دو باشگاه ورشکسته

وقتی باشگاهی ملزومات فیفا و کنفدراسیون فوتبال آسیا را نداشته باشد و آن‌ها را رعایت نکند، طبیعی است که نهادهای بین‌المللی با آن مجموعه برخورد می‌کنند. کنفدراسیون فوتبال آسیا می‌گوید برای حضور در بالاترین سطح فوتبال باشگاهی قاره آسیا باید این ملزومات را رعایت کنید، حالا شما چند صد صفحه نامه‌نگاری کنید؛ چیزی که AFC می‌‍بینید این است که آیا این الزامات رعایت شده یا نه. زمانی که شما الزامات را رعایت نکرده باشید با حجم نامه‌نگاری و اسناد شما کاری ندارند؛ از نظر کنفدراسیون فوتبال آسیا حرفه‌ای نیستید و اجازه حضور در لیگ قهرمانان آسیا را ندارید. در مجموع اتفاقی که برای این دو باشگاه افتاد اتفاق غیرمنتظره‌ای نیست و مشخص بود که این تصمیم گرفته خواهد شد اما مدیران به آن توجه نکردند. اینکه دو باشگاه از کمیته بدوی صدور مجوز حرفه‌ای ایراد می‌گیرند و یا هواداران فدراسیون فوتبال را مقصر می‌دانند صحیح نیست و آن‌ها تنها بخشی از این ماجرا هستند بلکه این دولت است که نتوانسته عملکرد خوبی در ماجرای این دو باشگاه داشته باشد، فرقی هم ندارد این دولت باشد یا دولت قبل یا دولت قبل‌تر. هیچ یک از دولت‌ها نتوانسته‌اند درباره پرسپولیس و استقلال خوب عمل کنند و عملا این دو باشگاه را تبدیل به دو باشگاه ورشکسته کرده‌اند. داستان خصوصی‌سازی این دو باشگاه مربوط به امروز و دیروز نیست؛ نزدیک به شانزده سال است مرتب از خصوصی‌سازی پرسپولیس و استقلال حرف می‌زنند. اما واقعا کدام خصوصی‌سازی؟ خصوصی‌سازی معنی و مفهوم دارد و هر حرکتی را که نمی‌توان خصوصی‌سازی دانست. اینکه رئیس سازمان خصوصی‌سازی در صدا و سیما می‌گوید بخشی از سهام دو باشگاه قرار است واگذار شود که به معنی خصوصی‌سازی نیست. از طرف دیگر در پرسپولیس و استقلال آیا شما حسابرسی، تراز مالی و مجمع می‌بینید که الان حرف از خصوصی‌سازی می‌زنید؟ وقتی قصد خصوصی‌سازی دارید باید تکلیف اموال و املاک مجموعه‌ها مشخص باشد اما درباره همین دو باشگاه نگاه کنید چه اتفاق خنده‌داری افتاده است. از یکطرف می‌گویند دو ورزشگاه امام رضا و شهید کاظمی برای این دو باشگاه است و جزئی از سرمایه‌های آن‌ها محسوب می‌شود اما از طرف دیگر شورای شهر تهران می‌گوید مالکیت این دو ورزشگاه برای شهرداری تهران است. با این وضعیت می‌خواهند خصوصی‌سازی کنند؟ خصوصی‌سازی با این وضعیت نشدنی است. براساس ماده 141 قانون تجارت این نوع شرکت‌ها اگر نتوانند وضعیت مالی‌شان را درست کنند یا باید منحل شده یا اعلام وررشکستگی کنند. این دو باشگاه هم همین است و حل مشکل آن‌ها کار سختی نیست، زیان انباشته پرسپولیس و استقلال دو برابر سرمایه‌شان است و وقتی توانایی درست کردن وضعیت مالی را ندارند تنها راه این است که اعلام ورشکستگی کرده و منحل شوند و بعد از انحلال دو شرکت با نام‌های پرسپولیس و استقلال تاسیس شود و پس از آن مردم سهام آنها را بخرند. سال‌هاست روش واگذاری این دو باشگاه را گفته‌ام کسی به حرف من گوش نکرد و تنها وعده خصوصی‌سازی دادند و مرتب تاریخ هم اعلام کردند اما در عمل حرکتی صورت نگرفت. سابقه نداشته که اساسنامه یک فدراسیون ورزشی در مجلس تصویب شود. مگر فدراسیون فوتبال مجموعه دولتی است؟ موسسه‌ای که به صراحت اعلام شده غیردولتی است چرا باید برای اساسنامه خود نیاز به تصویب مجلس داشته باشد؟ ما هنوز نفهمیده‌ام چرا از یکطرف می‌گویند فوتبال در ایران دولتی نیست اما از طرف دیگر اساسنامه فدراسیون را باید مجلس تصویب کند.