شرایط فقرا سختتر خواهد شد
یکی از موضوعاتی که همیشه در زمان تدوین لایحه بودجه توسط دولتها مورد توجه قشرهای مختلف از جمله بازنشستگان و افراد تحت پوشش سازمانهای حمایتی قرار میگیرد، موضوع میزان افزایش مستمریهای بازنشستگی یا مستمریهای خانوادههای تحت پوشش است که حتی برای کارمندان هم این موضوع مطرح است.
اینجا به دو قشر بازنشستگان و افراد تحت پوشش میپردازیم. واقعیت این است که آنچه ما در سالیان گذشته هم به عنوان مستمری برای این دو گروه تعیین میکردیم، خودش بسیار کمتر از آن چیزی بود که بتواند نیازهای حداقلی این گروهها را فراهم کند. با توجه به افزایش کمرشکن و سرسامآور هزینههای زندگی انتظار این بود که در لایحه بودجه 1404، دولت توجه ویژهتری به موضوع مستمریها و مزایای مربوط به حوزه بازنشستگی و مستمریهای خانوادهای تحت پوشش میداشت ولی متاسفانه این اتفاق نیفتاد و اگر الان 20 درصد افزایش مستمری داریم، به منزله افزایش قدرت خریدشان نیست. یعنی با افزایش هزینههایی که این خانوادهها و اقشار متحمل میشوند، با این 20 تا 30 درصد افزایش قدرت خریدشان به واسطه هزینههای بیشتری که متحمل میشوند، کاهش هم پیدا میکند و این نگرانیها را برای ما در حوزه مددکاری اجتماعی به شدت افزایش میدهد چراکه هرچقدر این افراد برای تامین معیشت و نیازهایشان در تنگنا باشند حال خانوادهها و جامعه خوب نخواهد بود ضمن اینکه این نارضایتیها میتواند پیامدهای مختلفی داشته باشد. نکته دوم، گروههایی هستند که به واسطه آن نیازمندی تحت پوشش دو سازمان بهزیستی و کمیته امداد قرار میگیرند، آنها هم عملا امیدشان با این میزان افزایشی که برای مستمریها دیده شد، ناامید میشوند. از آنجا که محدودیت منابع داریم ولی با مدیریت بهتر همین بودجهای که داریم از بخشهایی که کارآمدی لازم را ندارند میشد کم کرد و به بودجه این اقشار و خانوارها اضافه کرد. مشکل دیگری که این میان اضافه میشود، فشار را بر کارکنان سازمانهای مرتبط با این اقشار اضافه میکند که خودش یک نگرانی دیگر برای ماست. کارکنان نهادهای بازنشستگی و بهزیستی و کمیته امداد کسانی هستند که مردم به آنها مراجعه میکنند، درد و مطالبه دارند، مشکل معیشت دارند، همه سختی و ناامیدی و نارضایتیشان را اگر نگوییم سر اینها خراب میکنند ولی یک چیزی شبیه این رقم میخورد و فشار بر روی کارکنان این نهادها افزایش پیدا میکند درحالی که خیلی از این کارکنان اختیاری برای افزایش میزان مستمریها ندارند و این برخلاف شعارهایی است که دولت در زمان انتخابات و حتی بعد از انتخابات، راجع به معیشت مردم داده بود. اکنون افراد دارای معلولیت واقعا با هزینههای بالایی روبهرو هستند و ما عملا در اجرای قانون حمایت از حقوق افراد دارای معلولیت بهویژه اجرای ماده 27 برای افراد دارای معلولیت شدید و غیرشدید تقریبا شکست خوردیم و سبب نارضایتی در این زمینه در این قشر شد. از آنطرف ما بیماران صعب العلاج، خاص و نادر را داریم که هزینههایشان سرسامآور است. ما بخشی از همین مردم هستیم و از این رو به نظر میرسد به رغم اینکه دولت در بودجه برای افزایش علاقه نشان داد ولی قدرت خرید این قشر افزایش نمییابد بهعلاوه هزینههای بالاتری که این گروهها باید متحمل شوند. این باعث میشود که سال آینده حداقل نیازهای اساسی بسیاری از این خانوادهها به سختی تامین شود.
*سیدحسن موسوی چلک
رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران
ارسال نظر