با این حساب فقر یک مزیت است!

مخاطبان گرامی خیلی خوشحالیم که خداوند این توفیق‌رو به ما داد که با توجه به نزدیک شدن به ایام عید، مصاحبه‌ای در مورد میوه و مایحتاج شب عید با مسئول گرانقدر داشته باشیم:

ما: سلام می‌کنیم خدمت شما مسئول عزیز.

مسئول: بنده هم خدمت همه‌ مخاطبین به‌جز شما عرض سلام دارم.

ما: بله، بفرمایید با توجه به اینکه ایام عید نزدیکه و با توجه به گرانی و... .

مسئول: ای بابا. توام که ما‌رو می‌بینی یاد گرونی و بدبختیات میوفتی. دو دقیقه اومدیم خوش باشیم. اون‌وقت می‌گه چرا به همه سلام می‌کنی به‌جز من. خب همین کارا رو می‌کنی دیگه.

ما: من کی گفتم چرا به من سلام نمی‌کنی؟

مسئول: تو دلت که گفتی!

ما: آقا سوال بنده اصلا چیز دیگه‌ای بود. گرونی هست ولی گویا کاریش نمی‌شه کرد! سوال من درباره‌ خط فقر بود که هی داره می‌ره بالاتر.

مسئول: سیاه‌نمایی نکنید آقا. خط فقر نمی‌ره بالا. قد مردم داره میاد پایین. شما به مردم بگید قوز نکنن، شیر هم زیاد بخورن تا قدشون بلند بشه.

ما: والا این روزا به جای شیر، حرص زیاد می‌خورن.

مسئول: مودب باش آقا.

ما: بله چشم. خب الان باید با اون تعداد افرادی که فقر باعث شده شرمنده‌ زن و بچه‌شون بشن و نتونن مایحتاج عید رو تهیه کنند، چی کار کنیم؟

مسئول: ببین عزیز من، اساس تکامل بر تضاده. یعنی شما اگه بخواید کاری کنید که همه‌ مردم ثروتمند بشن و فقیری وجود نداشته باشه تعادل جامعه به‌هم می‌خوره. همونطور که نظم با بی‌نظمی و شب با روز معنا می‌شه بنابراین اون تعداد فقیر هم برای حفظ تعادل جامعه لازمند و اصلا فقرا هستند که باعث شدند ثروتمندان هویت داشته باشند. پس اونا نباید خیلی ناراحت باشن که فقیرن و هی خودخوری کنند. این فقرا هستند که جامعه‌ ما رو سرپا نگه داشتن. این فقرای عزیز ما هستند که باعث شدن این مملکت سرپا بمونه! اینا عزیزای ما هستن. (با بغض) من خودم پدرم کارگر معدن بوده.

ما: لطفا گریه نکنید. حال‌مون بد شد. مطمئنم فقرا درک می‌کنن. و صحبت آخرتون؟

مسئول: بنده خیلی تشکر می‌کنم از زحمات همه‌ مسئولین عزیز به ویژه خودم. ان‌شاءا... که سایه‌ ما بر سر شما مستدام باشه. و در آخر دستم درد نکنه که توی این مصاحبه شرکت کردم. واقعا به زحمت افتادم.