نکاتی در مورد «شکر»

شکر تاثیرات مخربی روی سوخت‌وساز بدن دارد و باعث بروز بیماری‌های مختلف می‌شود. ماده اصلی تمام موادشیرین، شکر است. این ماده‌ کریستالی سرشار از گلوکز، فروکتوز و گالاکتوز است. شکری که ما اکنون مصرف می‌کنیم ماده تصفیه‌شده‌ای است که در کارخانه تمام ویتامین‌ها، پروتئین و آنزیم‌های آن جدا می‌شود و به‌صورت ماده‌ غلیظ پودری درمی‌آید که مصرف آن نه‌تنها سودی ندارد؛ بلکه مضر است. شکر یک ماده سمی برای بدن محسوب می‌شود که در طولانی‌مدت، عوارض خود را نشان می‌دهد. این ماده خوراکی نقش عمده‌ای در پوسیدگی دندان داشته و می‌تواند موجب خونریزی لثه، تخریب استحکام استخوانی شود. شکر عامل اصلی خیلی از بیماری‌ها به‌خصوص دیابت است. شکر می‌تواند در بروز بیمار‌های قلبی، تصلب‌شرائین، بیماری‌های روحی، افسردگی، پیری، فشارخون بالا و سرطان نقش داشته باشد. این سم سفید باعث عدم تعادل هورمونی بدن و آسیب به غدد داخلی بدن مثل غدد فوق‌کلیوی و لوزالمعده می‌شود که میزان قندخون را تا حدود زیادی تحت‌تاثیر قرار می‌دهد. مصرف بی‌رویه شکر می‌تواند باعث خستگی مزمن شود. مصرف شکر برای زنان می‌تواند خطرات افزایش علائم سندرم قاعدگی ایجاد کند. کاهش وزن را در افرادچاق مشکل می‌سازد، زیرا با مصرف زیاد قند، مقدار انسولین خون افزایش می‌یابد که این منجر به افزایش ذخیره کربوهیدرات و چربی در بدن می‌شود. حتی خوردن شکر موجب تداخل در جذب کلسیم، منیزیم و پروتئین‌ها می‌شود. خوردن شکر موجب کاهش انعطاف‌پذیری و عملکرد بافت‌ها می‌شود که با ادامه داشتن این موضوع فرد دچار بیماری‌های خطرناک‌تری می‌شود. خانواده‌ها باید مراقب برنامه غذایی کودکان خود باشند و به‌خصوص خوردن شکلات و شیرینیجات که می‌تواند در کاهش ظرفیت یادگیری و عملکرد حافظه، برهم‌زدن تعادل هورمون‌ها تاثیر بگذارد.