آیا انتخاباتی در پیش است؟

ادامه از صفحه یک / و انواع شنیده‌ها از ظهور و افول روزانه کاندیداها خبر می‌دهد. این حالت قطعا مناسب برای یک کشور بزرگ و درحال توسعه نیست و نتایج قابل اطمینان حاصل نمی‌کند. وقتی سیاستمداران هنوز برای چگونگی ورود به انتخابات در انواع ابهام‌ها بسر می‌برند چگونه از مردم انتظار داریم در روز رای گیری به انتخابی درست و اساسی و ناظر به فکر و تامل و صلاح کشور دست بزنند؟ اتفاقا آنها که بسیاری از مشکلات کنونی را به انتخاب نادرست مردم نسبت می‌دهند و گاهی ظهور امام زمان را به نوع رای دادن شهروندان ایرانی گره می‌زنند باید بیش از دیگران در این زمینه اهتمام می‌کردند و تغییر قانون انتخابات را از این زاویه پیگیری می‌کردند تا امکان تعقل و تفکر رای دهندهگان بیشتر فراهم شود. نمایندگان مجلس در قانون انتخابات ورود کردند ولی نکات مهم و اساسی برای تقویت کیفی و کمی حضور شهروندان را فرو گذاشتند تا جایی که نیک نظران گفتند و نوشتند که اصلاحات انجام شده در این قانون نوعی مصداق معرفی کردن به مردم بود! هرچند اپیدمی کرونا روی همه موضوعات کشور سایه افکنده و فعالیت‌های معمول را تحت تاثیر منفی خود قرار داده است ولی اگر کرونا هم نبود ما از قبل دچار چنین مشکلی بودیم و همه فعالیت‌های تعیین کننده انتخابات به روزها و حتی ساعت‌های منتهی به روز رای گیری مولکول می‌شد. ما شهروندان کشور دقیقه 90 هستیم و همیشه یا در بسیاری از اوقات همه چیزمان به آخرین لحظات ممکن حواله داده می‌شود. آیا همین تعلیق‌گرایی عامل بسیاری از مشکلات ما نیست؟ آیا برای برگزاری انتخاباتی مهم و تاثیرگذار با مشارکت بالا این مانع بزرگی نیست که هنوز حتی رایزنی‌های جدی و رسمی با کاندیداها از سوی جناح‌ها صورت نگرفته و گفته‌ها و نوشته‌ها و اظهارنظرها در حد گمانه‌زنی است؟ همه درانتظار بسر می‌برند که فضای عمومی کشور به چه سمتی گرایش پیدا می‌کند و چه حوادثی این سمت و سو را مشخص خواهد کرد! گویی همه چیزی چون بازی به شانس و اقبال بازی کنندگان گره خورده است و تدبیر و تعقل و آینده اندیشی و محاسبه جایی برای طرح و اثرگذاری مستحکم ندارند. در چنین شرایطی انتظار از نخبگان دلسوزان حاضر در صحنه این است که از خود شجاعت جلوداری نشان دهند و توجه مردم را جلب کنند و براهمیت انتخابی که به هرحال باید انجام دهند تاکید نمایند. جامعه ما همچنان نیازمند انسان‌های با اراده و حتی فداکار است که نقش‌آفرینی کنند و فضا را از جمود کنونی خارج سازند. اگر بزرگان و نیک نظران حضور به هم رسانند و اقبال مردم را فراهم کنند چه بسا امکان تنگ کردن دایره انتخاب رای دهنده بسیار کم شود و بازهم در ایران شگفتی رقم بخورد و امیدها شکوفا شوند و بازهم فصلی نو در سازندگی و تشنج زدایی و ارتقای حقوق شهروندی و خصوصا رفاه و آرامش مردم پدیدار شود.