همتی، سوپر من نیست!

آیت‌ا... هاشمی از ابتدای انقلاب تا آخرین ساعات عمرش مقابل «سوپرمن‌های غالبا سوپرانقلابی» ایستاد. «سوپرمن‌هایی» که با شعارهای بزرگ و اکثرا بی‌حاصل، کشور را در مقاطع مختلف به سوی پرتگاه‌های خطرناک می‌کشاندند و نظام اسلامی مجبور می‌شد تاوان اقدامات بی‌خردانه آنها را تا مدت‌ها بپردازد. مصادیق سوپرمن‌های سوپر‌انقلابی بسیارند و هدف این مقال هم یادآوری خسارات جز به جز آنها نیست. اما شاید نگاهی گذرا به کارنامه و عاقبت یکی از مهمترین مصادیق سوپر‌من‌های سوپر‌انقلابی برای درک بهتر موضوع مفید باشد. احمدی‌نژاد یکی از مهمترین مصادیق «سوپرمنیسم»در ساحت سیاسی نظام اسلامی بود که موفق شد خود را به بالاترین مقام اجرائی کشور هم برساند. احمدی‌نژاد در سیاست داخلی تلاش کرد خود را «سوپرمن فقرا» معرفی کند و نام خود را به عنوان «ابرقهرمان مبارزه با فساد» جا بیندازد. در سیاست خارجی نیز احمدی‌نژاد تلاش کرد از خود در صحنه‌های جهانی، چهره یک «سوپرمن مذهبی» ارائه کند که آمده تمام قواعد و قوانین جهان موجود را به چالش بکشد و در نهایت همچون یک منجی بتواند ملت‌های دردکشیده جهان را به دور خود جمع کند و صحنه‌ای آخر‌الزمانی بیافریند!. احمدی‌نژاد در راه «سوپرمن‌سازی» از خود هیچ مانعی را جلودار خود نمی‌دید و با کنار زدن قوانین جاری کشور به دفعات مختلف، قریب 700، 800 میلیارد دلار درآمد افسانه‌ای جمهوری اسلامی از فروش نفت را به‌گونه‌ای مدیریت کرد که از درون آن چیزی جز یک اقتصاد فروپاشیده و افزایش فقرا در داخل و سیاه‌ترین روزهای سیاست خارجی نظام، بیرون نیامد!. احمدی‌نژاد امروز به عاقبت اکثر تندروها گرفتار شده و خودش در چاهی که برای دیگران کنده بود، روز به روز بیشتر فرو می‌رود ولی نکته خطرناکی که این روزها گویا از چشم شورای نگهبان هم دور مانده است، پیدایش «سوپرمن‌های جدید» در انتخابات ریاست‌جمهوری سال 1400 است که‌ هم دوباره «ابرقهرمان مبارزه فساد» دارد و هم «سوپرمن‌هایی سوپرانقلابی»که با وعده‌های محیر‌العقولی که می‌دهند، دست احمدی‌نژاد را هم از بابت «سوپرمن‌بازی» از پشت بسته‌اند و به قول یکی از دوستان رسانه‌ای؛ کم مانده وعده یک خانه زعفرانیه را هم در صورت پیروزی در انتخابات ریاست‌جمهوری، به هر ایرانی بدهند!. واقعیت آن است که آیت‌ا... هاشمی با روشن کردن چهره واقعی احمدی‌نژاد در زمانی که کمتر کسی می‌توانست اهداف پشت پرده اقدامات به‌ظاهر انقلابی او را متوجه شود، علاوه بر ثبت تاریخی بصیرت خود، نمونه کاملی از مخاطرات «سوپرمنیسم سوپر انقلابی» را برای آینده کشور و انقلاب به یادگار گذاشت که این روزها نیز همچنان برای کمک به تشخیص بهتر مردم نسبت به کاندیداهای انتخابات ریاست‌جمهوری بسیار موثر است. امروز اگر آیت‌ا... هاشمی زنده بود، یقینا با وجود گلایه به تمامی تلخی‌ها و محدودیت‌های صورت گرفته نسبت به برخی کاندیداهای شناخته شده و معتدل، میدان را خالی نمی‌کرد و در میان همین کاندیداهای موجود ضمن نفی «سوپرمن‌ها»و «ابرقهرمان‌ها»به دنبال کاندیدایی برای معرفی به مردم می‌گشت که «سوپرمن» نباشد تا بتواند فراتر از آرما‌ن‌گرایی محض و شعارهای پوچ و بی‌حاصل، دولتی اقتصاد محور را بر پایه واقع‌گرایی و «فن‌سالاری»-حتی به صورت حداقلی -ایجاد کند تا دوباره «مردم» و نظام اسلامی به دوران فاجعه‌باری شبیه احمدی‌نژاد برنگردند. عبدالناصر همتی تا به امروز نشان داده هر چه باشد، یک «سوپرمن» نیست و با وجود نسبت ناعادلانه کاندیداهای شعاری موجود در صحنه انتخابات ریاست‌جمهوری با خودش، می‌تواند نماینده نسبتا خوبی برای واقع‌گرایی و فن‌سالاری در صحنه تبلیغات انتخاباتی باشد. آیت‌ا... هاشمی به ما آموخت که «سوپرمن‌های سیاسی» هر چند صدایشان بلند است ولی عمرشان کوتاه و تاثیرشان کم است، ولی «اعتدال و سازندگی» همیشه نزد مردم ایران خریدار دارد. برای عبدالناصر همتی که هرگز منادی «سوپرمنیسم»نبوده، امروز بزرگترین فرصت عمرش به‌وجود آمده تا پا جای پای بزرگانی نظیر آیت‌ا... هاشمی بگذارد و مقابل «سوپر‌من‌های» انتخابات ریاست‌جمهوری 1400 بایستد. امید که سربلند بیرون بیاید.