یک اشتباه دولتی
مجید مرادی کارشناس مسائل سیاسی
همین چند سال پیش و در زمان دولت روحانی بود که سخن از تعریف دهکها به میان آمد و مواردی دیده و شنیده شد که باورش سخت بود. برای مثال دو برادر که یکی کشاورز با وضع متوسط است جزو دهکهای بالا به شمار آمد و دیگری که کارخانهدار است جزو دهکهای پایین جا گرفتهاند. یکی از مواردی که در تعیین دهکها دخالت داده شد تعداد سفرهای خارجی است. هر خانوادهای که سه سفر خارجی در طی چند سال داشته است جزو دهکهای بالا به شمار آمد حتی اگر کسی برای کارگری یا تحصیل به خارج رفته باشد. هزاران کارگر و دانشجوی سابق که ده سال پیش سه بار سفر خارجی داشتهاند از کمک معیشتی و یارانهای محروم شدهاند و هیچ عامل دیگری نه اشتغال، تملک، منزل و درآمد در مورد آنان اعمال نشده است. تصور کنید دانشجویی که هر هفته دو روز از ارومیه به دانشگاهی در ترکیه رفته و تحصیلکرده و بقیه هفته را در ایران بوده و در سال هفتاد سفر خارجی داشته باید تا عمر دارد از هرگونه یارانهای محروم بماند به این علت که دهها سفر خارجی داشته است. یا آن خوزستانی و ایلامی که سه بار برای زیارت و پیادهروی اربعین وارد خاک عراق شده است باید در دهک ثروتمندان طبقهبندی شود. سفر تحصیلی یا زیارتی سفر تفریحی نیست و حتی سه سفر تفریحی خارجی به ترکیه و افغانستان و عراق یا غیر از اینها هم الزاما به معنای ثروتمند بودن نیست .البته این اشتباه را دولت روحانی مرتکب شد و در همان دولت کسانی مانند حقوق ماهیانه حدود پنجاه شصت میلیونی میگرفتند اما آن دانشجویی که رفته از کشور همسایه یک لیسانس گرفته و با یک برگ کاغذ برگشته و فاقد شغل هم است در دهکهای بالا طبقهبندی شده و از یارانه محروم است. علت اینکه طبقهبندی کاریکاتوری دهکها در زمان دولت قبل سروصدا ایجاد نکرد این بود که عملا تاثیری نداشت و موجب محرومیت چندانی نشد اما اکنون که دولت تصمیم به آزادسازی قیمتها و حذف ارز 4200 تومانی گرفته است گروههایی مانند دانشجویان و کارگرانی که سه سفر خارجی برای تحصیل و کار داشتهاند و در دولت روحانی در طبقه ثروتمندان طبقهبندی شدهاند در دولت رئیسی باید به زیر خط فقر سقوط کنند. این اشتباهی است که دولت روحانی انجام داده و دولت سیزدهم نیز به بر آن تاکید دارد.
ارسال نظر