اولین «راز بقا» را او دوبله کرد

هوشنگ لطيف‌پور، پيشکسوت دوبله کشورمان شامگاه دوشنبه ـ 26 دي ماه ـ در کشور کانادا درگذشت. منوچهر والي‌زاده در گفت‌وگويي با ايسنا به بيان خاطراتش از همکاري با مرحوم هوشنگ لطيف‌پور، صداي ماندگار کشورمان در عرصه دوبله پرداخت. وي که از درگذشت هوشنگ لطيف‌پور بسيار متاثر است، ضمن تسليت به جامعه دوبله و خانواده مرحوم لطيف‌پور مي‌گويد: خدا رحمتشان کند آقاي لطيف‌پور عزيز را. ايشان سمت استادي مرا داشتند. از زماني که وارد دوبله شدم شاگرد ايشان بودم و او استادم بود. اولين فيلم «اتللو» که وارد ايران شد را ايشان دوبله کردند. آن زمان مرحوم پرويز بهرام هم در کنارمان بود، يادش بخير. خود آقاي لطيف‌پور به جاي شخصيت «ياگو» صحبت مي‌کردند. والي‌زاده زنده‌ياد لطيف‌پور را در زمره‌ اولين‌هاي دوبله ايران قرار مي‌دهد و از او چنين ياد مي‌کند: استاد لطيف‌پور از مديران بسيار درجه يک دوبله و جزو اولين‌ها بود. من با ايشان کارهاي زيادي داشتم. ايشان قبل از انقلاب بيشتر فيلم‌هاي روسي دوبله مي‌کردند البته فيلم‌هاي متعددي داشتند اما بعد از فيلم «اتللو» بيشتر فيلم‌هاي روسي دوبله مي‌کردند و به نظرم بهترين شاهکارش همان «اتللو» بود و با اينکه آن زمان در عرصه دوبله دستگاه‌ها پيشرفته نبودند اما در زمان خودش بسيار خوش درخشيد. يادشان گرامي، ما خاطرات خوبي از ايشان به ياد داريم. وي به گويندگي‌اش در «دليران تنگستان» و همکاري با هوشنگ لطيف‌پور اشاره مي‌کند و نخست از دوبله «راز بقا» مي‌گويد: «راز بقا» مهم‌ترين کار آقاي لطيف‌پور بود. ايشان جزو اولين افرادي بود که در فيلم‌هاي مستندي مثل «راز بقا» صحبت مي‌کرد. بعد از آن در سريال «دايي جان ناپلئون» به عنوان راوي حضور داشت. تقريباً سال 56 ـ 57 بود که سريال «دليران تنگستان» را براي دوبله به ايشان سپردند و مدير دوبلاژي اين کار را برعهده گرفتند، خودش هم راوي بود. اين سريال آن زمان در تلويزيون ملي کار شد و من هم افتخار اين را داشتم که به جاي شخصيت رئيسعلي صحبت کنم. آقاي لطيف‌پور خودش مرا براي اين رُل انتخاب کرد. در کل از من خيلي دعوت مي‌کرد که در کارهايش حضور داشته باشم و واقعا هم لذت مي‌بردم. ايشان از مدير دوبلاژان درجه يک بودند. اين دوبلور سپس درباره جايگاه هوشنگ لطيف‌پور در تربيت نسل طلايي و صداهاي ماندگار دوبله چنين اظهار مي‌کند: مجدد تاکيد مي‌کنم وقتي دوبله وارد اين مملکت شد و به راه افتاد، مرحوم لطيف‌پور جزو اولين‌ها بود و همه، شاگردي ايشان را مي‌کردند. از زنده‌ياد منوچهر اسماعيلي عزيز گرفته تا بنده. دوبلورهاي ديگري مثل خانم‌ها: زهره شکوفنده، ژاله کاظمي، مهين کسمايي و خيلي‌هاي ديگر همه شاگرد ايشان بودند. والي‌زاده درباره دليل مهاجرت هوشنگ لطيف‌پور و دوري از دوبله هم يادآور مي‌شود: آخرين بار همين دو سال پيش بود که ايشان به ايران آمد و دوباره به کانادا برگشت. راستش دليلش را نمي‌دانم، خودش تصميم گرفت در آنجا زندگي کند. در تلويزيون کارش کم شد و براي هميشه به کانادا رفت و همانجا ماندگار شد. منوچهر والي‌زاده در پايان درباره فعاليت‌هاي اين روزهاي خودش در دوبله هم مي‌گويد: خدا را شکر کمابيش مشغول کار هستيم. کار زياد نيست اما اوضاع دوبله چندان بد هم نيست؛ مي‌گذرد. اميدوارم اتفاقات خوبي در راه باشد. مرحوم هوشنگ لطيف‌پور سال‌ها در خارج از کشور (کانادا) زندگي مي‌کرد و در همان‌ جا نيز به خاک سپرده خواهد شد. لطيف‌پور کار دوبله و مديريت دوبلاژ را از سال 1332 با فيلم «شنل» آغاز کرد. در سال 1337 با مشارکت فرخ‌زاد، استوديوي دوبلاژ «سايه» را تأسيس کرد که تا سال 1340 فعال بود. تعداد زيادي از گويندگان مطرح عرصه دوبله مانند پرويز بهرام، ژاله کاظمي، فهيمه راستکار و زهره شکوفنده کار خود را با هوشنگ لطيف‌پور آغاز کرده يا در کارهاي وي به نقطه اوج فعاليت خود رسيده‌اند. همچنين منوچهر نوذري نخستين بار از طريق او به دوبله دعوت و به ايرج دوستدار جهت کارآموزي دوبله معرفي شد. گويندگي در فيلم‌هاي مستند (راز بقا)، فيلم سينمايي «پيرمرد و دريا» (راوي)، سريال‌هاي «دايي جان ناپلئون» و «دليران تنگستان» (راوي) و نيز مجموعه انيميشن «جيمز گربه» از کارهاي به‌يادماندني او هستند.