات، مردمی هستند که در عروسی و عزا همانند مرغ بسمل سر بریده شوند. یکی از کاندیداها پا را فراتر گذاشت و مردم را به قیام دعوت کرد. دولت را غارتگر و از مردم خواست علیه این دولت غارتگر قیام کنند. دلسردی مردم انکارناشدنی است. دلسوزان کشور بر این باور بوده‌اند که ان‌شاءا... در این مناظره‌ها یخ دوقطبی آب خواهد شد و دوباره همانند ابتدای انقلاب به فرموده امام راحل همه با هم در حرکتی انقلابی و با علم و اطلاع از وضع نابسامان موجود دست به دست هم خواه این جناح رئیس‌جمهور شود یا خواه آن جناح، مردم ایران را پیروز میدان فرض و برای این پیروزی حرکت می‌کردیم نه اینکه درمسابقه‌ای با ادبیاتی که تحت هیچ شرایطی زیبنده کاندیدای ریاست‌جمهوری بر ملتی کهن و باستانی که به گفته ویل دورانت، تاریخ‌نگار تمدن جهانی یکی از 10 حوزه تمدنی است که در طول تاریخ با همه افت و خیزها حملات، غارتگری و ترکتازی‌ها سرپا ایستاده و نقش خود را در تمدن جامعه جهانی ایفا کرده است. این روزها می‌گذرند. به گفته یکی از کاندیداها روز 28 خرداد می‌تواند روز ملی ایران باشد که از درون صندوق‌ها رئیس‌جمهوری بیرون بیاید که نگوید دیگران خراب کرده‌اند بلکه بگوید بیایید آبادش کنیم. مردم ایران! چند روز دیگر تا انتخابات بیشتر باقی نمانده است. اینجا ایران است و در پناه فرهنگ تمدن‌ساز خود از بُن تاریخ تا امروز سربلندانه در قله رفیع فرهنگ و تمدن نورافشانی کرده است. می‌خواهیم روشنایی را که آرزوی همه علاقه‌مندان به این آب و خاک است بر تاریکستانی که در ذهن دشمنان این مرز و بوم است به نورافشانی بنشانیم. اما از درون این مناظره‌ها جز پمپاژ ناامیدی، جز بذر یاس و اینکه 42 سال است هر آنچه کردیم، اشتباه بود و خروجی آن وضع موجود و با تاسف ضمیر این خرابی‌ها را گم کردیم و تنها هشت سال از 42 سال را زیر ذره بین نقد غیرمنصفانه خود قرار دادیم. دولت روحانی تا 14 مرداد بیشتر نمی‌پاید. لیوان تنها نصفه خالی آن نیست بلکه لیوان نیمه پر هم دارد. به خدا قسم اینجا ایران است. دارالمرزی که از سپیده‌دم تاریخ تا امروز از شرق و غرب و شمال و جنوب از خودی و بیگانه آسیب دیده است اما رستم‌وار به کوه تاریخی خود یعنی فرهنگ و تمدن دماوندوار آن تکیه زده است و از درون ناخالصی‌ها خوشبختانه روح خالص ایرانی سربرآورده است. تاریخ به گفته ابوالفضل بیهقی به راه خود رود. کاش همه در مقابل تاریخ روزی بتوانیم پاسخگو باشیم.