اصلا کسی صدای منو می‌شنوه؟!

آقای امامی یکی از متهمان اقتصادی است که همیشه با نگاه‌های صد ریشتری معروفش در دادگاه حاضر می‌شود. به گفته هم‌بندی‌های آقای امامی، او شب‌ها زیر پتو می‌رود و آنچنان در بحر مکاشفت مستغرق می‌شود که گویی هیچ‌وقت سونا و جکوزی نرفته است! هم‌بندی‌های او می‌گویند امامی با این کارها می‌خواهد به درجه‌ای از عرفان برسد تا در دادگاه بتواند سخنانی را بر زبان بیاورد که مجبور شوند آهنگ سس‌ماست را پخش کنند. آقای امامی در جدیدترین اظهارات خود گفته: «جای فعال اقتصادی توی زندان نیست، مارو بفرستید جایی که به کلاس ما بخوره!» و مثل اینکه شب قبل دادگاه نیز در این مورد برای هم‌بندی‌هایش سخنرانی کرده که ما در این یادداشت می‌خواهیم شما را در جریان قسمت‌هایی از این مصاحبه بگذاریم، پس جملات را از زبان آقای امامی بخوانید:

فعال اقتصادی یک مجرم نیست، بیمار هم نیست... اصلا هیچی نیست، خاک پای شماست! ما از پست و مقام‌مون برای شما مایه گذاشتیم تا تحریمارو دور بزنیم، حالا وسطشم یه فلافل دو نونه‌ای هم زدیم، مگه بدن آدم می‌تونه بدون بخور بخور فعالیت متابولیکی‌شو ادامه بده؟! جای ما تو زندان نیست، کسایی مثل من الآن باید کفِ ونکوور باشن و برف‌بازی کنن. اصلا من هیچی، یه قاتل سریالی چرا باید تو زندان باشه؟

قاتل سریالی فعال حوزه فرهنگ و هنره! خداییش دوتا چوب و یه قاتل سریالی بهم بدین اگه سریال نساختم بره نتفیلیکس پخش بشه، هر چی خواستین به فعالین اقتصادی بگین! یا یه قمه‌کش، تو چین قمه‌کشارو میبرن معبد شائولین.. کیوان دوبرره‌ها که پول زور می‌گرفتن الآن راس راس دارن راه میرن، برین اونارو بگیرین؛ نه یه قمه‌کش رو که فعال هنرهای رزمیه!

آیا من به عنوان یک فعال اقتصادی شایسته این نیستم که وقتی چشمامو باز می‌کنم به جای عکس جوونی‌های علی دایی که روی دیوار سلولمه، پوستر فیلم «دزدی پول» رو ببینم و انرژی بگیرم؟ پوستر «سوسانو» چی؟ اونم نمیشه؟ من به نمایندگی از تمام فعالان اقتصادی میگم، اگر مارو کانادا نمی‌فرستید، لااقل ببرید انفرادی! باور کنید اینجا بخاطر صدای خروپف دوستان اصلا نمیشه خوابید؛ گاهی اوقات حتی مجبور میشم با بوی جوراب خودمو بیهوش کنم تا بخوابم! اصلا کسی صدای منو می‌شنوه؟!