زلزله فساد

 تا جامعه اندکی آرامش فکری و عصبی پیدا می‌کند ناگهان امواجی از رخدادها زنجیره‌ای اتفاق می‌افتند. هنوز جامعه از شوک دبش و امواج وابسته به آن آرام نگرفته که فسادی  دیگری اتفاق ‌می‌افتاد. مفاسدی که هریک برای از کار انداختن نظام مالی و روش‌های قانونی یک جامعه کافی  است. از نگاه رفتارشناسی بزهکارانه کجای کار ایراد دارد؟ اول، سهولت ارتکاب جرم و پایین بودن سطح مجازات اولین علت در ریشه‌یابی فساد و مفاسد کلان  است. دوم، پوشش‌های حمایتی از انواع سطح اجتماعی پیوند با سلیبریتی که نوعی از استتار برای عوامل ایجاد می‌کند. سوم، حضور هسته‌های قدرت در کنار یا بالای گروه‌های و یا انتساب گروه‌های مجری به هسته‌های قدرت. چهارم، سهولت قبضه کردن برخی از رسانه‌های مجاز یا حقیقی و مرعوب  کردن برخی از لایه‌های اجتماعی در کنار اینگونه عوامل ترکتازی و میدانداری برخی از سلیبریتی‌ها در میادین تبلیغات. در همین موضوع کوروش کمپانی مجری اصلی نداشتن گذرنامه یا مدارک را دال بر ناتوانی از خروج از کشور اعلام می کند. در حالیکه ساده‌اندیشی است اگر کسی اینگونه عوامل را مانعی بر خروج به‌حساب آورد. براساس تجارب ماضی این اولین و آخرین ا اختلاس نبوده و نخواهد بود. صدور  اعلان قرمز پلیس بین‌الملل می‌تواند گام اول در احقاق حقوق زیان دیدگان باشد. لازم است صادقانه به‌عنوان یک رفتار شناس عرض کنم. در مورد درصد قابل توجهی از زیان دیدگان کسی جز خود آنها و طمع‌شان عامل زیان نبوده. اندکی سود و ارزانی کالا اصلی‌ترین عامل فریب به حساب می‌آید. قناعت به داشته و اکتفا به موجود بهترین واکسن در اینگونه لغزش‌‌هاست. کسانی که با ابزار قرار دادن معروفیت و چهره و تصویر عامل تشدید مخاطره شدند اینک در زیان وارده به زیان داده باید پاسخگو باشند. وقتی رسانه دولتی و نهادهای انتظامی در موارد مشابه اعلام نظر و خطر می کنند؛عده‌ای گویا بر اسب لجاجت سوارشده و در مسیر مخالف حرکت می‌کنند. تقویت اعتماد اجتماعی به نهادهای قانونی اولین لازمه در این مسیر  است.

*مجید ابهری

آسیب‌شناس