امید به دیپلماسی هنوز زنده است

ادامه از صفحه اول/ برجام بر همان ریلی که از گذشتــه، بــوده، قرار گیرد و حرکت کند، شاید تا بحال تفاهم ایجاد شده بود. اما طرح موضوعات جدید تا حدودی قضیه را پیچیده کرد و تا رسیدن به یک توافق جدیدتر مدت زمانی نیاز است تا دو طرف بتوانند به درک مقابلی از خواسته‌های هم برسند و بر همان اساس یک توافقی صورت بگیرد. قطعا و یقینا توافق برای طرفینی که قبلا تحت عنوان برجام بوده، ضرورت دارد. از این لحاظ که برای ایران رفع تحریم‌ها یک امر حیاتی و مهم است و به همین خاطر ایران میز مذاکره را رها نخواهد کرد. از طرف دیگر طرف مقابل هم یکسری نگرانی‌ها دارد که نه‌تنها بی‌میل به مذاکره نیست بلکه شاهد صحبت‌های مثل سخنان اخیر وزیر خارجه آمریکا هستیم که رسیدن به توافق را مشکل دانسته و به نظر می‌رسد بیشتر به لحاظ چانه‌زنی است تا به سمت توافق حرکت کنند. درواقع توافق دیر یا زود انجام خواهد شد و تردیدی در اینباره وجود ندارد چون نیاز دو طرف است. طرف مقابل می‌داند که راهی جز مذاکره با ایران ندارد و شرایط بگونه‌ای نیست که دست به اقدام دیگری علیه ایران بزند. به‌همین دلیل خوش‌بینی نسبت به نتیجه رسیدن مذاکرات طی ماه‌های آتی وجود دارد. مصوبه مجلس بیشتر جنبه چانه‌زنی داشت و به نوعی می‌توان گفت که این مصوبه هم در این راستا نبود که مذاکرات را به بن‌بست بکشاند. آن مصوبه هم به نحوی دنبال این است تا مذاکره در یک پروسه زمانی کوتاه‌تر به نتیجه برسد. درحقیقت زمان برای ایران خیلی مهم است که زودتر به نتیجه برسد. بحث مذاکره برای مذاکره نباشد، موضوعی است که از زبان مسئولان دیپلماسی کشور به کرات شنیده‌ایم که زودتر نتیجه گرفته شود. این خواست مسئولان دیپلماسی کشور است و مجلس بخصوص در دولت فعلی مانعی ایجاد نمی‌کند. با توجه به همسویی دولت و مجلس هماهنگی مجلس بیشتر خواهد شد و حتی اگر قبل از این یک مقدار نگاه‌های جناحی هم در بعضی مصوبات مجلس وجود داشته، قطعا اکنون دیگر آن نگاه‌ها وجود نخواهد داشت و همراهی مجلس را به شکل کامل می‌توان انتظار داشت و بعید به نظر می‌رسد که مصوبه مجلس در مسیر مذاکرات مانعی ایجاد کند.